zaterdag 30 augustus 2014

Slotwoord

Zaterdag 30 augustus hebben we onze laatste gasten uitgezwaaid en daarmee komt er ook een einde aan ons camperavontuur met Rent a Tent en daarmee ook verslaglegging via dit blog.

Het voornaamste doel van dit eerste seizoen was voor ons om er achter zien te komen of dit is wat we de komende jaren willen gaan doen gedurende het zomerseizoen. We zijn blij dat we dit project hebben mogen doen en staan nog steeds voor 100% achter ons besluit om dit eens te proberen. We zijn een ervaring rijker.

Terugkijkend vinden we dat de klus voor ons als onervaren beheerders te groot was voor de 1e keer. (Te veel eenheden, seizoen te lang en te weinig ondersteuning).
Tegelijkertijd hebben we hier ook zo'n beetje alles meegemaakt wat er maar mee te maken valt, dus moeilijker kan een volgende keer haast niet worden.
Ook het uitzonderlijke slechte en natte weer heeft onze beleving geen goed gedaan.
Maar met name het akelige en onsympathieke gedrag van een aantal gasten heeft toch wel een negatieve invloed op ons plezier gehad.
Natuurlijk hebben we gelukkig voornamelijk leuke ervaringen gehad.

De komende tijd gaan we alles eens goed laten bezinken en kijken wat er dan boven komt drijven en is blijven hangen. Als we zo onze ervaren collega beheerders horen, is het beheerder zijn een soort virus waar je niet meer van af komt. Een kleinere camping met minder eenheden en/of een korter seizoen lijkt ons een aantrekkelijk vooruitzicht.

We zijn er best een beetje trots op dat we dit seizoen op deze drukke camping tot een goed einde hebben gebracht en zijn ervan overtuigd dat de meeste gasten een geslaagde vakantie hebben gehad en we zijn blij dat wij daar een steentje aan hebben kunnen bijdragen.

Voor dit moment zijn we blij dat we  afscheid hebben genomen van het oorverdovende rumoer op een camping met deze omvang (750 plaatsen, 3000 gasten), bestaande uit huilende en schreeuwende kinderen, aangeschoten jongeren en ouderen, massale knokpartijen en meer dan 40 avonden karaoke, popmuziek, draaimolen, clowns, circus, goochelaars, kinderanimatie, etc.
Ook de lucht van aangebrande worstjes op de barbecue's die elke avond weer massaal worden aangestoken zullen we niet  missen.
We verheugen ons op onze nieuwe, nog niet gebruikte regendouche thuis en op ons eigen sanitair.
Na 4 1/2 maanden te hebben stilgestaan is het tijd dat onze camper weer gaat rijden en dat we hem gaan gebruiken waar we hem voor hebben gekocht, nl rijden van het ene naar het andere mooie, stille plekje. We verheugen ons weer op de weekendjes weg en vakanties naar onze favoriete stekjes.

Enkele statistieken:

De zomer was extreem nat:

In mei, Juni, Juli en Augustus hadden we tot nu toe:
62 droge dagen
61 dagen met neerslag
556 mm neerslag

En verder:
Meer dan 20% van de gasten heeft zijn vakantie voortijdig afgebroken (met name door het slechte weer)
We hebben  bijna 1000 gasten ontvangen, begeleid en uitgezwaaid in 250 aankomsten en 250 vertrekken.

Wij bedanken iedereen hartelijk voor het volgen van dit blog en we zijn dankbaar voor alle lieve reacties en tips die we (vooral van collega beheerders van Rent-a-Tent)  hebben gekregen, we hebben er dankbaar gebruik van gemaakt en veel steun aan gehad.

Hartelijke groeten en we wensen iedereen alle goeds,
Erik en Wilma Veltkamp.

dinsdag 19 augustus 2014

We zijn er bijna

Beddenlogistiek.
Een onderdeel van ons beheerderswerk is zorgen dat het juiste aantal bedden in een tent staan, afgestemd op het aantal gasten dat in een tent verblijft.
Standaard is een Rent-a-Tent ingericht met 5 slaapplaatsen, nl 1 tweepersoonsbed en 3 eenpersoonsbedden, totaal dus 4 bedden.
Wij beheren 27 tenten, met daarin dus 27 tweepersoonsbedden en 81 eenpersoonsbedden.

De standaarduitrusting aan inventaris is toereikend voor zes personen. De tenten kunnen dus ook worden verhuurd aan een gezin of gezelschap van zes personen.
Zodra dat het geval is, dan moeten wij ervoor zorgen dat er een 5e bed wordt "geleend" uit een andere tent en worden bijgeplaatst in de tent waar de 6 personen in komen.
We zoeken dan naar een tent die en in de buurt staat en waar slechts 4 personen in verblijven. 
De tenten op onze camping staan in groepjes verspreid over het gehele terrein, max afstand ca 600 meter.

We merken dat het vaak voorkomt dat er zes personen worden geboekt voor een tent. Dat zijn meestal "samengestelde" gezinnen, bv van gescheiden ouders die elkaar hebben gevonden en elk hun eigen kinderen meenemen.
Als het niet lukt om in een nabije tent een vrij bed te vinden moeten we afstanden overbruggen' via ons transportkarretje. 
Omdat we volgeboekt zitten, moeten we vaak een beroep doen op gasten die al in de tent wonen met het verzoek of we een bed uit hun tent mogen "lenen". Gisteren kregen we bij twee families " nee" als antwoord, omdat ze de bedden zo slecht vonden liggen dat ze de matrassen dubbel gebruikten. Dus maar weer de hele camping rondgesjouwd met twee bedden.  

De beoordelingen.
Natuurlijk zijn wij ook benieuwd wat gasten op de website schrijven over de camping maar ook over ons, dus zo af en toe bezoeken we de website van Rent-a-Tent en in het bijzonder het tabblad " beoordeling" van onze camping.
Reviews zijn altijd subjectief, want het is de perceptie van de individuele gast. Zo vindt de een het sanitair vies en verouderd, en de ander kan er prima mee leven.
Dat geldt ook voor wat men van onze gastvrijheid vindt; gelukkig zijn de meeste gasten tevreden met onze dienstverlening, maar ook aan paar op zijn zachts gezegd ontevreden. Het lastige van zo'n beoordeling op de website is dat je je daar als beheerder niet tegen kunt verdedigen, vandaar dat we er iwat aandacht aan willen schenken op dit blog.

De mevrouw die aangaf dat wij aan het einde van het seizoen erg teleurgesteld zouden zijn omdat wij te kritisch waren op de schoonmaak heeft helaas voor haar ongelijk gekregen. Wij zijn juist over het algemeen erg tevreden over hoe schoon de gasten het achterlaten. Deze mevrouw pochtte dat ze 4 uur had gepoetst terwijl ze alleen maar buiten hadden geleefd. (hoe vies heb je het dan gemaakt?). Ze was erg trots op het feit dat ze de koelkast had ontdooid, terwijl dat toch een normale activiteit is die op de kaart staat vermeld. De kruimels op de kussens waren niet van hun. (meest gehoorde excuus, " dat was al zo"). We hebben veel voor deze gasten gedaan; bij aankomst hadden ze pech met hun motoren en wij hebben hun hierbij geholpen, gereedschap geregeld, als tolk met de klusjesman opgetreden en verder erg leuke gesprekken met ze gehad. "Leuk" om dan een steek in je rug als dank te krijgen.

De mevrouw die vond dat wij niet echt hartelijk en te streng waren door de stoelpoten op de onderkant op modder te controleren begrijpt het niet. De hele week had ze de stoelen in de regen buiten staan, en als dat opdroogt weet je hoe het groene tapijt eruit komt te zien bij verplaatsen van de stoelen. We hebben bij deze mevrouw veel door de vingers gezien, want erg schoon was het bij oplevering allemaal niet. Ook haar hebben we geholpen met het zoeken naar een verloren identiteitsbewijs. Kennelijk was het niet genoeg om toch positief over ons te denken.

Tenslotte de mevrouw die vind dat wij als beheerders niet op onze plaats zitten en naar een andere baan(?) moeten uitzien. Bij haar aankomst bleek het licht in de kinderkamer niet te werken en ook niet vlot te repareren. Erik heeft er voor nood een tentlamp in geplaatst en is een dag later naar de Bricomarche gereden om een kinderschemerlampje te kopen. Beide lampen heeft ze uiteindelijk niet gebruikt en de tentlamp niet teruggebracht. De hele week vroeg de mevrouw veel aandacht, die ze natuurlijk ook met plezier kreeg van ons. Ze snapte het hekje van de hoogslaper niet en wij hielpen haar.
Toen ze eerder wilde uitchecken vond ze het maar vreemd dat wij dat moeten plannen in ons dagschema. Bij haar vertrek hebben we helaas niet goed genoeg gecontroleerd, want later bleek er een vouwstoel te missen. Een dag later stond ze op de voicemail met demededeling dat ze de reservesleutels van haar auto in de caravan had laten liggen en of we even wilden zoeken, wat we natuurlijk direct hebben gedaan. Ze zou een dag later nog terugbellen. Samen met de nieuwe bewoner en toen die vertrokken was later met zijn tweeen de hele caravan op de kop gezet om de sleutels te zoeken zonder resultaat. Mevrouw heeft nooit meer teruggebeld, maar vond het plaatsen van de beoordeling op de website kennelijk belangrijker.

Van deze mindere beoordelingen slapen we gelukkig geen seconde slecht en het doet ons helemaal niets, de leuke beoordelingen hebben veel meer effect op ons. Wat opvalt is dat alle personen die een mindere beoordeling over ons gaven het niet schoon hadden opgeleverd en veel aandacht hebben gevraagd (en gekregen). 

Wij houden vast aan onze koers en gaan met iedereen op dezelfde, gastvrije manier om. Dat betaalt zich terug in de vele positieve reacties die wij ter plekke al ontvangen van gasten, en dat is erg fijn. Je weet dan waar je het voor doet.

Woensdag 13 augustus.
Alsof er nog niet genoeg water is gevallen, regende het vandaag weer eens flink. Niet van die kleine buien, maar echte plensregen, 20 mm in korte tijd.
We hadden 3 vertrekken en 2 extra vertrekken van gasten die het niet meer zagen zitten in de regen, en 4 aankomsten.

Een van de reserveringen bestond uit een gezelschap van 6 volwassenen. We hadden de 6 bedden al keurig neergezet en we vroegen ons al af hoe dit gezelschap zou zijn samengesteld. Het bleek een vriendengroep van drie jonge stellen te zijn die voor het eerst samen op vakantie gingen. Na het drankje en het welkomstpraatje bracht Erik de dames en heren naar hun plekje en ze waren enthousiast. Een half uurtje later kwamen twee heren bij ons vragen hoe dat zat met de slaapcabines. Ze hadden voor hun vakantie nog voor de zekerheid bij de organisatie per mail nagevraagd of er drie slaapcabines in de tent waren en naar hun zeggen "ja" als antwoord gekregen. Ze gingen er dus helemaal van uit dat ze per stel apart konden liggen met hun eigen privacy.

De indeling van de twee slaapcabines (met optionele scheidingswandjes) bleek voor hun een grote tegenvaller. Begrijpelijk, want wat wil je als jong verliefd stel? Juist ja, lekker knus met zijn tweeen bij elkaar liggen. In de ene slaapcabine staat nu een tweepersoons bed met daarnaast een eenpersoons bed, en in de andere drie eenpersoons bedden. Het scheidingswandje heeft hier geen zin, want dan liggen twee stellen samen en het andere stel van elkaar gescheiden in aparte slaapcabines. Ook de drie heren in de ene slaapcabine en de drie dames in de andere slaapcabine is zeer waarschijnlijk niet de indeling die de dames en heren voor ogen hadden. Op ons advies hebben ze contact opgenomen met de touroperator, omdat wij hun helaas ook geen passende oplossing kunnen bieden.

Donderdag 14 augustus.
Vanmorgen in de stromende regen een uitcheck gedaan van een mevrouw met twee kinderen.
Gisterenavond hadden we al gezien dat ze alles netjes binnen had gezet en de stofzuiger gehaald.
Op de afgesproken tijd stond ze al keurig klaar, kinderen in de auto en mevrouw half in de auto; de tent was klaar voor oplevering. Het zag er allemaal perfect uit, tapijt als nieuw, binnentent gedweild, lade onder gascomfoor  schoon, stoelen schoon, alles keurig op de plek. Zo kan het dus ook en ben je binnen 5 minuten klaar.


Zaterdag 16 augustus.
De laatste topdag wat betreft vertrekken(10) en aankomsten (10). De uitchecken gingen redelijk vlot, met uitzondering van de mevrouw en meneer waarvan we al verwachtten dat het problemen zou gaan opleveren, nl de mevrouw die zo onbeschoft was tegen Wilma bij aankomst. Het verbaasde ons niet dat deze mensen het niet schoon genoeg hadden opgeleverd. Toen we mevrouw vroegen om de stoelen en het tapijt nog wat beter schoon te maken, was het weer helemaal mis. we hebben niet gereageerd op haar uitlatingen en zijn omgekeerd met de mededeling dat we over een kwartier terug zouden komen. Toen was het wel schoon (dus het kan wel). mevrouw gaf ons nog even mee dat wij door zowel de ontvangst als haar vertrek haar vakantie hadden verpest en dat ze een klacht in zal dienen, het zal wel. Ook hier hebben we verder niet op gereageerd en haar een goede reis gewenst en tot ziens (hoewel dat laatste niet echt gemeend was).
De aankomsten vanmiddag gingen vlotjes.
En o ja, het was een bijna droge dag vandaag, op een paar buitjes na dan.

Omdat we op de laatste dag (30 augustus) veel vertrekkers hebben (ca 20) passen we onze werkwijze iets aan. Het is onmogelijk om tussen 8 en 10 uur al deze vertrekkers te doen (we splitsen ons bewust niet op en doen elke uitcheck gezamenlijk). Daarom hebben we op deze laatste seizoensdag de vertrektijden aangepast tussen 8 en 12 uur. We hebben een intakelijst gemaakt waarop de gasten zelf een voorkeurstijd aan kunnen geven. Hiervoor geldt dat wie het eerst komt die het eerst maalt, wel zo eerlijk vinden wij.

De tentverwarming.
De tentverwarming, oftewel de kacheltjes, is ook een onderwerp waard. Bij de aankomsten informeren we gasten dat het kacheltje op een vlakke ondergrond moet staan in verband met de veiligheidsschakelaar aan de onderkant. Deze voorkomt dat het kacheltje blijft branden als hij omvalt. Hoe vaak komen gasten niet de volgende dag klagen dat de kachel het niet doet; in de meeste gevallen is de veilgheidspal de oorzaak en hebben ze toch niet goed geluisterd. 
Als alternatief ontsteken ze dan maar de 3 pitten van het gasfornuis. Als we vertellen dat dit niet de bedoeling is omdat het gascomfoor er is om te koken, en we geen reserve flessen voor de tenten hebben, levert dat boze reacties op. "Ik heb betaald voor verwarming", en als het kacheltje het niet doet (gebruikersfout!) zoeken ze een alternatieve warmtebron.
Een andere veel gehoorde klacht is dat de lampjes op de knoppen niet gaan branden. We leggen dan uit dat dit geen lampjes zijn, maar rode stippen verf die markeren wanneer het kacheltje aan of uit staat. We vertellen dit er nu ook maar direct bij. Toen Erik dit onlangs aan een gast wilde demonstreren in zijn tent, had hij toevallig een kacheltje te pakken waar wel lampjes in de aan/uit knoppen zitten. zucht. 

Nu het 's avonds kouder begint te worden (ca 6 graden) komen er ook meer klachten over de kacheltjes. Regelmatig blijkt er maar 1 gloeispiraal te werken. Als we de gasten erop wijzen (conform het handboek) maar 1 spiraal te gebruiken in verband met overbelasting van het stroomnet op de camping, willen ze hier niets van weten. Er zitten 2 standen op en ze willen ook 2 spiralen aan het gloeien hebben, want daar hebben ze recht op. (Als je een auto hebt die 250 km per uur kan rijden wil dat toch ook niet zeggen dat je dat er mee moet rijden?).

Erik heeft inmiddels al heel wat spiralen weer aan het gloeien gekregen. Door slijtage of stoten of omvallen van de kacheltjes breekt de spiraal meestal aan het einde bij het contactpunt af. Als we de defecte kacheltjes hadden weggegooid, hadden er nu zeker 10 tenten zonder kacheltje gezeten (met alle klachten vandien).
Reparatie is even een prutswerkje, maar het levert wel voldoening op om het weer aan de praat te krijgen en tevreden gasten. De stroomvoorziening op onze camping kan de twee standen overigens met gemak aan; mensen nemen sowieso van alles mee, zoals electrische barbecue's, steengrillen, haarfohnen, ventilatoren, Senseo's en het draait er allemaal even vrolijk op los.

Ik.
Het woordje "ik" is ons dit seizoen bijzonder opgevallen. Veel van de zinnen van gasten beginnen met dit kleine woordje.
"Ik wil", "ik eis", "ik heb recht op", "ik vind dat", "Ik kom wanneer mij dat uitkomt", "ik ga wanneer mij dat uitkomt", "ik overleg niets", "ik moet", "ik verlang", "ik pak", "ik neem", "ik heb", etc, etc.
Maar niet alleen het gebruik in zinnen, maar ook de algemene houding is bij veel mensen volledig gericht op zichzelf. Als ik het maar voor elkaar heb, de rest kan mij niet schelen.
Het is net of de samenleving steeds meer "ik gericht" wordt.

Kinderen.
Hierover zouden we een apart blog kunnen schrijven. 
Als de gasten aankomen, vragen we o.a. eerst of de kinderen een lollie lusten. Sommige kinderen pakker er direct 2. Een dank je wel hoor je niet. Het papiertje en later het stokje worden gewoon op de grond gegooid. Dan vragen we de ouders of ze iets willen drinken. De kinderen scheeuwen dan al ik wil een cola, of ice tea, voordat de ouders iets hebben kunnen zeggen. Als Wilma dan klaar is met inschenken, zitten de kinderen op de stoelen, wij als beheerdersechtpaar moeten dan staan. 
Sommige kinderen openen in de receptietent alle kastjes of gaan de voorraadcabine in. Tijdens ons welkomstwoordje kletsen kinderen constant tussendoor en luisteren ouders niet meer naar ons.
Als we dan de gasten begeleiden naar de tent, hebben we nog maar 1 rits van de tent open of de kinderen zijn al op modderschoenen binnen en hebben zich meester gemaakt van de slaaptent. De rits wordt met 2 handen "opengescheurd" i.p.v. met het lipje.
En dit zijn dan nog maar enkele voorbeelden van het gedrag van de kinderen van onze gasten.
Wij waken ervoor om de prinsjes en prinsesjes te corrigeren. Dat heeft Wilma 1 x gedaan toen er een meisje van het toilet kwam en bleek dat ze haar grote boodschap niet had doorgespoeld. Toen ze zei dat er nog even doorgespoeld moest worden kreeg ze van de moeder, die iets verderop stond te wachten, te horen waar bemoei je je mee. Ze maakt zelf wel uit of ze doorspoelt of niet en meer van die verwijten.

Geluiden.
De  hele dag horen we kinderen huilen, krijsen, jengelen en schreeuwen. En als je eens geen kind hoort, dan is het wel de draaimolen, stuiterende ballen, een campinggast met luide radio, dronken gelal of de entertainment waar we tegenover staan of het bandje dat muziek maakt in het restaurant. 
Ook de in deze periode overvoerde eenden, kippen en ganzen maken een herrie alsof ze erg gestresst zijn.
En aangezien we naast het vuilnis staan, hoor je elke zak die in de container wordt gegooid en elke fles die in de glasbak gaat. Tel daarbij de auto's, campers en motoren op die langs rijden, ook midden in de nacht. We verlangen zo langzamerhand naar stilte.
Kan ook niet anders dan op een camping met 3000 gasten.

Zondag 17 augustus.
Het begint nu echt op te schieten. Het stapeltje in het voren geschreven borgformulieren wordt steeds dunner, we hebben nog 25 aankomsten te gaan. We verwachten zondag 24 augustus onze laatste nieuwe gasten, tenzij er nog een last minute binnen komt. Vanaf maandag 25 augustus hopen we dat we kunnen beginnen met het opruimen van tenten die niet meer verhuurd gaan worden.
Komende week zal Erik alvast een start maken met het schoonmaken van de dakgoten van de stacaravans.

Maandag 18 augustus.
Vandaag 4 aankomsten.
Terwijl wij zeer geamuseerd aan het praten waren met de eerste gasten stond er op de achtergrond al een vrouw met papieren in de hand wat opdringerig heen en weer te ijsberen. Als er meerdere aankomsten zijn, dan moet je soms even op je beurt wachten. (Bij Vacans Soleil staan soms wel 15 gezinnen te wachten). Natuurlijk houden we er wel rekening mee dat als er mensen staan te wachten wij doorstoming creeeren, maar iedereen krijgt de aandacht die hij nodig heeft. Erik wilde het 1e gezin naar hun plek brengen, toen de ongeduldige dame hem aanschoot en zei dat ze wilde inchecken. Erik vertelde de mevrouw dat hij even de gasten ging wegbrengen en dat ze zich alvast bij Wilma (die bij de tafel zat) kon melden voor de incheck. Ze keek een beetje vreemd. De man en kinderen bleven met lopende motor in de auto zitten. Wilma stelde zich ook voor en nodigde haar uit om samen met haar gezelschap te komen zitten. Dat vond mevouw maar raar, ze had zich al gemeld bij de receptie van de camping en wist niet waarom ze nu bij ons moest zijn. Wilma vertelde haar dat we de gasten van Rent a Tent ontvangen met een drankje en een praatje, de borg afrekenen en dat we wat uitleg geven over de tent en eventueel wat over de omgeving e.d. Toen begon ze te mopperen dat ze het belachelijk vond dat ze op haar beurt moest wachten, we waren met z'n 2-en en 1 van ons had haar moeten helpen en ze bleef maar doorgaan. Ik wil, ik vind, ik heb recht op enz. Tja, hadden we hieraan moeten voldoen? Wellicht was dan de gast waarmee we in gesprek waren not amused. We proberen elke gast onze volledige aandacht te geven, ook als ze soms even op hun beurt moeten wachten. Het was wel een anticlimax na de bijzonder leuke ontvangst daarvoor.

Dinsdag 19 augustus.
Vandaag is onze wekelijkse boodschappendag. We gaan naar de Super-U in Champagnole om een deal proberen te sluiten met de wasserij om 150 hoeslakens te wassen. Het is niet te doen om dit met de 7 wasmaschines (die meestal bezet zijn) op de camping te doen. Daarnaast moeten ze ook nog in de droger of worden opgehangen en uiteindelijk opgevouwen. We proberen een haal/droog/opvouw/terugbreng afspraak te maken voor een mooie prijs.
Het is nu ook tijd voor wat adminsratieve zaken, zoals: camper kenteken weer activeren, internet thuis regelen, voorschot energie thuis weer ophogen enzoort.  De thuisreis komt nu echt dichtbij.



dinsdag 12 augustus 2014

Nog een paar weken

Maandag 4 augustus.
Dag 100 van ons avontuur, wat gaat de tijd snel, al meer dan 14 weken onderweg.
Gisteren kwamen Eibert en Corrie (beheerders op Le Fayolan) spontaan op visite en vandaag kregen we bezoek van (ook collega's) Anne en Fraukje van Beauregard. Ze hadden gehoord van alle toestanden die we hier  meemaken en kwamen eens even poolshoogte nemen hoe het met ons gaat. Erg fijn dat ze zo betrokken met ons zijn, dat doet ons goed.
Vanavond de "modder" tent weer ingeruimd, koelkast en kookkast gesteld en het groene tapijt goed gezogen. Morgen de rest doen, schoonmaken, weer verder inruimen en dan kan de famile hun intrek nemen en hun tijdelijke verblijf weer verlaten.
's Avonds alweer een fikse onweersbui (10 mm); houd het hier dan nooit op met regenen? We houden ons hart vast wat betreft de "moddertent". Hij staat natuurlijk nog steeds in een kuil en zo droogt het natuurlijk nooit een keer op.

Dinsdag 5 augustus.
Na de reguliere vertrekkers van vandaag weer verder gewerkt aan de moddertent. Wilma heeft het groene tapijt goed gezogen en de tent schoongemaakt. De vorige gasten hadden zo genoeg van de tent dat ze ook maar niet schoongemaakt hebben. We hebben het maar geaccepteerd; ze waren vast niet in de stemming om aan te horen dat de schoonmaak los staat van de wateroverlast. (Ze hebben tot het eind droge voeten gehouden). Later vanmiddag konden de nieuwe gasten verhuizen van hun tijdelijke (Intercamp) tent naar de Renat-a-modder-Tent. Morgen moeten wij nog hun tijdelijke verblijf weer schoonmaken (want dat wilden ze niet zelf doen) en een erg dankbare indruk maakten ze niet voor de oplossing waar we veel tijd in hebben gestoken. Maar goed, we hebben gedaan wat we konden en hier houdt het voor ons op.

Een nieuwe gast kwam later vanmiddag haar beklag doen over de stacaravan waar ze in verblijven. De dekbedden waren niet gelucht en roken muf en ze vond ze de matrassen te dun. (en ze hebben er nog niet eens in geslapen).We  zullen het doorgeven aan de organisatie.

De aankomsten waren om 15.30 uur allemaal binnen (de eerste stond er al om 10 uur vanmorgen) dus we hebben zowaar eens een uurtje kunnen relaxen en op tijd van ons avondeten kunnen genieten. Nog een uurtje gefietst richting de watervallen van Herisson (Fraukje belde nog even om te vragen hoe het was gegaan, leuk!) en om 21.00 uur was het tijd voor een avondje herrie. (er speelt een funk-band in de openlucht, want het is mooi weer). Prima bandje trouwens, hele strakke en technische drummer. Daar wordt Erik vrolijk van.

Woensdag 6 augustus.
Vandaag 1 vertrek en 2 aankomsten op het programma, en natuurlijk het schoonmaken van de Intercamptent. Tussendoor vullen we onze tijd met het doen van allerlei klusjes en afhandelen van de vragen en opmerkingen die de gasten hebben aangegeven op het notitieblok.
's Avonds nog een wandeling gemaakt naar het laatste uitzichtpunt boven de camping die we nog niet hadden bezocht.

De camping van bovenaf gezien.



Vrijdag 8 augustus.
Eindelijk weer eens lekker weer bij het opstaan, blauwe lucht, dat hebben we lang niet gezien. Na de 5 vertrekkers alles ge fine-tuned en nog even tijd gevonden om een uurtje naar het strand te gaan voordat de 5 aankomers alweer kwamen. Later in de middag werd het alweer bewolkt en tegen de avond begon het te regenen. Morgen weer een drukke dag met veel vertrekken en aankomsten .

Zaterdag 9 augustus.
Vannacht om 01.00 uur wakker geschrokken van enorme onweersknallen en harde regen en wind; het is weer eens mis. In de regenmeter zat vanmorgen al weer 20 mm van die nachtelijke onweersbui; het houdt dus nog niet op. We hadden vandaag 11 vertrekken en 10 aankomsten. De gasten doen nog steeds niet wat we van ze vragen: koelkasten worden niet uitgezet, stoelen blijven buiten staan en paraslols liggen in de modder. Een gast vertelde dat de parasol van zijn buurman vannacht tijdens de heftige bui 20 meter door de lucht vloog; die gaan we dus in rekening brengen.
We begonnen om 07.30 met uitchecken en hadden om 11.30 iedereen uitgezwaaid. Er moest nog een hoop worden gedaan aan fine-tuning voordat we de nieuwe gasten welkom konden heten; de lunch schoot er helaas wederom bij in. Omdat we op zo'n dag tussendoor vaak in de receptietent komen, lazen we een briefje van een gezelschap (bestaande uit een vader met 2 kinderen en een moeder met 2 kinderen die samen 2 tenten zouden gaan bewonen) was aangekomen en wilde inchecken. Om 13.00 kwam meneer ons persoonlijk vertellen dat hij er was, en wij zeiden hem dat we nog niet klaar waren en hij om 15.00 uur kon inchecken. "Maar ik ben er nu, en ik wil in mijn tent". Nogmaals verteld dat we er nog niet aan toe waren. Wilma was even later bezig een gast te helpen die had aangegeven twee dagen eerder te willen vertrekken vanwege een ziek kind, toen de andere helft van het gezelschap, mevrouw, heel onbeleefd tussenbeide kwam en eiste dat ze nu in haar tent wilde. Toen Wilma ook aan haar vertelde dat we nog niet klaar waren en het niet voor 15.00 uur kon, ontplofte de vrouw en kreeg Wilma de wind van voren op een zeer onfatsoenlijke en a-sociale manier. De "je's" en "Jij's" vlogen Wilma om de oren. Op dat moment was het te danken aan de professionele instelling en jarenlange klant-ervaring van Wilma dat de stoppen bij Wilma niet doorsloegen. Om 14.50 uur wilde mevrouw Wilma geen hand schudden en met haar praten, maar gek genoeg wilde ze wel wat drinken toen Wilma haar daar om vroeg. Fatsoensnormen had ze niet, want een dankjewel kon er niet af toen Wilma de ice-tea aanbood met een correct "Alstublieft" . De meneer van het gezelschap probeerde nog even om "opnieuw te beginnen" maar daar was mevrouw niet van gediend. Lekker begin van je vakantie, denken we dan.

Omdat het spitsuur was wat betreft aankomsten, moest het volgende gezin dat ook al klaarstond nog even wachten. " Geen probleem hoor, doet u vooral rustig aan, wij hebben vakantie en alle tijd" . Hoe anders kan het dus zijn.

Dit zijn wel de momenten waarop we dit project als eenmalig beschouwen en volgend jaar lekker iets anders  gaan uitproberen. Het is weliswaar een momentopname, maar toch....
Wilma voelt zich af en toe behandeld als voetvolk, waar je alles maar tegen kan zeggen en alles maar van kunt eisen. De klant zegt ons te springen en verlangt van ons dat wij vragen "hoe hoog" .
Uiteindelijk vandaag een werkdag van bijna 12 uur (de laatste gast kwam, zonder bericht,  om 18.30 uur) en een dag met veel stress. We snakken nu echt naar het einde van het seizoen, nog drie weken.
Dan gaan we heerlijk wat anders doen.

We denken wel, en dat is ons al bevestigd door vele collega-beheerders, dat we ten onrechte in het diepe zijn gegooid als onervaren beheerders en dan direct op een van de grootste campings met de meeste eenheden zijn geplaatst. Daardoor hebben we niet de kans gehad om ons in te werken en om eerst eens de leuke kanten van de klus te kunnen zien. Wij vinden deze camping en de vele accomodaties absoluut te groot voor twee personen om te beheren, en dan helemaal als je nul ervaring hebt en alles maar zonder hulp moet zien uit te zoeken. De negatieve ervaringen overheersen nu ons gevoel en dat is erg jammer.

Als toetje kreeg Erik vanavond nog een grote mond van een gast toen hij ging vragen hoe laat ze morgenvroeg wensten uit te checken. "Ik heb recht om tot 10.00 uur te blijven en ik weet nog niet hoe laat ik morgen wakker ben". Uitgelegd dat we meer vertrekkers hebben en toch een planning moeten maken, verzuchtte ze " Godsamme, ergens tussen half tien en tien". Wordt vervolgd; het is tijd voor een glas wijn, einde dag.
En o ja, het regent en onweert al weer (21.30 uur)

Tussen de vertrekken en aankomsten slepen met kinderbedjes en -stoelen



Zondag 10 augustus.
De dag na een drukke aankomstdag komen nieuwe gasten vaak met vragen, opmerkingen en wensen. Zo liggen de bedden niet goed (veel gehoorde klacht!). We adviseren dan en helpen mee om het extra bed op te zetten en overdwars te gaan liggen in het 2p bed, of we verdubbelen de matrassen. Lampen blijken het niet te doen (meestal blijkt de zwarte stekker niet in het stopcontact te zitten) en ondanks de uitleg snapt men de werking van het kacheltje niet.

Vandaag ook maar weer eens een kapotte koelkast verwisseld in een tent. Om de koelkast te kunnen vervangen moesten we (ondanks dat we een tijd hebben afgesproken) eerst de halve tent opruimen, en de heer des huizes keek geamuseerd toe. Ook hoe Wilma en ik samen aan het sjouwen waren met de koelkast (Wilma heeft het al in de rug en is als vrouw natuurlijk sowieso minder gebouwd voor dit soort werk) dan het mannelijke geslacht. Ik vraag de gast niet om te helpen, dit moet spontaan gaan. Maar men is kennelijk zo gefocusd op zijn vakantie dat dit stukje attentie er niet meer inzit.)

In de avond weer een hoosbui. Ook augustus zet tot nu toe het slechte weer voort zoals we dat in juli bijna de hele maand hadden.

Maandag 11 augustus.
We gaan naar bed met regen en we staan op met regen. We zijn er al aan gewend. In tegenstelling tot de weersverwachting plenst het opnieuw aan een stuk door. We hebben mededelijden met de gasten die vandaag aankomen, zich op een fijne vakantie in de zon verheugen en dan zo binnenkomen. Door de vele regenval in eigenlijk al de hele zomer, is het terrein zo verzadigd dat het een drassige bende is en geen tijd heeft om fatsoenlijk op te drogen.

Het terrein van de camping ziet er op veel plaatsen zo uit.




Nu het einde van ons avontuur nadert verheugen we er ons natuulijk op om weer naar huis te gaan. Aan de andere kant voelen we ons ook een beetje weemoedig. Zou dat nu het Rent-a-Tent virus zijn waar elke beheerder mee besmet schijnt te zijn? We hebben tot nu toe heel wat meegemaakt, nare dingen maar toch meestal leuke dingen.
De nare dingen hebben impact en dat is vervelend. De leuke dingen en positieve reacties geven ons het gevoel dat we het "best wel goed" gedaan hebben.
Wordt vervolgd.

maandag 4 augustus 2014

Het seizoen loopt ten einde

Maandag 28 Juli.
Het begint nu aardig op de schieten: nog vier en een halve week en het seizoen zit er op.
Vanmorgen twee vertrekkers (dames met kinderen die bij elkaar hoorden) waar we meer dan een uur en een kwartier mee bezig zijn geweest. We hadden 10.00 uur afgesproken voor de uitcheck, toen we aankwamen waren ze nog niet klaar. Er was een probleem met de stofzuiger (die ze de avond ervoor al hadden opgehaald). De stofzak bleek vol te zitten, en ons werd verweten dit niet te hebben gecontroleerd voordat de stofzuiger door hun was opgehaald(!) Hoe dan ook, het was verre van schoon en we gaven de dames de gelegenheid om het te verbeteren. De social talk waarmee ze bij onze komst (waarschijnlijk als afleidingstactiek)) begonnen maakte plaats voor gemopper en verwijten onze kant op dat het ook niet schoon was bij oplevering, etc.  We leren steeds beter om daar niet op te reageren. Als er iets gevraagd wordt geven we correct en zakelijk antwoord, wordt er iets naar ons hoofd geslingerd dan nemen we daar notie van waarvan akte. Bij de 2e controle-ronde zei mevrouw ons geirriteerd dat ze nu eindelijk wel eens weg wilden. Snappen we, maar we doen toch eerst ons werk. Na nog wat uitwisselingen van inventaris tussen de twee tenten, afrekenen van ontbrekende spullen en innemen van dubbele spullen (mevrouw had bij het begin aangegeven dat er zaken ontbraken die wij hebben aangevuld maar had toch niet goed gekeken) kon de borg terug worden betaald. Erik vroeg of ze nog kans zagen om de stofzuiger terug te brengen naar de receptietent, en daar ging mevrouw schoorvoetend mee akkoord. (u heeft mij ook een niet werkende stofzuiger aangeboden, daar had u dan ook naar moeten kijken). We snapten de logica niet helemaal, maar goed. Uiteindelijk zijn de stellen weggegaan na eerst uitvoerig met hun overburen adressen te hebben uitgewisseld en afscheid genomen (ze wilden toch eindelijk weg?) zonder ons nog te groeten of een blik waardig te gunnen, en de stofzuiger hebben ze buiten zichtsveld naast de tent gesmeten.
Toch zijn we tevreden met de manier waarop wij deze uitcheck hebben benaderd. Zakelijk, correct en redelijk zonder in een discussie te belanden. De dames zullen er anders over denken, maar wij kunnen onze nieuwe gasten van vanmiddag een schone en nette accomodatie aanbieden en daar gaat het om.

Het regent weer eens. Tot nu toe is het na een mooie Juni maand toch wel een erg natte zomer. Onze regenmeter geeft in totaal al meer dan 250 mm in de maand Juli aan, normaal tussen de 30-60 mm. Bijna 6 keer de gemiddelde hoeveelheid dus en we zijn er nog niet. 

Vanmiddag kregen we een SMS'je van Rent a Tent waarin we namens een een gast die vorige week is vertrokken complimenten kregen over de service die wij aan hun hebben geboden. Kijk, dat is nou leuk! Het bevestigt dat we het goed doen en plaatst de vervelende ervaringen snel naar de achtergrond.

Dinsdag 29 Juli: regen, regen, regen.
We hebben tot nu toe wel een erg slechte Juli-maand, met al bijna 300 mm regen. Het camping terrein is verzadigd en kan het vele water niet meer aan. De hele dag is het klusteam van de camping aan het rondrijden met een traktor met zand en gooit dat op plekken waar geen tent of caravan meer kan staan. Ook de Rent a Tent tenten krijgen nu last van het vele water. Het gezelschap van 11 personen en twee honden waar ik eerder over blogde vertrok vanmorgen. De schoonmaak was beslist niet op orde en doordat de personen en honden in en uit hadden gelopen dwars door de modder met schoenen aan zagen de tapijten maar ook de binnententen er niet uit. Ook de stoelen, tafels en koelkasten etc. waren verre van schoon. Toch lieten we ze maar gaan omdat er in de stromende regen niet veel te corrigeren viel en wij eigenlijk zelf aan de slag wilden met de tenten. We zijn flink aan het poetsen gegaan en kregen de tenten van binnen redelijk schoon. Wat niet lukte waren de tapijten en de geur van de honden en eten. Het is hoogseizoen, en de tenten waren dus al weer geboekt voor vandaag en twee families moesten er helaas wel in. We hadden wel wat medelijden met ze. We hebben excuses gemaakt voor het niveau van de tapijten en beloofd dat we komen stofzuigen zodra het een tijdje droog is. Maar wanneer dat is, we houden ons hart vast. Geheel volgens de wet van Murphy kwamen de gezinnen even later vragen waar ze de dekbedden en bedlinnengoed konden vinden. Helaas, dat wordt niet bij de tenten geleverd en moeten de gasten zelf meenemen.
Lezen mensen hun voucher eigenlijk wel?





We hebben ook een tent waarin je het gevoel hebt op een waterbed of moeras te lopen. Gelukkig houdt de kuip het water (nog steeds) buiten, maar comfortabel is het niet. Eigenlijk moet zo'n tent gedeeltelijk worden afgebroken, zand eronder gestort en weer opnieuw worden opgebouwd. Dat kan allemaal niet omdat ook alle "probleem" tenten volledig zijn volgeboekt tot einde seizoen en er dus geen tijd voor is. (afgezien van het feit dat we daar sowieso geen tijd voor hebben. We komen steeds meer tot de conclusie dat deze camping (met het grote aantal eenheden, in dit extreme weer en met dit type gasten) niet te doen is voor twee personen.

Het is tijd om wat positiefs te melden. Voor het eerst in ons nu bijna 33 jaar durende huwelijk zijn we gedurende zo'n lange tijd  24x7 helemaal samen en ook nog eens collega's in plaats van alleen maar man en vrouw. En dat gaat uitstekend, we zitten op 1 lijn, werken goed samen, zijn trots op wat we allemaal bereiken en zijn ervan overtuigd dat we het seizoen tot een goed einde gaan brengen.
Natuurlijk, we hebben al best kritische noten laten vallen in dit blog, maar we geven bewust een realistische weergave van hoe wij het ervaren. We horen en lezen van andere beheerders ook best wel kritische noten, maar er moet toch iets zijn waardoor men toch altijd weer het volgende jaar met frisse moed een seizoen tegemoet treedt. Wij moeten dat nog ervaren in ons eerste jaar. Als het seizoen er straks opzit, gaan we thuis eens goed uitblazen en de zaken op een rijtje zetten.
Hoe dan ook, het is in ieder geval tot nu toe geen saaie belevenis en we hebben ons tot nu toe nog geen moment verveeld. Ook het schrijven van het blog kostte geen enkele moeite, stof genoeg.

Gas.
Sommige gasten knutselen zelf met de geyser en gasflessen. We hebben bij elke mobil home een reserve gasfles staan, zodat we snel kunnen wisselen als een gasfles leeg is. (het gasdepot is nogal een eindje lopen en heuveltje op en heuveltje af en het halen van volle gasflessen doen we dan op een rustig moment).

Zodra ik hoor of op ons notitieblok lees dat er een gasfles leeg is, ga ik er zo snel mogelijk heen om te vervangen. Zo ook gisteren. Toen ik aankwam bij de mobil home, had de gast de fles zelf al vervangen en zei dat het naar gas stonk. De drukregelaar zat niet op zijn kop, en de fles was uiteraard ook niet eerst schoongeblazen. Met een waterpomptang de drukregelaar goed vast gezet (op zijn kop) en de gast gevraagd het verwisselen van gasflessen en aansteken van de waakvlam maar liever door ons te laten doen. Hij gaf aan niet te kunnen wachten vanwege redenen. (ivm privacy gasten wijd ik hier niet verder over uit). De volgende dag opnieuw een berichtje op het notitieblok dat het weer naar gas stonk. Nu bleek een lolbroek de gaskraan op de fles bijna dicht te hebben gedraaid. De gast had zelf opnieuw de geiser "aangevonkt" zoals hij dat noemde, maar wel met de knop in bedrijfsstand, en niet in de " aansteekmodus". Hij deed het wel, maar nu is de temperatuurregelaar knop niet meer te bedienen en zit helemaal vast. Natuurlijk had hij hier niet aangezeten. Ik houd mijn hart vast voor de laatste vier weken in deze stacaravan. Een andere mobil home heeft het probleem dat als het hard regent de geyser van binnen nat wordt en de waakvlam niet meer is aan te steken voordat de geyser van binnen helemaal is opgedroogd. De schoorsteen zit van buiten af gezien normaal op het dak, het zal een combinatie zijn van regen en windrichting. Ook hier proberen gasten van alles uit. Moet er een slotje op de geyserkast?

Donderdag 31 Juli.
Het is droog! Voor het eerst in 12 dagen is het bij het opstaan droog. Nog niet zonnig, wel mistig. Maar je kunt  niet direct alles hebben he?  We hebben vandaag 1 vertrekker en 3 aankomsten, waarmee we weer 100% vol zitten. Donderdag 3 Juli was onze laatste keer dat we helemaal geen vertrek en aankomst hadden. We zien nu in de lijsten dat we in ieder geval tot 16 augustus elke dag wel vertrekken en aankomsten hebben. Behalve 15 augustus. Dat wordt dan onze vrije dag. Die gaan we koesteren.

Veel overleg vandaag met het hoofdkantoor over " ramptent" 511. Morgen vertrekken de gasten en komen ook de nieuwe er weer in. Doort de extreme regenval voelt de tent van binnen aan als een waterbed, en nadert het moment dat de kuip van het leefgedeelte en slaaptent over gaat stromen met rasse schreden. De nieuwe gasten hebben een baby en een kleuter. Wij vinden de tent onbewoonbaar en hebben bij Rent a Tent nogmaals aangegeven dat wij gasten niet op deze manier willen ontvangen en huisvesten in deze tent. We snappen heel goed dat alles is volgeboekt en dat de gasten dus niet kunnen worden overgeboekt naar een andere tent, maar we kunnen hier niet achter staan en zijn wel het loket en 1e aanspreekpunt en in de ogen van de gasten zijn we vertegenwoordigers van de organisatie Rent a Tent. Na veel onderling overleg met het management kunnen de gasten tot en met dinsdag (tijdelijk) terecht bij collega verhuurder en partner Intercamp en zullen dan weer moeten verhuizen naar de Rent a Tent. Dat geeft ons een paar dagen de tijd om het probleem op te lossen; de collega-beheerders van Le Fayolan en Beauregard zullen ons dinsdag komen helpen om de klus te klaren.

Vrijdag 1 augustus.
De laatste maand is begonnen! Vandaag 3 extra vertrekkers (i.v.m. zwarte zaterdag morgen op de Franse autosnelwegen).
Ook de familie uit de waterttent is vertrokken; aandoenlijk om te constateren dat ze nog zo hun best hebben gedaan om zo goed en kwaad als het kan de tent schoon te maken.
De familie die tijdelijk naar de Intercamp tent gaan hebben we vanmiddag ontvangen, en het verhaal uitgelegd. Ze hadden er begrip voor en waren ons dankbaar dat we hebben geregeld ze niet in de "watertent" hoefden.
Na de ontvangsten van vandaag hebben we een begin gemaakt om de ramptent leeg te pakken. Nadat alles eruit was werd de impact van het water ook pas echt zichtbaar. Het kookgedeelte van de tent staat in een diepe kuil en volgens ons had deze tent zo nooit opgezet moeten worden. Na het avondeten heeft Erik alle modderwater met een mop alvast verwijderd zodat het plastic onderzeil vast kan drogen. Morgen even kijken hoe het er voor staat en als het kan het zeil opvouwen zodat ook het moeras eronder wat kan opdrogen. 
Het wordt daarnaast zaterdag weer een drukke wisseldag, dus we hoeven ons niet te vervelen. (wat is dat trouwens ook al weer, vervelen?)



Zondag 3 augustus.
Vandaag 4 vertrekkers, dus vroeg opstaan. We hebben inmiddels geleerd dat gasten die uitnodigend "kom maar binnen" zeggen, de zaak pico bello op orde hebben. Zodra een gast echter begint met social talk, weten we dat we op onze hoede moeten zijn. Zo ook vanmmorgen, meneer kwam ons al ophalen en op weg naar de tent begon hij te keuvelen over het weer etc. Aangekomen bij de tent stonden de stoelen en de tafel (uiteraard nat en onder de modder) buiten (evenals de buren die bij Vacans Soleil logeren en bevriend zijn geraakt en kennelijk graag ook de inspectie wilden bijwonen). Het gascomfoor was niet schoon, parasol kletsnat en vies, jerrycan niet schoon en gevuld met water en er ontbrak nogal wat bestek. Mevrouw regaeerde op onze opmerkingen over de stoelen met "nou, veel succes ermee", maar toen we haar meedeelden dat dan een deel van de borg zou worden ingehouden omdat wij in dat geval moesten schoonmaken, bond ze in en ging mopperend opnieuw aan de schoonmaak. De buren gingen driftig meehelpen. Het ontbrekende bestek kon niet, want zo hadden wij het ook opgeleverd(!).
Na onze volgende uitcheck terug naar de familie; de schoonmaak versie 2.0 was nu redelijk (maar nog niet naar onze norm), het bestek was aangevuld door de buurman (?) en we betaalden de borg terug. Er kon toen geen woord meer vanaf. Wij zijn vriendelijk en zakelijk gebleven met " alstublieft, "dankuwel" en " tot ziens en goede reis"  maar er kwam geen woord meer terug en men vertrok. Hoe anders was dat bij de incheck waarbij we onder het genot van een drankje de familie zoals iedereen een hartelijk welkom gaven en alles koek en ei was.

Maandag 4 augustus.
De camping klusjesman heeft vanmorgen een vrachtje zand/grit gebracht en in de moddertent gelegd.
Het voelt nog wel erg instabiel aan als je erover loopt, maar hier zullen we het mee moeten doen de laatste weken. Het is nu een kwestie van de spullen weer terugzetten, schoonmaken en waterpas stellen van de koelkast en kookkastje en de familie kan er weer in. En nu maar hopen dat het in Augustus droog zal blijven.



zondag 27 juli 2014

Zwarte zaterdag

Vrijdag 25 Juli.
Vanavond hadden we om 19.00 uur nog een uitcheck van een gezin dat een dag eerder dan gepland wilde vertrekken, geen probleem voor ons; het ging weliswaar niet in overleg maar werd ons gewoon meegedeeld. Maar goed, wij zijn flexibel. 
We waren nog geen 2 minuten (!)  bezig met de inspectie of mevrouw zei ons dat zij nog nooit had meegemaakt dat een tent zo grondig werd geinspecteerd en dat dat haar een naar gevoel gaf en zich voor kan stellen dat dit bij meer mensen zo was. Ze ging het dan ook op de website aangeven in de beoordeling, zei ze. Enig verweer van onze kant ("daarom trof u het ook zo schoon aan mevrouw" en "we willen graag de volgende gast ook een schone en complete tent aanbieden" ) kwam niet bij haar binnen. Ze vertelde dat ze zelf een zaak hebben en dat je de juiste balans moet vinden.
Toen we haar vroegen de vieze vuilnisemmer nog even schoon te maken en haar het in de binnentent gevonden muntgeld(!) terug gaven was  haar frustratie compleet. (de familie arriveerde trouwens om 10.00 uur in de morgen op de aankomstdag, zetten een partytent op ondanks onze opmerking dat dat niet is toegestaan, brak een afwasblik doormidden (" dat was al zo" ), maar dat allemaal terzijde.
Wij denken trouwens maar zo: Liever een paar klachten dat we te grondig inspecteren dan heel veel klachten dat de accomodatie niet schoon is.
 
Direct na deze vervelende uitcheck hebben we onze wandelschoenen aangetrokken en zijn we een flinke wandeling gaan maken waarin we eens goed met elkaar in gesprek zijn gegaan. Is dit nu wat we willen? Heeft ons (Rent a Tent) avontuur ons tot nu toe gebracht wat we ervan verwacht hadden?  We kwamen al wandelend tot de conclusie dat we op dit moment niet objectief zijn. We zitten midden in het hoogseizoen, en de impact van de vervelende ervaringen is bij ons groot maar niet realistisch. We zijn ervan overtuigd dat de grootte van de camping, het forse aantal accomodaties en het gemiddelde sociale niveau van de campinggasten op deze camping debet is aan onze negatieve ervaringen.
Later dit jaar zullen we de vraag en onze eindconclusie voor onszelf maar ook via dit blog beantwoorden.

Zaterdag 26 Juli.
Vandaag wordt de druktste dag van het seizoen voor ons wat betreft vertrekkers en aankomers, verwachten wij. (11 wisselingen).
Vanaf nu is het ook alleen maar uit-en-in op dezelfde dag omdat alle accomodaties geboekt zijn.

De uitchecken gingen, zoals gewoonlijk, varierend van uitstekend tot zeer slecht. Sommige gasten hebben hun accomodatie perfect en schoon in orde, en anderen geven aan dat ze het niet schoner kunnen krijgen. Onzin, alles is mogelijk, maar je moet er wel even voor gaan. Een meneer was ervan overtuigd dat de vouwstoelen bij oplevering ook buiten stonden en daarom heeft hij ze ook maar buiten laten staan, uiteraard onder de modder. Ook zijn er altijd een aantal bij die menen zich niet aan de afgesproken tijd te hoeven houden. Ze willen bijvoorbeeld graag als eerste om 08.00 uur vertrekken en als we dan op de afgesproken tijd komen, krijgen we te horen dat ze nog niet klaar zijn of zitten ze nog te ontbijten. Wij vertrekken dan weer naar de volgende uitcheck en komen op een later tijdstip terug. Het komt voor dat ze dan even op ons hebben moeten wachten en dat lokt weer boze reacties op; je kunt het hoe dan ook niet goed doen. 

Na alle uitchecken hebben we tussendoor ook nog een koelkast gerepareerd en een koelkast omgewisseld, twee tenten van vroegvertrekkers schoongemaakt. (die 20 euro is echt een wassen neus, tenten van vroegvertrekkers zijn bijna nooit goed schoon) en de overige accomodaties die wel in orde waren ge-finetuned.

Om 13.00 uur zijn we gaan lunchen. We doen dat op drukke dagen buiten de camping in de vorm van een  picknick, omdat we anders 12 uur achtereen in touw zijn zonder onderbreking. Bij terugkomst om 14.00 uur stond het  natuurlijk zwart van de nieuwe gasten voor de receptietent en de nieuwkomers gunden ons geen tijd meer voor het op orde brengen van de receptie- en partytent voor de ontvangst. Gasten waren zelfs al onderling aan het ruzieen wie er het eerste aan de beurt was. We deden de incheck apart van elkaar, zodat  we de aankomers snel naar hun accomodatie konden brengen. Dat ging uitstekend, snel en soepel. De meeste gasten willen hun drankje en welkomstwoord niet, ze willen zo snel mogelijk naar hun accomodatie. (nog in de stress-modus?)
Natuurlijk is er altijd een gast die na 17 uur komt (zonder te bellen) dus wachten moet je toch.
De laatste gast was redelijk op tijd binnen (18.15 uur) maar daarmee was onze werkdag nog niet ten einde. Nog een klacht over de vervangen koelkast (stond kennelijk nog niet lang genoeg rechtop) en een gasfles vervangen maakte dat onze werkdag er om 8 uur  opzat. Precies 12 uur in touw geweest vandaag. Vroeg naar bed voor nog zo'n dag morgen (zondag).

Zondag 27 Juli.
Vandaag 9 vertrekkers en aankomsten, wat het totaal aantal wissels dit weekend op 23 maakt. Sinds 3 Juli hebben we elke dag wel aankomsten en/of vertrekken en dat gaat nu zo door tot einde seizoen op 30 augustus. We hebben dus geen enkele dag helemaal vrij en de gelegenheid om even afstand te nemen. Dat valt ons tegen; vanuit een baan waarin we vanaf vrijdagmiddag tot maandagmorgen weekend hadden, zijn we nu elke dag wel gebonden aan verblijf rn werken op de camping. Jammer dat we niet een keer een hele dag weg kunnen zijn en altijd de tijd in de gaten moeten houden.
Hoe dan ook, het liep vandaag als een trein. Alle accomodaties waren goed schoongemaakt en we hadden geen lastige check-outs. De aankomers volgden elkaar ook goed op (met alleen onderlinge ruzies wie het eerst aan de beurt was) en om 17.00 uur was iedereen binnen en ingecheckt.

We hebben in het afgelopen (drukke) weekend gelukkig ook veel leuke reacties gehad. Gasten bedankten ons bij de uitcheck voor de ontvangst en gastvrijheid en glunderden als we hen een complimentje gaven over hoe schoon en netjes zij hun accomodaties weer aan ons overdroegen. We moeten duidelijk nog leren om de (weinig) negatieve ervaringen snel te vergeten en de (vele) positieve ervaringen te koesteren.

Heimwee.
We zijn nu ruim 13 weken onderweg en kijken nu toch wel uit naar het einde van het seizoen (nog een week of 5). 
We missen de kids, huis en haard en onze kat Tommie. Vooral Erik begint nu heimwee te krijgen. Hij mist zijn muziekstudio, scooter, vijver, nieuwe nog ongebruikte douche  en open haard. Nog even volhouden dus.

Voor de 3e keer bezoekt het cricus de camping. De leeuwen hebben de vrachtwagens nog geen enkele keer verlaten , ook niet bij een voorstelling. Ziet er erg zielig uit. Zou de dompteur ziek, aangevallen of  ontslagen zijn?


Opmerkelijk.
Een gast kwam vragen of er een toiletgebouw met WC brillen was, omdat zijn dochtertje absoluut niet op een WC zonder bril wilde zitten en hij dus een groot probleem voorzag voor de komende twee weken. Helaas zijn er op Chalain geen WC's met brillen. Toen ik hem een paar dagen later vroeg hoe het ging, vertelde hij dat ze het probleem hadden opgelost door bij de plaatstelijke Bricomarche (Franse Gamma) zelf een WC bril  aan te schaffen. De overbodige bevestigingsmaterialen hadden ze er afgemonteerd en dochterlief nam bij elk toiletbezoek de WC bril mee, verstopt in een boodschappentas.

We hebben een groot gezelschap (2 volwassenen, 9 jongeren en 2 labradors) gehuisvest in twee tenten. We denken dat het een soort groep is van jongeren met wat bagage met twee begeleiders. De plekken waar ze staan zijn door de regenval erg drassig geworden. We hadden al extra groente matjes bij de ingang neergelegd, maar die houden het water niet tegen. In plaats van te komen klagen bij ons, hebben ze zelf een oplossing bedacht: Er ligt nu een keurig geplaveid straatje van verzamelde natuurstenen voor beide tenten, welke bijna kunstig zijn neergelegd. (we vroegen ons af of dit een opdracht was en bij hun "programma" hoorde).  Toen Erik een compliment gaf over de oplossing, zeiden ze " Ach, we zijn wel het een en ander gewend hoor". Zo zie je maar weer, er zijn gasten die bij het minste of geringste komen klagen en een oplossing van ons verwachten, en er zijn gasten die zie je hun hele verblijf niet en zijn zelfredzaam. Een gebroken wijnglas werd tussendoor keurig gemeld en afgerekend en ook van de stofzuiger werd gretig gebruik gemaakt. We zijn benieuwd naar de uit-check.

Drinkwater.
Regelmatig krijgen we de vraag of het water uit de kraan gewoon kan worden gedronken. Waar komt het idee dat het drinkwater in Frankrijk kwalitatief niet goed zou zijn toch vandaan? Frankrijk is een beschaafd westers land. Wij komen al 40 jaar in Frankrijk en zijn nog nooit ziek geweest van het drinkwater. De kwaliteit van het water in de Jura is een van de beste van Frankrijk. Toch laten de meeste Nederlanders zich gek maken door elkaar en slepen de flessen water massaal uit de kampwinkel, die er wel bij vaart.

In de (open) keuken van de gigantische snackbar staat een kok die een griezelige gelijkenis vertoond met de Zweedse kok uit de Muppet show (smoezelige koksjas aan en vieze theedoek over de schouder. Deze (aardige) meneer heeft ook nog een tik: hij maakt continue een kauwende beweging. Dat viel ons direct op en ongemerkt ga je er op letten elke keer als je er langs loopt tijdens onze avondlijke rondje. In het begin dachten we nog dat hij op een frietje of zoiets aan het kauwen was, maar dat is niet zo. Ineens viel ons een keer op dat hij het niet meer deed (zou hij er iets van te horen hebben gekregen?), maar een paar dagen later toch weer. Het heeft volgens ons te maken met hoe druk het is. Als het heel druk is doet hij het weer (waarschijnlijk de opmerking om het niet meer te doen vergeten door de drukte). Toen we gisterenavond weer langsliepen keek hij ons indringend aan; waarschijnlijk heeft hij in de gaten dat we hem bekijken. Een gast kwam bij ons zijn beklag doen over de kwailteit van de snackbar. De pizza's waren niet te eten en achter in de keuken stond een kok die gewoon van de frietjes aan het snoepen was; wij weten wel beter.

Bijschrift foto: In de rij voor de snackbar.


Deense gasten kwamen bij ons na een week regen klagen dat hun voorgan gers met een kat in de tent moeten hebben gezeten, want de tent stonk naar kattenpies. Hij wilde graag dat wij het groene tapijt uit de tent zouden halen (in de regen) en zouden reinigen om de vieze lucht waar hij misselijk van werd te verdrijven. Hij vertelde er uitdrukkelijk bij dat wij daarbij geen chemicalien zoals deodorant of  luchtverfrisser mochten gebruiken. We vertelden hem dat de reuk werd veroorzaakt door de vele regenval en condens (hij had zijn kacheltje continue op max stand staan met alle ramen dicht), en dat de lucht nu eenmaal te wijten was aan het weer en het leven in de natuur.

Een (niet Rent a Tent) gast vroeg of ze onze stofzuiger mocht lenen om hun eigen tourcaravan te zuigen. Deze caravan moest naar de stalling in Frankrijk en ze had geen zin om vanuit Nederland een stofzuiger mee te slepen. Hoever moet onze dienstverlening gaan? U kunt zelf invullen wat ons antwoord was.

Sanitair.
Een veel gehoorde klacht en opmerkingen gaan over het sanitair op camping Domaine de Chalain. Gasten snappen dat wij geen invloed hebben over de staat van het sanitair en de schoonmaak, maar willen (begrijpelijk) wel hun ervaringen aan ons kwijt. Natuurlijk hebben wij ook een oordeel over de sanitaire voorzieningen, maar blijven wij neutraal en geven onze mening daarover niet. Het geeft ons wel te denken als gasten aangeven dat zij vanwege het sanitair vroegtijdig vertrekken of besluiten om hier niet meer terug te komen. Laat ik het zo zeggen, wij zijn blij met ons eigen sanitair in onze camper.

maandag 21 juli 2014

Komen en gaan

Hoogseizoen.
Vanaf afgelopen weekend zitten we zo goed als vol in zowel de tenten (27) en mobil homes (10).
Het weer is al een week uitzonderlijk slecht, het regent eigenlijk aan een stuk door.
Normale hoeveelheid neerslag voor de maand Juli is 31-60 mm, op moment van schrijven van deze update (13 Juli) is er al meer dan 160 mm gevallen.
Erg sneu voor de gasten die juist in deze periode geboekt hebben. Het is bijzonder om te zien hoe verschillend de gasten met het teleurstellende weer omgaan. Er zijn er die vrolijk en optimistisch blijven en er het beste van maken. " We zijn nu eindelijk als gezin eens dicht bij elkaar, straks als we thuis zijn vliegt iedereen weer zijn eigen kant op". Gasten maken uitstapjes, genieten van de mooie Jura en gebruiken de tent voornamelijk als slaapplaats. Maar het slechte weer beinvloed bij de meeste gasten toch wel hun humeur. We hebben veel gasten die het voor gezien houden en vroegtijdig vertrekken. We hadden zelfs een familie die het na 2 dagen al voor gezien hield in hun mobil home!
Jammer is het dat gasten het slechte weer soms op ons afreageren.

Verreweg de meeste gasten zijn leuk en enthousiast over onze ontvangst en begeleiding. Omdat er zoveel gasten zijn, kom je er niet onderuit dat er af een toe een tussenzit die, laten we maar zeggen, meer aandacht nodig heeft en onaardig doet. Afgelopen week hadden we een hele kluif aan een gezin van wie de kuip van het woongedeelte van de tent op een waterbed leek. Binnen in de tent was het droog (dankzij de kuip) maar inderdaad was lopen in de tent oncomfortabel door het moeras eronder.
In overleg met de gast en Rent a Tent van alles aangeboden, zoals omboeking naar een mobil home met een geringe bijbetaling, gratis verplaatsing naar een andere tent, maar niets deugde. Uiteindelijk (nadat we ca 8 uur voor hun bezig waren geweest) deugde er van ons als gastechtpaar ook niets meer.  

In de rij voor de bakker.




De vertrekken.
Het valt ons op dat gasten te pas en te onpas willen vertrekken zonder rekening te houden met onze planning. Het gebeurt dat mensen op het raam kloppen en zeggen dat ze direct willen uitchecken. Wij hebben dan maar te luisteren en voor ze klaar te staan.
In de reguliere vertrektijden van 8-10 uur maken wij een planning in overleg met de gasten waarop men wenst uit te checken. Het komt vaak voor dat men, ondanks de afspraak, niet klaar is voor vertrek.
Op drukke uitcheckdagen (10-15 vertrekkers) schuift men dan automatisch op naar het eind omdat we de gasten die wel op de afgesproken tijd klaar staan niet te frustreren. Dat levert boze reacties op. Soms gaat het zelfs zo ver dat men gewoon weggaat en de borg maar voor lief neemt. Voor ons betekent dat extra werk, omdat we niet hebben kunnen inspecteren en het schoonmaakniveau niet naar de norm is.

De aankomsten.
De meeste mensen komen buiten de aangegeven aankomsttijden van 15-17 uur. Een enkeling belt ons als ze vertraagd zijn, maar het is meer de gewoonte dat men helemaal niets laat horen en soms om 22.00 uur nog wil inchecken. Dat maakt dat we lange dagen maken.

De inspecties.
Wij willen elke gast een perfecte accomodatie aanbieden die zo schoon is dat men het gevoel heeft de eerste gast in een tent of mobil home te zijn.
Vanwege het grote aantal eenheden dat wij beheren moeten wij er strikt op toezien dat er wordt schoongemaakt volgens de regels op de instructiekaart. Wij hebben geen tijd voor schoonmaak. Als we dat niet doen zakt het niveau van schoonmaak in, en dat willen wij de komende gasten niet aanbieden. Het komt dus voor dat we gasten bij de uitcheck vragen of ze een aantal zaken nog wat beter willen schoonmaken. Dat maakt ons niet populair en de vriendelijkheid van deze gasten neemt dan snel af. Toch doen we het, omdat de volgende gast ook graag in een schone tent of stacaravan wil komen.

De klus
We zijn nu ruim over de helft en kunnen al wel zeggen dat de klus groter is dan gedacht. Werkdagen van 12 uur zijn geen uitzondering en door het grote aantal accomodaties die we met ons beiden moeten beheren, beginnen we toch wel vermoeid te raken. We hebben geen dag vrij, want elke dag zijn er wel vertrekken en aankomsten, soms wel meer dan 25 op een dag. En dan nog de nodige incidenten oplossen, zoals toiletbrillen weer plaatsen, koelkasten en geijsers repareren, lampen vervangen of repareren, gasflessen vervangen en ga zo maar door. Ook hebben we veel aanloop van gasten, ook van de andere touroperators, want wij spreken gelukkig Nederlands en dat is bij de concurrent niet zo. Het lijkt op een full time baan en dat is juist wat we niet meer wilden. In onze eindevaluatie zullen we dit zeker mee laten wegen.

De Tour de France.
Op 16 Juli kwam de Tour door Doucier. Omdat de weg naar de camping volledig was afgesloten tussen 12 en 16 uur konden wij ook rustig gaan kijken omdat de aankomsten toch niet de camping konden bereiken.
De reclamekaravaan die altijd de renners voorafgaat, is een opmerkelijk gebeuren. Het gedrag van mensen verandert als vanuit de reclameauto's petjes, sleutelhangers, haribo en allerlei andere prullaria wordt gegooid.
Naast ons stond een dame op leeftijd die als een bezetene aan het rennen en graaien was. Toen ze samen met een jongetje uit het gezin van een van onze gasten naar een sleutelhangertje aan het sprinten was, duwde ze het jongetje ruw aan de kant die hierdoor hard ten val kwam op het grind. Een bebloede knie en een huilend kind en boze vader was het gevolg.
Vanaf dat moment zijn wij ook bij die vrouw gaan graaien en hebben onze buit in zijn geheel aan dat jongetje gegeven. 
De renners passeerden ons in nog geen 30 seconden.





Ongenode gast.
Wij doen de avond voor aankomsten altijd nog een ronde voordat de gasten de volgende dag aankomen voor een finetuning. De koelkast gaat aan, de laatste dode insecten halen we van de meubels en het groene tapijt en links en rechts gaat er nog een doekje over heen. Dat is het dan, de accomodatie is klaar.
Toen Erik op een drukke zaterdagmiddag gasten naar hun tent wilde brengen, viel direct al op dat er iemand in de tent moest zijn geweest, omdat de deur er anders uitzag en de gordijntjes dicht waren. Bij binnenkomst in de tent bleken er allemaal spullen te liggen en het tapijt was een puinhoop. Snel de rits dicht voordat de gasten het zagen, en verteld dat er een probleem was met de accomodatie dat eerst hersteld moest worden. Terwijl we nog even stonden te praten verscheen er ineens een buitenlandse man uit de slaaptent die geen moderne taal sprak. Erik sommeerde de man om direct de tent te verlaten wat pas na enig aandringen lukte. Direct via de receptie de Gendarmerie gebeld, die er snel was en de man die iniddels de benen had genomen rennend in het bos achtervolgde. Midden in onze drukke aankomstenmiddag moesten we dus de hele tent schoon en fris maken. De gasten namen het gelukkig sportief op en gingen lekker uit eten. 's Avonds nog even bijgepraat en alles was opgelost. De spullen die de man had achtergelaten leken te zijn gestolen, wij hebben ze achtergehouden voor het geval de politie er nog op terugkomt. 

Zonsondergang Lac de Chalain.
Gewoon, omdat het zo mooi is.

dinsdag 8 juli 2014

Hoogseizoen en regentijd

Zaterdag 5 Juli.
Het hoogseizoen is definitief begonnen: we hebben vandaag en morgen 25 aankomsten, waarmee we op enkele tenten na helemaal volgeboekt zijn. De tenten worden de komende dagen nog bezet.
Zaterdagmorgen hadden we eerst nog een aantal vertrekkende gasten, van wie de accomodaties 's middags al weer bezet zouden komen. Het is dus zaak om dit soort dagen goed te plannen, en onze tijd nemen om alles klaar te maken voordat de nieuwe gasten erin komen. Ook onze lunch moet doorgaan, en dat is best lastig als je ziet dat om 10 uur de eerste gasten alweer zijn gearriveerd en je direct aanschieten zodra je je in de buurt van de receptietent bevind.
We hebben er geen enkele moeite mee om vroege gasten voor 15 uur in hun accomodatie toe te laten als we klaar zijn, maar in het hoogseizoen is dat niet te doen. Als je 10 accomodaties wilt fine-tunen ben je zo een paar uur bezig, en we hebben maar van 10-15 uur de tijd daarvoor, waarin we ook nog moeten zien te lunchen. (De hoofdmaaltijd schiet er meestal sowieso bij in omdat het meestal wel tot na achten duurt voor alle gasten er zijn).
Als we klaar zijn met de voorbereidingen gaan we naar de receptie en dan is het nummertjes trekken geblazen.
Alle 25 gasten zijn goed binnengekomen en het echte werk kan nu gaan beginnen.

Moeilijk.
Nu er veel gasten zijn zien we natuurlijk ook veel tijdens ons dagelijks avondrondje over de camping. 
We zijn flexibel in alle redelijkheid, maar als we dingen zien die echt niet kunnen spreken we mensen er op aan. Dat is soms best lastig, want het wordt je meestal niet in dank afgenomen. Voorbeeld: Een jong stel had bijna de hele inventaris van een stacaravan buiten liggen. De baby lag in het gras te spelen op een dekbed van Rent a Tent zonder hoeslaken er om. Daarop aangesproen, reageerde de moeder verontwaardigd dat zij jurist is en niet door ons op regeltjes gewezen wilde worden."Ik vind dat het wel mag". Een half uurtje later kwam zij ons met de inventariskaart in de hand erop wijzen dat er heel veel zaken ontbraken in de stacaravan. Toen wij haar hadden uitgelegd op welke plaats de "ontbrekende"  spullen lagen en dat samen met haar hadden gecontroleerd, bond ze een beetje in. De dag erop stond alles nog steeds buiten in de regen, inclusief de stoelen waar de kussens nog op lagen. We houden ons hart vast voor de eindcontrole.
Dit is wel een lastig onderdeel, maar we merken dat het ons steeds makkelijker afgaat; Als we niet streng maar eerlijk zijn, halen we onszelf een hoop extra werk op de hals, en in alle redelijkheid mag je verwachten dat gasten zorgvuldig omgaan met de spullen van Rent a Tent.

Regentijd.
Na een zonnige en warme Juni-maand is, tot spijt van alle nieuwe gasten, nu een periode aangebroken  met regen. En als het in de Jura regent, dan regent het ook; veel, hard en langdurig. Na twee dagen regen hielden de eerste gasten het al weer voor gezien en verlieten vroegtijdig (nog 6 dagen te gaan!) hun stacaravan om of naar het zonnige zuiden of naar huis te gaan.
De eerste gasten hadden hun stacaravan keurig schoongemaakt, bij de tweede was het niet schoon.
Toen we mevrouw er op wezen dat we daar niet mee akkoord konden gaan, zei ze dat ze geen zin had om alles alsnog te reinigen, maar dat ze 50 euro schoonmaakkosten belachelijk vond. We vertelden haar dat daar geen discussie over mogelijk is en gaven haar nogmaals de keus om het zelf te doen. Ze zei dat ze er geen uur meer bezig wilde zijn en dat haar man met de kindjes in de auto zaten te wachten. Heel vervelend, maar we schatten het op zeker anderhalf uur werk met zijn zijn tweeen om de mobil home weer spic en span te krijgen. Uiteindelijk verzuchtte ze dat ze dat niet wilde en vertrok een stuk minder vriendelijk dan 10 minuten ervoor. Werk voor ons dus, het is niet anders.
Gelukkig waren wij het er allebei over eens dat de stacaravan niet aan de volgende gasten verhuurd kon worden zonder dat we er eerst mee aan de slag zouden gaan.



Hoogseizoen plaatjes.

In Frankrijk mogen er gewoon nog circusdieren worden gebruikt.
Dit circus had wat lama's en leeuwen. Erg triest om te zien welk leven de dieren hebben. Ze zitten in grote vrachtwagens waar ze niet naar buiten kunnen kijken en af en toe hoor je wat klagelijk gebrul uit de wagens komen. Alleen tijdens de voorstelling mogen de beesten hun hok even verlaten om daarna direct weer opgesloten te worden.

Elke dag door de week is er nu animatie. De avonden beginnen om 17.30 uur met dansen in het zwembad, gevolgd door " Chaly-dance" om 20.30. Daarna is er een band, karaoke, variete, goochelshows en meer voorstellingen. Alles gaat natuurlijk met het nodige geluid gepaard. Om 22.30 uur is het altijd afgelopen en is het stil, dat valt ons erg mee.



Over de helft.
Inmiddels zit onze klus er alweer voor meer dan de helft op. Nog een week of 8 en dan zit het seizoen er op. De tijd vliegt voorbij. Dat is ook wel verklaarbaar, elke dag hebben we wel werk te doen en we moeten echt plannen en prioriteren om de juiste dingen op het juiste moment te doen. Een tussentijdse evaluatie leert ons dat het meer werk is dan we vooraf gedacht hadden. Niets mis mee, we zijn allebei graag bezig, maar van hardlopen en pianospelen komt niets terecht.