Overwinteren 2021/2022 Le Treport, Yvetot, Honfleur, Merville-Franceville, Huisnes sur Mer, Saint Aignan

Maandag 20 september

Gisteravond, toen de camperplaats en die ernaast al uren vol stonden bleven er maar campers komen. In totaal kunnen er 37 staan, maar gezien de hoeveelheid campers die nog kwamen proberen zouden 100 plekken ook zo maar vol staan. Er staat zelfs een Duitser geparkeerd op de jeu de boules baan. Wel mooi waterpas, maar volgens ons niet de bedoeling. Het heeft af en aan geregend vannacht en er stonden flinke plassen water op de camperplek. Vanaf een uur of 8.00 vertrok de een na de ander. Toen wij om 10.00 uur wegreden, stonden er nog een stuk of 10. En bij de verzorgingsplek staan er zeker 5 in de rij. We weten dat op de plek waar we naar toe gaan verzorging mogelijk is, dus wij sluiten niet aan. We komen langs Flocques, 5 km van Le Treport, daar is ook een camperplaats en kun je verzorgen. We lozen daar ons grijs water en gooien het toilet leeg. Nu weten we tenminste dat we weer even vooruit kunnen. Het is altijd maar afwachten of je op de plek van bestemming de sanizuil kunt gebruiken. Dan rijden we verder. Af en toe regent het een beetje. Zoals meestal kopen we onderweg een brood - een pain de pays - vergelijkbaar met een bruin brood in Nederland, en zijn tegen lunchtijd in Yvetot. Onderweg was er een omleiding zodat we door een aantal kleine gehuchten kwamen. Dat is leuk rijden. Na de lunch wandelen we naar de VVV om te kunnen uploaden, maar helaas deze is gesloten. Maar we zijn niet voor een gat te vangen en lopen naar de MC Donalds. Zover hoeven we echter niet. Supermarktketen E'Leclerc biedt ook gratis internet aan. We maken nog even gebruik van het toilet en wandelen dan weer terug. Erik filmt en monteert wat, Wilma werkt aan de blog en zorgt voor het eten. 's Avonds kijken we wat tv en lezen. Er staat een bord dat er plaats is voor 7 campers, maar uiteindelijk tellen we er 15 bij het naar bed gaan.

Dinsdag 21 september

Om 1.00 uur vannacht was er een camper die wel een half uur zijn motor stationair liet draaien. En waarom? Hadden ze het koud en probeerden ze op deze manier het wat warmer te krijgen? En verdorie, vanochtend om 8.00 uur nog een keer. En het bleek dus ook nog eens een Nederlander te zijn! Plaatsvervangende schaamte hadden we. Dit doe je toch niet! Voor het ontbijt eerst hardgelopen en gewandeld. Erik heeft tijdens zijn rondje zelfs een brood gekocht voor de lunch. We rijden pas om 10.30 uur. Na een half uurtje stoppen we al voor koffie. Omdat we geen tolwegen rijden voorlopig, gaan we ook niet over de pont de Normandië. Toch gaan we wel over een brug, namelijk de pont de Brotonne. Die gaat ook over de Seine. Direct daarna rijden we een bijzonder bosgebied in, natural des boucles de la foret de Brotonne. Erg mooi en smal. Halverwege ongeveer moet een vrachtwagen waar boomstammen op geladen kunnen worden draaien. Het is een behoorlijk gemanoeuvreer maar het lukt. Knap hoor hoe die mensen rijden kunnen. Rond 12.30 uur komen we aan op de camperplaats in Honfleur. Er is hier plaats voor wel 250 campers. Het staat al behoorlijk vol, aan de rand van het water is nog een plekje vrij, daar zit een stel met stoeltjes. Erik vraagt of hij daar de camper mag neerzetten. Hij krijgt te horen dat ze daar zo lekker in het zonnetje zitten, maar ze maken wel plaats. We lunchen en dan lopen we Honfleur in. Het is een schattig stadje, met oude, mooie geveltjes ook weer heel veel restaurantjes en souvenir winkeltjes. We wandelen over de promenade die rond de stad ligt en hebben dan uitzicht op Le Havre en op de pont de Normandië. Ook is er een heel mooi aangelegd park, waar we wandelen. We gaan nog even de drukte in, maar al gauw gaan we terug naar de camper. We eten nog buiten, maar om 18.30 uur staan we in de schaduw en dat is toch te fris om buiten te blijven. 

Woensdag 22 september

We waren erg moe gisteravond en lagen al 22.15 uur in bed. En maar liefst geslapen tot 9.00 uur vanochtend. Na het ontbijt en de verzorging vertrekken we naar Merville-Franceville. Een rit van een goed uur. De navigatie stuurt ons over D-wegen, waarvan sommige smal zijn en vol kuilen zitten. Dat is niet leuk rijden. Onderweg zien we veel campers en in het dorpje ook. We vrezen dat de 6 plaatsen heel dicht aan het strand vol staan en daarom zoeken we altijd een aantal plekken uit. Maar we hebben geluk. Er staan 3 campers en we schuiven erbij aan. We staan wel dicht op elkaar, maar dat is waarschijnlijk om campinggedrag, zoals het uitzetten van luifels en naast je camper gaan zitten uit te sluiten. Nog geen half uur later staat de plek vol. We zetten onze tafel en stoelen voor de camper en gaan lunchen. Het is nog steeds heel zonnig en omdat we achter de duinen staan en daarom geen last hebben van de wind is het erg warm. Geregeld komen campers de plaats oprijden en 3 zijn zo brutaal en gaan aan de zijkanten staan, waar verbodsstrepen staan. Zo staat de ruimte helemaal vol. We wandelen tegen de avond nog een tijdje over het strand. Het is eb en er zijn veel mensen kokkels aan het rapen. Wij vinden er ook een aantal, zonder te graven, en nemen ze mee. Die gaan wij ook proberen. 

Donderdag 23 september

We hebben prima geslapen en beginnen de dag met hardlopen en wandelen. Dan ontbijten we en zitten alweer heerlijk buiten. Wilma kookt de kokkels. Ze zien er, net als mosselen, niet zo smakelijk uit, maar dat is schijn. Wel vinden we ze zouter dan mosselen, maar dat komt misschien ook wel omdat ze de hele nacht in zout water hebben gelegen. We smeren wat boterhammen, doen koffie in de thermosfles en gaan dan proberen een uitgezette fietsroute te rijden. We komen langs bunkers uit WOII en na 2 kilometer langs een vogelhut. Daar staat een fietstas met daarin een fototoestel en geen mens te bekennen. Tja wat doe je dan? Laten staan, meenemen en afgeven op het politiebureau of zelf meenemen en de vondst op sociale media melden. We zien aan de foto's dat de spullen van Nederlanders zijn. Ondertussen komen er andere Nederlanders ook in de hut en als ze de foto's zien, zeggen ze dat zij die mensen hebben zien fietsen. Die komen vast terug. We blijven met elkaar kletsen en net op het moment dat we na 3/4 uur verder willen gaan, komt de eigenaar aanfietsen. Eind goed, al goed. We wijken wat af van de route om de Pegasusbrug te bekijken, deze brug was in de aanloop van D-day belangrijk, maar om te zien is het gewoon een lelijke stalen brug. We komen nog langs meer gedenktekens van WOII en zijn de route helemaal kwijt. We zetten zelf de route uit naar de camper. Dat is ook geen straf want het is hier verbluffend mooi om te fietsen. Terug bij de camper eten we nog buiten, maar dan gaan we naar binnen. In de schaduw is het frisjes.  Steeds komen er campers de plaats oprijden en zien dan dat deze vol is. Beetje dom wel, want in de parkeerhavens aan de weg staan al 3 campers geparkeerd voor de nacht. Om 20.00 uur komt er een Duitse dame alleen in een klein busje en parkeert op de verzorgingsplek. Erik zegt er iets van en krijgt als antwoord, ja maar ik moet toch ergens slapen vannacht. Tja wat dacht je ervan om bij die campers aan straat aan te sluiten? Ze gaat dit inderdaad doen. Haar busje is zo klein, dat ze onder elke hoogteboom van de parkeerplaatsen door kan rijden. Waarom je dan op de verzorgingsplek - die ook nog eens ruikt - wilt gaan staan. Zelfs om 23.15 uur rijdt er nog een camper op om te kijken of er plaats is. Wij vragen ons dan af, hoe lang heb je dan al gereden? Of gaan deze mensen pas tegen de avond rijden?

Vrijdag 24 september

Tijdens de verzorging van de camper komt al een Fransman die aan straat stond met zijn camper vragen of wij vertrekken, want dan gaat hij op onze plaats staan. Hij wacht keurig totdat we de camperplaats hebben verlaten. We rijden naar restaurant L'Archange (de aartsengel) in Huisnes-sur-mer, op 6 kilometer van Le Mont Saint Michel. We betalen € 6,00 en vragen of we er kunnen dineren. Pas vanaf 19.00 uur en het stageld wordt niet verrekend. Het is ons te laat en we besluiten alleen het stageld te betalen en zelf te koken. We lunchen en fietsen dan via een paar dorpjes naar de Mont. We parkeren onze fietsen, want je mag overdag met de fiets er niet naar toe. We gaan met de pendelbus en wandelen door de smalle straatjes. Ondanks dat er geen Aziaten zijn is het best nog wel druk. De terugweg naar de fiets lopen we. Er staat een rij voor wel 3 bussen. We fietsen nog een stukje en dan gaan we terug naar de camper. Erik vliegt met zijn drones, terwijl Wilma zich met het eten bezig houdt. Na het eten vliegt Erik opnieuw en zit Wilma buiten te lezen. Om 20.00 uur gaan we naar binnen. We staan uiteindelijk met 4 campers, waar plaats is voor wel 20. 

Zaterdag 25 september

Tot 2.30 uur vannacht lawaai gehad van dreunende bassen. Dan denk je dus heel rustig te staan! Er was wel gewaarschuwd voor de weg die langs de camperplek loopt, nou daar hadden we dus helemaal geen hinder van. We slapen maar liefst tot 9.00 uur. We rijden vandaag een stukje naar beneden en verlaten de kust enigszins. Onderweg halen we wat boodschappen, drinken koffie en komen om 13.00 uur aan in Saint Aignan. Er staan 5 campers en er is nog ruimte voor een aantal. Het is een heel klein dorp, maar wel met een museum over elektriciteit. En dat is ook niet verwonderlijk want hier zijn een aantal meren en stuwdam waar dit wordt opgewekt. Ook heeft het dorp een kerk, een bar, een restaurant en een automaat waar je stokbroden uit kunt halen. De camperplek heeft toiletten, je kunt er water tappen en je kunt lozen. En dat allemaal voor niets. We verbazen ons er elke keer weer over dat zulke prachtige plekken niets kosten. In Nederland zou je hier zeker €15,00 tot €20,00 voor betalen. Het is zonnig, vanmiddag doen we niets anders dan een beetje vloggen, bloggen en lezen.

zondag 26 september 

We stonden vannacht met 10 campers en we hoorden niemand. Wat was het stil. Om 7.00 uur luidden de kerkklokken, maar een kerkdienst is niet gehouden. We ontbijten en gaan daarna hardlopen en wandelen. We douchen in de camper, de handdoeken hangen daarna mooi in de zon te drogen. Want ja, het is alweer heerlijk zonnig. Erik haalt voor de lunch een stokbrood uit de automaat. 's Middags wandelen we naar de stuwdam. Wat is het hier mooi! We hebben besloten om er nog een nacht aan vast te plakken, morgen willen we een stukje fietsen onder anderen naar Mûr de Bretange, een heel bekende plek uit de Tour de France.

Overwinteren 2021/2022 Meer, Blankenberge, Berck sur Mer, Le Treport

Dinsdag 14 september

Tegen half 10 hebben we alles waarvan we denken dat mee moet in de camper. De afwas is gedaan, er is opgeruimd, zo durven we het huis wel achter te laten. De achterblijvers zullen geen klachten hebben. We rijden eerst naar Amersfoort voor een laatste check up voor onze fietsen. Als de fiets van Wilma klaar is, gaat ze er wat boodschappen mee doen voor de lunch. Die eten we gezellig bij Daan en Gino. Dan is het tijd om verder te rijden. Erik neemt het stuur over en brengt ons naar Meer, net over de grens bij Breda. We staan bij een kippenboer. De eerste plek, waar je eigenlijk moet staan, naast de schapenweide, is ingenomen door 2 dames met elk hun eigen camper. Ze staan zo breeduit geparkeerd, dat we er niet langs kunnen. Als een dame haar camper verplaatst heeft parkeren we. Echter we vinden deze plek toch minder. Er staan ventilatoren heel veel herrie te maken en de lucht van de kippen en hun mest is penetrant. Hier blijven we niet staan. Gelukkig mogen we de camper neerzetten waar we willen. We zetten hem dan maar aan de voorkant, waar ook de eierautomatiek is. Een prima plekje. Er wordt naast eieren nog veel meer verkocht, onder anderen toetjes, appels, sapjes, honing, en groente. Als we later met de eigenaar praten horen we dat hij 220.000 kippen heeft. En bijna al die kippen leggen elke dag een ei. Hij verkoopt heel veel via zijn eigen winkel, de rest gaat naar groothandels en sorteerbedrijven, die weer aan de diverse supermarkten leveren. Er staat een picknickbank, waar we onze warme maaltijd aan eten. Het is niet koud en heel af en toe valt er een spat regen, maar zo weinig dat we buiten blijven zitten tot 19.00 uur. 

Woensdag 15 september 

Het heeft behoorlijk geregend vannacht en we hadden weer eens last van muggen. Erik is nog wel op zoek gegaan om ze te vermoorden, Wilma stak haar hoofd onder de dekens. Die was te moe om te helpen. Uiteindelijk vond Erik de muggen niet en is 6 x geprikt. Wilma maar 2 x. Om 7.00 uur begonnen de werkzaamheden van de kippenboer alweer. We stonden dus ook vroeg op. Erik heeft een stukje hardgelopen, terwijl Wilma een wandeling maakte. Na het ontbijt, nog even toetjes en karnemelk uit de automaat gehaald en op weg naar Blankenberge. We waren nog maar een kilometer onderweg of Erik had al 2 x een verkeerde afslag genomen. Ja we moeten ook niet kletsen op rotondes maar opletten. De rondweg om Antwerpen was druk, maar het reed goed door. We hebben hier ook wel eens lang in de file gestaan. Voorbij Antwerpen was het tijd voor een kopje koffie. Voor ons stopt ook een camper en de mensen komen even buurten. Enige maanden geleden zagen ze onze camper staan in de Huurne en sinds die tijd volgens ze ons. Leuk om fans te ontmoeten. We kletsen een tijdje en dan rijden we weer verder. Voor Gent hebben we door werkzaamheden langzaam rijdend verkeer. We lunchen langs een drukke weg in Zuienkerke. Daar zetten we ook Polarsteps uit, want we staan in Blankenberge bij een volger die spontaan zijn oprit aanbood. Uit privacy overwegingen laten we niet zien waar we zijn. We tanken en Wilma loopt naar de supermarkt om paracetamol te halen. Dit wordt echter niet verkocht in de supermarkt. Tegen 13.30 uur zijn we gearriveerd en Sylvia ontvangt ons hartelijk. We kletsen even en stappen dan op de fiets om Blankenberge te ontdekken. We fietsen naar het centrum, naar een drogist, maar ook daar geen paracetamol. Volgens de verkoopster mag dit alleen bij een apotheek verkocht worden. En daar slagen we. Een doosje is 10 x zo duur dan in Nederland. We fietsen naar de Velodroom, jammer genoeg is deze dicht. We hadden het wel leuk gevonden om op bijzondere fietsen over een houten baan te fietsen. We rijden de promenade af. Het is een en al kledingwinkel en eettentjes. Ook het reuzenrad is dicht alsmede het museum onder de vuurtoren. Hieraan kun je merken dat het seizoen voorbij is. Het waait erg hard en de wind voelt ook koud aan, dus we trekken onze vesten aan en besluiten om terug te fietsen. Erik gaat wat monteren en Wilma leest. Na het warme eten komt Johan buurten. We drinken een kop koffie bij hem en kruipen vroeg onder de wol.

Donderdag 16 september 

We hebben heerlijk geslapen tot vanochtend 7.00 uur. Toen werd er met de renovatie werkzaamheden aan het oude ziekenhuis in de buurt begonnen. We hebben heel kalm aangedaan en om 10.00 uur waren we zo ver dat we op de fiets naar Brugge gaan. We rijden door Nieuwmunster, waar we een Lourdes grot bezoeken. We fietsen voornamelijk over kleine weggetjes, een hele mooie route van ruim 20 km. We halen een plattegrond van de stad, eten een hapje bij de burger king en wandelen dan langs een aantal bezienswaardigheden. Brugge wordt het Venetië van het noorden genoemd en dat is wel duidelijk als je de reien (kanalen) ziet. De huizen staan net als in Venetië, in het water. We lazen dat Giethoorn de naam wel eens betwist, maar wat ons betreft heeft Brugge er meer recht op. Op het marktplein staan voor de toeristen koetsjes met een paard, fietstaxi's en kleine busjes met open daken. Er wordt heel druk gebruik van gemaakt. En in de reien varen veel rondvaartbootjes met gidsen aan boord. Brugge is een prachtige stad met mooie gebouwen, veel musea en heel veel winkels waar chocolade in allerlei vormen verkocht wordt. Ook zijn er pleinen met alleen maar eetgelegenheden. Het doet allemaal erg gezellig aan. Sinds 2000 staat Brugge op de Unesco werelderfgoed lijst en dat is zeer terecht. Als we genoeg geslenterd hebben, pakken we de fiets weer en gaan via Zeebrugge terug naar de camper. We hadden gedacht in Zeebrugge wat grote containerschepen te zien, maar zover konden we de haven niet in. We zijn om 18.15 uur pas weer terug bij de camper en hebben dan bijna 60 km gefietst. Het was een zonnige dag, heerlijk in de korte broek en een t-shirt. We eten een boterham en daarna drinken koffie bij onze gastheer. Van hem ontvangen we een fles pure appelsap, van appels van zijn eigen boomgaard. Die gaan we morgenvroeg bij het ontbijt drinken.

Vrijdag 17 september

Opnieuw zijn we om 7.00 uur wakker door de renovatiewerkzaamheden. En opnieuw doen we rustig aan. Om 9.30 uur zeggen we gedag aan Johan en Sylvia en rijden naar de Aldi voor brood en melk. We gaan vandaag België verlaten en rijden naar Berck Sur Mer, een kustplaatsje in Frankrijk. De navigatie stuurt ons door alle kleine plaatsen langs de kust, Oostende, Middelkerke en Koksijde bijvoorbeeld. Erik had ingetoetst tolwegen vermijden. Wat bleek: de navigatie staat ingesteld als vrachtwagen, en die moet op alle snelwegen in België tol betalen. We zijn al in Veurne als we daar achter komen. We negeren de navigatie en rijden verder op de kaart. Bij Duinkerken is een file, langs de kant van de weg staan borden waarop wegwerkzaamheden worden aangegeven, maar uiteindelijk blijkt het een politiefuik te zijn. Er staan maar 2 auto's langs de kant en meerdere agenten staan te kletsen met elkaar. We lunchen op een voor vrachtauto's afgesloten parkeerplaats, er zijn ook geen auto's te bekennen, maar wij kunnen er zo oprijden. In Frankrijk, op de D901 krijgen we telefoon en staan we wel een 20 minuten stil. Uiteindelijk komen we om 15.00 uur aan op de camperplek. Er kunnen er wel 100 staan, nu staan er maar een stuk of 20. Het is prachtig weer, warm zelfs in de zon. We doen niet zo veel meer en zitten onder de luifel met zonnedoek. Erik pakt later op de middag de drone nog even. De plaats begint voller te lopen en tegen de nacht staan er rond de 50 campers. Het zijn bijna allemaal Fransen en een enkele Belg. 

Zaterdag 18 september

Wat een rustige nacht hebben we gehad. Om ongeveer 23.00 uur leek het erop dat er in de buurt autoraces plaatsvonden, maar dat was nog wel een keer voorbij. Na het ontbijt fietsen we naar Berck plage. Erik vliegt nog even op het strand, bij het gedenkteken van een vliegenier die hier zijn eerste vlucht van een kilometer maakte in 1903.  We gaan langs de VVV voor snel en gratis internet, zodat we ons YouTube filmpje kunnen uploaden. Eigenlijk mogen we daar niet naar binnen, want we hadden onze mondkapjes niet mee. Gelukkig krijgt Erik er een van de VVV medewerkster. Dan fietsen we nog even naar de camperplaats bij de vuurtoren. Deze adviseerde Johan, maar we zijn blij dat we daar niet staan. Hutje mutje sta je daar op elkaar. Er zit nog geen meter tussen de campers. Nadat we bij de bakker een brood hebben gekocht, fietsen we weer terug en zitten de rest van de dag buiten, want het is nog steeds korte broeken weer.

Zondag 19 september 

Goed geslapen. Na de verzorging gaan we op weg naar onze volgende camperplaats. Een tip van Johan: Le Treport. Hoog op de klippen, met een fantastisch uitzicht. Onderweg komen we langs de baai van de Somme, een natuurgebied. We parkeren de camper en drinken hier een kop koffie. Na een uurtje besluiten we verder te rijden. De camperplaats is afgesloten met een slagboom en een teller. Als wij aankomen zijn er nog 7 plaatsen. Het inchecken gaat volautomatisch. Je betaalt met je kaart, of contactloos met je telefoon. Dan rolt er een ticket uit de automaat, hierop staat een code en als je deze intoetst gaat de slagboom open. Deze code heb je ook nodig als je weer vertrekt. We lunchen met het onderweg gekochte brood en wandelen dan naar het stadje. Lekker in de korte broek en een t-shirtje aan. Het stadje ligt onderaan de klippen. Je kunt er komen met heel veel trappen of met de 'funiculaire' een liftje. Je kunt er zelfs je fiets in meenemen. Wij zijn lui en pakken de lift. We slenteren door het centrum, kijken nog even bij de vuurtoren en bij de markthal. Hierin wordt alleen maar vis verkocht, van mosselen, oesters, inktvis, makreel en tonijn tot zalm, kokkels, garnalen in alle soorten en maten en kreeften. Voor de markthal zitten dames mosselen te verkopen. Wij besluiten spontaan vanavond mosselen te eten en kopen bij een van de dames een maaltje. Maar daar willen we stokbrood en een sausje bij, dus dat kopen we ook. Daarna lopen we terug naar de camper. Het begint wat te betrekken en we besluiten wat vroeger te eten dan anders. De mosselen worden buiten gekookt en opgegeten. Ze smaken erg lekker. Gelukkig hebben we het droog gehouden, want het begint ook te waaien en tegen 20.00 uur ook te regenen.