donderdag 24 november 2022

Praia Gelfa, Esposende, Costa Nova, Costa de Lavos 16 t/m 22 november

 

Woensdag 16 november

Naar ons gevoel hebben we de hele nacht regen en wind gehad en bij het opstaan regent het nog steeds. Het wordt ook de hele dag niet droog. We vermaken ons met lezen, op de computer wat recensies schrijven, vlog bijschaven en plekken uitzoeken waar we nog naar toe willen. Af en toe proberen we even naar buiten te gaan en naar de wilde golven te kijken, maar het is zo nat dat we snel weer naar binnen gaan.



Donderdag 17 november

Vannacht heeft het minder geregend en vanochtend was het warempel even droog. Na het ontbijt rijden we naar Esposende, onderweg even diesel getankt. We missen een afslag, maar kunnen dit snel corrigeren. De weg loopt ook wel heel raar en we moeten echt goed opletten om nu wel goed te rijden. We komen over een brug waar maar maximaal 3,5 ton mag. Gelukkig wegen wij niet meer. En zomaar opeens liggen er 2 grote betonblokken op de weg en worden we door hele kleine dorpen geleid. Uiteindelijk komen we wel weer op de grote weg uit. Esposende heeft 3 plaatsen waar je mag staan, wij kiezen voor de plek langs het water. Er loopt wel een weg voorlangs, hopelijk rijdt er vanavond en vannacht niet al te luidruchtig verkeer langs. De voorspellingen voor het weer vanmiddag zijn dat het vanaf 12.00 uur tot ongeveer 15.00 uur droog zal zijn. We lunchen vroeg en gaan dan wandelen over de promenade en het strand. We drinken voor € 2,40 koffie, Erik kan mooi de vlog uploaden, en dan gaan we terug naar de camper. We rennen de laatste kilometer bijna, want er komt een erg donkere regenlucht aan. We redden het maar net. We zijn nog geen minuut terug in de camper of het barst weer los. Mark belt, we wisselen de laatste nieuwtjes uit en lezen de rest van de middag.



Vrijdag 18 november

Onze volgende etappe gaat naar Barcelos, stad van de hanen. De Haan van Barcelos (Portugees: Galo de Barcelos) is een Portugese legende. Het is tevens een van de meest bekende zinnebeelden van dat land. De legende gaat als volgt: Op een dag in de 17e eeuw werd er zilver gestolen van een landeigenaar. Een bedevaartganger onderweg naar Santiago de Compostella wordt als schuldige aangewezen. Deze ontkent maar wordt wel schuldig bevonden en ter dood veroordeeld. Hij vraagt of hij de rechter thuis mag bezoeken. De rechter blijkt aan een maaltijd te zitten en de veroordeelde wijst naar een geroosterde haan op tafel. Hij vertelt dat de haan zal gaan kraaien op het moment dat hij opgehangen wordt en dat hij daarmee zijn onschuld zal bewijzen. De rechter besluit hierop de haan niet meer te eten. Wanneer de man wordt opgehangen begint de haan te kraaien. De rechter ziet zijn fout in en rent naar de galg maar is net te laat. De man heeft het echter toch overleefd doordat de knoop het niet gehouden heeft.  Het is wel weer een route met obstakels. De navigatie stuurt ons graag dwars door het centrum van de dorpjes en als we er bijna zijn moeten we over een zeer smalle brug. Laat er nu net op het moment dat wij er langs willen een auto met hefbak staan die de kerstverlichting aanbrengt. Het is echt centimeterwerk.  We gaan naar de camperplaats, ook dat is een uitdaging met werkzaamheden aan de weg en een hele steile helling tot aan de plek. We lunchen en gaan dan de stad in middels een adventurelab. We filmen en fotograferen diverse hanen. Af en toe schuilen we even voor de regen. Bij de een na laatste lab regent het zo hard dat we eerst maar eerst even een koffie gaan drinken. Nu betalen we maar € 2,00. Als we weer terug zijn bij de camper zegt Erik dat hij het geen fijne plek vindt en graag weg wil. Dat is de afspraak ook, vindt een van tweeen het niets verkassen we. We gaan terug naar Esposende en gaan dit keer achter het busstation bij de Aldi staan.

Zaterdag 19 november

We hebben beter geslapen dan gisteren. We waren een beetje huiverig voor de bussen die al vroeg hun motor aanzetten en dan tijden dieselen. Gelukkig vandaag niet. We waren van plan om hier 2 nachten te blijven, maar er is niets in de buurt waar je even naar toe kan of iets te zien. We plannen onze volgende etappe, naar Costa Nova, een klein vissersdorp net onder Aveiro. Deze oude badplaats gelegen tussen de stranden van de Atlantische Oceaan en de lagune, was al bekend in de 19e eeuw. De  houten huisjes (palheiros) zijn met kleurrijke stroken beschilderd. Dit werd gedaan om de vissers hun huisjes terug te laten vinden tijdens dikke mist. We wandelen en filmen een stukje, maar opnieuw gooit het weer roet in het eten. We gaan terug naar de camper.

Zondag 20 november

Onze trouwdag, 41 jaar al weer. Wat gaat de tijd snel. We krijgen een appje van Jan en Annemie, ze zijn op weg naar ons. Tegen de middag arriveren ze en we drinken bij ons in de camper wat. Na de lunch gaan we wandelen. We proberen een adventurelab, maar helaas we kunnen er één niet vinden. Jan en Annemie nodigen ons uit voor een etentje, vanwege Wilma’s verjaardag en onze trouwdag. We vinden een leuk tentje en eten een heerlijke pizza. We wandelen terug en drinken nog een koffie samen. Het was een gezellige middag en avond.

  



Maandag 21 november

Jan en Annemie trekken verder naar Coimbra en wij gaan richting Costa de Lavos. We zijn benieuwd of we het net zo leuk vinden als vorig jaar. Het weer is natuurlijk heel anders, vorig jaar zaten we in korte broek en nu hebben we bijna een jas aan. De plek op zich is niet veranderd. De wandelvlonders zijn vernieuwd en er is een bar gebouwd aan het strand. Er staan een aantal campers, en natuurlijk weer een hele grote Duitse, met voor zijn camper zijn aanhanger en daarvoor zijn auto. Hij heeft op de mooiste plaats 3 plaatsen in gebruik. Wij zetten de camper voor zijn auto en dat is exact hetzelfde plekje als waar we vorig jaar stonden. Als we heel eerlijk zijn, vinden we de plek niet meer zo mooi, dat komt natuurlijk omdat we veel mooiere aan de kust hebben gehad dit jaar. En het internet is waardeloos, dat waren we even vergeten. Het stormt nog steeds, we zijn alleen even naar het strand gelopen en weer terug. Voor de rest zitten we binnen.



Dinsdag 22 november

In de ochtend is het nog steeds nat en winderig. We lopen ’s middags naar het barretje waar we vorig jaar vaak kwamen. Het is er nog steeds en de koffie kost nog steeds € 0,70. We eten een tosti en internetten wat. Erik upload de vlog en zo komen we de middag wel door. Als we terug zijn bij de camper staat er een Nederlandse camper waarvan de bewoners ons herkennen. We kletsen even in zijn deuropening, maar niet te lang want dan wordt het donker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten