Maandag 20 september
Gisteravond, toen de camperplaats en die ernaast al uren vol stonden bleven er maar campers komen. In totaal kunnen er 37 staan, maar gezien de hoeveelheid campers die nog kwamen proberen zouden 100 plekken ook zo maar vol staan. Er staat zelfs een Duitser geparkeerd op de jeu de boules baan. Wel mooi waterpas, maar volgens ons niet de bedoeling. Het heeft af en aan geregend vannacht en er stonden flinke plassen water op de camperplek. Vanaf een uur of 8.00 vertrok de een na de ander. Toen wij om 10.00 uur wegreden, stonden er nog een stuk of 10. En bij de verzorgingsplek staan er zeker 5 in de rij. We weten dat op de plek waar we naar toe gaan verzorging mogelijk is, dus wij sluiten niet aan. We komen langs Flocques, 5 km van Le Treport, daar is ook een camperplaats en kun je verzorgen. We lozen daar ons grijs water en gooien het toilet leeg. Nu weten we tenminste dat we weer even vooruit kunnen. Het is altijd maar afwachten of je op de plek van bestemming de sanizuil kunt gebruiken. Dan rijden we verder. Af en toe regent het een beetje. Zoals meestal kopen we onderweg een brood - een pain de pays - vergelijkbaar met een bruin brood in Nederland, en zijn tegen lunchtijd in Yvetot. Onderweg was er een omleiding zodat we door een aantal kleine gehuchten kwamen. Dat is leuk rijden. Na de lunch wandelen we naar de VVV om te kunnen uploaden, maar helaas deze is gesloten. Maar we zijn niet voor een gat te vangen en lopen naar de MC Donalds. Zover hoeven we echter niet. Supermarktketen E'Leclerc biedt ook gratis internet aan. We maken nog even gebruik van het toilet en wandelen dan weer terug. Erik filmt en monteert wat, Wilma werkt aan de blog en zorgt voor het eten. 's Avonds kijken we wat tv en lezen. Er staat een bord dat er plaats is voor 7 campers, maar uiteindelijk tellen we er 15 bij het naar bed gaan.
Dinsdag 21 september
Om 1.00 uur vannacht was er een camper die wel een half uur zijn motor stationair liet draaien. En waarom? Hadden ze het koud en probeerden ze op deze manier het wat warmer te krijgen? En verdorie, vanochtend om 8.00 uur nog een keer. En het bleek dus ook nog eens een Nederlander te zijn! Plaatsvervangende schaamte hadden we. Dit doe je toch niet! Voor het ontbijt eerst hardgelopen en gewandeld. Erik heeft tijdens zijn rondje zelfs een brood gekocht voor de lunch. We rijden pas om 10.30 uur. Na een half uurtje stoppen we al voor koffie. Omdat we geen tolwegen rijden voorlopig, gaan we ook niet over de pont de Normandië. Toch gaan we wel over een brug, namelijk de pont de Brotonne. Die gaat ook over de Seine. Direct daarna rijden we een bijzonder bosgebied in, natural des boucles de la foret de Brotonne. Erg mooi en smal. Halverwege ongeveer moet een vrachtwagen waar boomstammen op geladen kunnen worden draaien. Het is een behoorlijk gemanoeuvreer maar het lukt. Knap hoor hoe die mensen rijden kunnen. Rond 12.30 uur komen we aan op de camperplaats in Honfleur. Er is hier plaats voor wel 250 campers. Het staat al behoorlijk vol, aan de rand van het water is nog een plekje vrij, daar zit een stel met stoeltjes. Erik vraagt of hij daar de camper mag neerzetten. Hij krijgt te horen dat ze daar zo lekker in het zonnetje zitten, maar ze maken wel plaats. We lunchen en dan lopen we Honfleur in. Het is een schattig stadje, met oude, mooie geveltjes ook weer heel veel restaurantjes en souvenir winkeltjes. We wandelen over de promenade die rond de stad ligt en hebben dan uitzicht op Le Havre en op de pont de Normandië. Ook is er een heel mooi aangelegd park, waar we wandelen. We gaan nog even de drukte in, maar al gauw gaan we terug naar de camper. We eten nog buiten, maar om 18.30 uur staan we in de schaduw en dat is toch te fris om buiten te blijven.
Woensdag 22 september
We waren erg moe gisteravond en lagen al 22.15 uur in bed. En maar liefst geslapen tot 9.00 uur vanochtend. Na het ontbijt en de verzorging vertrekken we naar Merville-Franceville. Een rit van een goed uur. De navigatie stuurt ons over D-wegen, waarvan sommige smal zijn en vol kuilen zitten. Dat is niet leuk rijden. Onderweg zien we veel campers en in het dorpje ook. We vrezen dat de 6 plaatsen heel dicht aan het strand vol staan en daarom zoeken we altijd een aantal plekken uit. Maar we hebben geluk. Er staan 3 campers en we schuiven erbij aan. We staan wel dicht op elkaar, maar dat is waarschijnlijk om campinggedrag, zoals het uitzetten van luifels en naast je camper gaan zitten uit te sluiten. Nog geen half uur later staat de plek vol. We zetten onze tafel en stoelen voor de camper en gaan lunchen. Het is nog steeds heel zonnig en omdat we achter de duinen staan en daarom geen last hebben van de wind is het erg warm. Geregeld komen campers de plaats oprijden en 3 zijn zo brutaal en gaan aan de zijkanten staan, waar verbodsstrepen staan. Zo staat de ruimte helemaal vol. We wandelen tegen de avond nog een tijdje over het strand. Het is eb en er zijn veel mensen kokkels aan het rapen. Wij vinden er ook een aantal, zonder te graven, en nemen ze mee. Die gaan wij ook proberen.
Donderdag 23 september
We hebben prima geslapen en beginnen de dag met hardlopen en wandelen. Dan ontbijten we en zitten alweer heerlijk buiten. Wilma kookt de kokkels. Ze zien er, net als mosselen, niet zo smakelijk uit, maar dat is schijn. Wel vinden we ze zouter dan mosselen, maar dat komt misschien ook wel omdat ze de hele nacht in zout water hebben gelegen. We smeren wat boterhammen, doen koffie in de thermosfles en gaan dan proberen een uitgezette fietsroute te rijden. We komen langs bunkers uit WOII en na 2 kilometer langs een vogelhut. Daar staat een fietstas met daarin een fototoestel en geen mens te bekennen. Tja wat doe je dan? Laten staan, meenemen en afgeven op het politiebureau of zelf meenemen en de vondst op sociale media melden. We zien aan de foto's dat de spullen van Nederlanders zijn. Ondertussen komen er andere Nederlanders ook in de hut en als ze de foto's zien, zeggen ze dat zij die mensen hebben zien fietsen. Die komen vast terug. We blijven met elkaar kletsen en net op het moment dat we na 3/4 uur verder willen gaan, komt de eigenaar aanfietsen. Eind goed, al goed. We wijken wat af van de route om de Pegasusbrug te bekijken, deze brug was in de aanloop van D-day belangrijk, maar om te zien is het gewoon een lelijke stalen brug. We komen nog langs meer gedenktekens van WOII en zijn de route helemaal kwijt. We zetten zelf de route uit naar de camper. Dat is ook geen straf want het is hier verbluffend mooi om te fietsen. Terug bij de camper eten we nog buiten, maar dan gaan we naar binnen. In de schaduw is het frisjes. Steeds komen er campers de plaats oprijden en zien dan dat deze vol is. Beetje dom wel, want in de parkeerhavens aan de weg staan al 3 campers geparkeerd voor de nacht. Om 20.00 uur komt er een Duitse dame alleen in een klein busje en parkeert op de verzorgingsplek. Erik zegt er iets van en krijgt als antwoord, ja maar ik moet toch ergens slapen vannacht. Tja wat dacht je ervan om bij die campers aan straat aan te sluiten? Ze gaat dit inderdaad doen. Haar busje is zo klein, dat ze onder elke hoogteboom van de parkeerplaatsen door kan rijden. Waarom je dan op de verzorgingsplek - die ook nog eens ruikt - wilt gaan staan. Zelfs om 23.15 uur rijdt er nog een camper op om te kijken of er plaats is. Wij vragen ons dan af, hoe lang heb je dan al gereden? Of gaan deze mensen pas tegen de avond rijden?
Vrijdag 24 september
Tijdens de verzorging van de camper komt al een Fransman die aan straat stond met zijn camper vragen of wij vertrekken, want dan gaat hij op onze plaats staan. Hij wacht keurig totdat we de camperplaats hebben verlaten. We rijden naar restaurant L'Archange (de aartsengel) in Huisnes-sur-mer, op 6 kilometer van Le Mont Saint Michel. We betalen € 6,00 en vragen of we er kunnen dineren. Pas vanaf 19.00 uur en het stageld wordt niet verrekend. Het is ons te laat en we besluiten alleen het stageld te betalen en zelf te koken. We lunchen en fietsen dan via een paar dorpjes naar de Mont. We parkeren onze fietsen, want je mag overdag met de fiets er niet naar toe. We gaan met de pendelbus en wandelen door de smalle straatjes. Ondanks dat er geen Aziaten zijn is het best nog wel druk. De terugweg naar de fiets lopen we. Er staat een rij voor wel 3 bussen. We fietsen nog een stukje en dan gaan we terug naar de camper. Erik vliegt met zijn drones, terwijl Wilma zich met het eten bezig houdt. Na het eten vliegt Erik opnieuw en zit Wilma buiten te lezen. Om 20.00 uur gaan we naar binnen. We staan uiteindelijk met 4 campers, waar plaats is voor wel 20.
Zaterdag 25 september
Tot 2.30 uur vannacht lawaai gehad van dreunende bassen. Dan denk je dus heel rustig te staan! Er was wel gewaarschuwd voor de weg die langs de camperplek loopt, nou daar hadden we dus helemaal geen hinder van. We slapen maar liefst tot 9.00 uur. We rijden vandaag een stukje naar beneden en verlaten de kust enigszins. Onderweg halen we wat boodschappen, drinken koffie en komen om 13.00 uur aan in Saint Aignan. Er staan 5 campers en er is nog ruimte voor een aantal. Het is een heel klein dorp, maar wel met een museum over elektriciteit. En dat is ook niet verwonderlijk want hier zijn een aantal meren en stuwdam waar dit wordt opgewekt. Ook heeft het dorp een kerk, een bar, een restaurant en een automaat waar je stokbroden uit kunt halen. De camperplek heeft toiletten, je kunt er water tappen en je kunt lozen. En dat allemaal voor niets. We verbazen ons er elke keer weer over dat zulke prachtige plekken niets kosten. In Nederland zou je hier zeker €15,00 tot €20,00 voor betalen. Het is zonnig, vanmiddag doen we niets anders dan een beetje vloggen, bloggen en lezen.
zondag 26 september
We stonden vannacht met 10 campers en we hoorden niemand. Wat was het stil. Om 7.00 uur luidden de kerkklokken, maar een kerkdienst is niet gehouden. We ontbijten en gaan daarna hardlopen en wandelen. We douchen in de camper, de handdoeken hangen daarna mooi in de zon te drogen. Want ja, het is alweer heerlijk zonnig. Erik haalt voor de lunch een stokbrood uit de automaat. 's Middags wandelen we naar de stuwdam. Wat is het hier mooi! We hebben besloten om er nog een nacht aan vast te plakken, morgen willen we een stukje fietsen onder anderen naar Mûr de Bretange, een heel bekende plek uit de Tour de France.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten