Op weg naar Zwitserland 25 mei t/m 31 mei 2022

Woensdag 25 mei

We zijn vertrokken op weg naar Zwitserland. Eerst nog even langs caravan en campercomfort voor een reset van de Bluetooth van de accu. Het is even een noodoplossing, als we terug zijn komt er een definitieve oplossing. Een hele tijd met Belgische kijkers gekletst die er ook waren om een andere accu te laten inbouwen. Tegen 12 uur dan eindelijk rijden, om na 3/4 uur al weer te stoppen voor de lunch. We komen iets na tweeën aan in Werne. We kopen een parkeerkaartje voor € 5,00. Er staan al een aantal campers. Wij gaan op de parkeerplaats staan, we passen niet in de vakken en hebben er ook geen tv ontvangst. We wandelen naar het park en even de binnenstad in. 

De middag is zo voorbij. Er komen steeds meer campers bij en uiteindelijk staan er wel een stuk of 25. De busjes op de reguliere kleine plaatsen en de wat grotere op de parkeerplaats. Wij zijn de enige Nederlanders. Heel veel mensen kennen elkaar en zitten in groepjes bij elkaar. Wij hebben de pech dat naast onze camper een groepje van 6 zitten die de hele middag en avond bij elkaar blijven. Op enig moment worden 2 campers met de deuren naar elkaar toe geparkeerd, zodat men eventueel onder luifels kan gaan zitten. En helaas precies tegenover ons. De groep naast ons verplaatst zich naar voor ons en hebben het tot 23.30 uur heel gezellig. Heel in de verte is muziek te horen en later in de nacht komen dronken en schreeuwende jongeren voorbij.

Donderdag 26 mei

Dat was niet zo'n geweldige nacht. We besluiten om na het hardlopen en ontbijt dan ook om alvast richting Münzenberg te rijden. Een deel van de A45 is afgesloten, we moeten volgens de ene navigatie 70 km omrijden. Volgens Google is het iets minder. We komen langs plaatsen waar we een aantal jaren geleden voor de facile ook zijn geweest en we herinneren ons het plaatsje Werdohl. Het is 17 km van de route, dat is te doen. Als we komen aanrijden, zien we dat er 1 reguliere plek vrij is, maar er nog zeker 5 of 6 bijkunnen. Zoveel plaats en dat op Hemelvaartsdag! We wandelen een klein stukje en luieren de rest van de dag. We zitten buiten, maar erg warm is het niet. Alleen als de zon schijnt is het lekker. 

Vrijdag 27 mei

Wat een heerlijk rustige nacht hebben we gehad. We wandelen via het wandelpad naast de rivier naar de Lidl en doen daar een paar boodschappen. 

We lopen nog even door het centrum en dan dezelfde weg weer terug. In totaal 5,5 km. We lunchen en zitten de rest van de middag buiten. Er staat een camper aan de waterkant, precies voor ons, we kunnen dus niet meer op de rivier uitkijken. Om een uur of 4 komt er een agent en stuurt deze camper weg. Het begint flink druk te worden, maar met wat passen en meten staan er toch 9 campers waar er 4 mogen staan. 

zaterdag 28 mei

Gisteravond was er bij het restaurant iets te doen. We hoorden Arabische muziek en zagen veel moslims. Het geluid stond heel hard, maar om 22.30 uur werd het stil en een voor een reden de auto's weg. Sommige met veel lawaai, anderen wat stiller. Om 4.30 uur vannacht kwam er wel een auto vlak bij staan met luide muziek, maar deze vertrok na 5 minuten weer. Op dit incident na hebben we goed geslapen. Na de verzorging en waterinname voor 50 cent rijden we naar Münzenberg. Het is erg rustig op de weg. We drinken onderweg koffie en komen tegen lunchtijd aan. Het is wat zonniger, we kunnen heerlijk buiten zitten. Als de zon even achter de wolken verdwijnt is het wat fris. Maar toch gaan we pas om 17.30 uur naar binnen. We eten en gaan daarna met onze nieuwe stokken een uur wandelen, sommige stukken zijn best heuvelachtig. We lopen 4,6 km. In totaal staan we met 8 campers. 

Zondag 29 mei

Om 23.45 uur vannacht kwam er nog een camper aan, die eerst een aantal keren heen en weer reed voordat hij een definitieve plek had gevonden. We zijn al om 8.15 uur uit bed en gaan na een snel ontbijt hardlopen en wandelen. Daarna zitten we heerlijk nog een tijdje in de zon. De een na de andere camper vertrekt, als wij gaan staat er nog een. We rijden naar Schwetzingen. Het is druk onderweg, veel campers en caravans. We drinken koffie onderweg en komen om 12.30 uur aan. We staan eerst naast een Chinees restaurant, maar als we uitstappen zien we iets verderop met borden aangegeven dat daar ook een camperplaats is. Je staat dan iets verder van de weg, maar wel dichter bij de Lidl en de Aldi. En er is meer zon. We zetten de camper daar en lunchen. Dan maken we een wandeling naar het kasteel, waar we de tuinen willen bezoeken. Echter de entree alleen al voor de tuin is € 8,00 per persoon. Dit vinden we te gek en we wandelen er om heen. De bossage eromheen is zo hoog dat er van de kasteeltuin niets te zien is. Uiteindelijk hebben we 4,6 km gelopen. Daarna zitten we nog een tijdje in de zon. We halen eten bij de Chinees, kijken wat tv en gaan vroeg slapen.

Maandag 30 mei

Het is maar goed dat we zo vroeg zijn gaan slapen, want we hebben wel gemerkt dat we vlak naast de Lidl stonden. Om 0.15 uur kwam er een vrachtwagen artikelen brengen. Dat duurde ongeveer een uur en elke keer als er over de laadklep werd gereden hoorde we dat. Dit proces herhaalde zich om 3.00 uur en om 5.00 uur. Slecht geslapen dus. Na het ontbijt haalden we voor een week boodschappen en zijn we naar de volgen plek in Müllheim gereden. We staan bij het zwembad. Een officiële plek, maar de plaatsen zijn veel te kort om in te staan. Uiteindelijk staan we met 4 campers en een caravan. Er mogen maar 3 zelfvoorzienende campers staan. We wandelen even het centrum in. Erik koopt een selfiestick, die we ook weer snel terugbrengen aangezien het rubberen handvat helemaal vergaan is. Gelukkig is er ook nog een andere die wel goed is. We zitten, op het eten na tot 20.30 uur buiten in de zon. 

Dinsdag 31 mei

We hebben prima geslapen. Helemaal niets gehoord vannacht. We gaan op weg naar onze 1e camping in Zweisimmen. Van hieruit gaan we de eerste vlog  maken. We komen om 14.00 uur aan en worden hartelijk ontvangen door Miriam Griessen. Erik zet de luifel uit in een zacht lentebuitje, die al gauw overgaat in een flinke bui. We zitten wat te lezen, aan de computer en vermaken ons wel binnen.

overwinteren 2021/2022 de laatste dag

 maandag 14 maart

We hebben goed geslapen, we willen nog even verzorgen en dan naar de sauna. Alleen verzorgen lukt niet. Iemand heeft de verzorgingszuil omver gereden en kan niet meer gebruikt worden.

De meneer reed achterwaarts naar de zuil, zijn vrouw zei nog, ik stap wel even uit, maar eigenwijs nee ik zie het wel. Dus niet. Dit is de reden dat bij ons de bijrijder altijd uitstapt als de chauffeur achteruit rijdt. We gaan op zoek naar een andere verzorgingsplaats. De willen naar Ahaus, maar door allerlei wegversperringen komen we uit in Stadtlohn. Maar ook hier lukt de verzorging niet, je moet bellen voor een afspraak en dan naar een ander adres rijden. Dan maar via een andere route naar Ahaus. Dit lukt eindelijk. We zijn om 12.15 uur in de sauna en genieten daar de hele dag van opgietingen, lekker eten en uitrusten.

dinsdag 15 maart

We hebben heerlijk geslapen op de parkeerplaats van de sauna. We rijden om 9.30 uur richting huis en dan zit het overwinteren er echt op.

Overwinteren 2021/2022 Sainte-Eulalie de Cernon, Aigueperse, Vandenesse-en-Auxois, Bulgnéville, Dahlem, Reken

Maandag 7 maart

We hebben wel aardig geslapen, maar toch veel de autosnelweg gehoord. En om 7.00 uur stond de buurman al buiten te praten. Dan maar eruit, ontbijten, verzorgen en op weg naar de volgende plek. Aire de Camping-car Sainte-Eulalie De Cernon. Het plaatsje heeft 221 inwoners en is één van de best bewaard gebleven middeleeuws plaatsje in het zuiden van Frankrijk. Er zijn sporen gevonden die er op duiden dat dit gebied al vroeg in de geschiedenis bewoond is geweest. Halverwege de 12e eeuw kwam de stad in handen van de Tempeliers. We rijden via de snelweg A-75 een mooie rit, we stijgen behoorlijk tot 780 meter en slingeren via de bergweg naar de c.p. Ook nu volgen we weer de navigatie en die stuurt ons wederom door kleine dorpen en smalle straatjes. Vooral de laatste 5 km is met veel bochten en smal. Opnieuw betalen we via een automaat en zoeken een mooi plekje uit. We betalen voor de eerste nacht €9,50 en voor de volgende €8,50. We blijven hier 2 nachten. De prijs is inclusief verzorgen, douche, wc en afwasplaats. Er hier wel een toiletbril en wc-papier. Zelfs de wastafel heeft zeep en papieren handdoekjes. We zitten na de lunch heerlijk in de zon. Het is niet eens heel warm, maar de zon is best al krachtig. Tegen 16.30 uur lopen we nog even het stadje in, maar het koelt snel af. We zijn nog wel een keer terug. Naast ons, nou ja, 3 plaatsen verder, zijn Nederlanders gekomen en zij hebben hun radio knetterhard aan. Wilma zegt er iets van en krijgt als antwoord: oh, daar waren we ons niet van bewust. Maar zachter zetten zat er niet in. Zeker nog een uur horen we hun muziek. 

Dinsdag 8 maart

We hebben goed geslapen en staan op met bewolking. Na het ontbijt lopen we een adventure lab. Zelfs in dit kleine stadje met 221 inwoners is er hier een neergelegd. We zien dezelfde gebouwen als gisteren maar nu moeten we er vragen over beantwoorden. Ondanks dat alles in het Frans is lukt het ons. Het is erg koud, we gaan gauw terug naar de camper en blijven de rest van de middag binnen.

Woensdag 9 maart

We gaan weer verder. In dit mooie stukje Frankrijk zijn niet zo heel veel officiële camperplaatsen maar we vinden er een op de route in Aigueperse. 

 Een mooie gratis plaats aan een doorgaande weg, waarvan de één zegt rumoerig en de ander niets van gehoord. Nu we zullen zien. Als we aankomen zijn er 2 mannen bezig bomen te snoeien. Het maakt wel lawaai, maar ook interessant te zien. We wandelen een rondje en zitten daarna heerlijk buiten. Het lawaai is tegen 17.00 uur afgelopen. Er wordt alleen nog geveegd.

Donderdag 10 maart

Wij hebben goed geslapen. We stonden uiteindelijk met 6 campers, waarvan de laatste na 23.00 uur aan kwam. Verder maar weer. Dit keer naar Vandenesse-en-Auxois. We lunchen onderweg. Achter ons stopt een camper met Nederlands kenteken en een stel klopt bij ons aan. Ze hadden ons zien rijden, uit het oog verloren en nu reden ze op dezelfde weg als ons en zagen ons op de parkeerplaats staan. Ze wilden ons zo graag vertellen dat ze genieten van onze filmpjes. We kletsen een tijdje en dan gaan we eten. Op de c.p. aangekomen vragen we ons wel af waar we moeten staan. Er zou plaats zijn voor 8, maar er staan 3 naast elkaar aan de ene kant en daar kan echt niets meer bij. Aan de zijkant zouden er ook 4 moeten kunnen staan, maar daar staan auto's geparkeerd. Achter het gemeentehuis is een grote parkeerplaats en we gaan daar staan. Ook hier komt de collectant het stageld van €4,50 ophalen. We doen niets, behalve buiten zitten.

Vrijdag 11 maart

Goed geslapen en na het verzorgen weer verder. Dit keer naar Bulgnéville. De navigatie is een beetje de weg kwijt lijkt het wel en stuurt ons over zeer kleine, witte weggetjes. Het is mooi rijden, maar opschieten doen we niet. Als we aankomen is er plaats genoeg, maar tegen de avond staan er zelfs 5 campers aan de zijkant geparkeerd. Helaas is het water afgesloten. Waarschijnlijk betalen we daarom maar €3,00 i.p.v. €4,00. We vloggen en zitten in de zon.

Zaterdag 12 maart

Erg slecht geslapen. Om 0.45 uur begonnen luide muziek met zware bassen dat tot 4.45 uur duurde. En om 5.30 uur reden er al weer campers weg. We zijn vroeg eruit en rijden ook vroeg verder. Eerst loopt Erik nog even naar de bakker voor een lekker pain de pays en als afscheid uit Frankrijk een paar eclairs.

We tanken in Luxemburg. De prijs van de diesel is daar net vandaag met € 0,41 gedaald. 

Naar Dahlem, bij het vliegveld willen we gaan staan. Als we aankomen zien we nergens meer het bordje met de verwijzing camperplaats. Ook is er geen verzorging meer mogelijk. Het blijkt dat de c.p. is opgeheven. We hoeven niet te verzorgen en hebben alles verder aan boord, dus we blijven hier staan. Het bos naast de parkeerplaats is helemaal gekapt en er is behoorlijk gesnoeid. Het ziet er heel anders uit. Wilma is erg moe na de slechte nacht en kruipt in haar bed. Ze slaapt zeker 2 uur. Erik is met de vlog, administratie e.d. bezig. Als we naar bed gaan zetten we wel alles zo, dat we direct kunnen wegrijden mocht dit nodig zijn.

Zondag 13 maart

We hebben prima geslapen. Er kwam om 0.15 uur een auto de parkeerplaats opgereden, maar die parkeerde en ging een van de caravans in die op de kleine camping staan. Weer een stukje verder naar huis. We gaan naar c.p. in Reken, van hieruit is het nog maar een half uurtje naar de sauna, waar we morgen naar toe willen. Ook hier op de c.p. staan Nederlanders die ons direct herkennen en aanspreken. We kletsen wat met elkaar en zitten, hoe saai opnieuw in de zon.

Overwinteren 2021/2022 Lliria, La Val d'Uixió, L'Aldea, Besalú, Peyriac-de-Mer

Maandag 28 februari

Het is tijd om de camper te verzorgen, de toiletten zijn vol, het water is op. We gaan over op flessen water voor de koffie. Het water bij de verzorging smaakt niet echt lekker. Ook naar de supermarkt, want de koelkast vertoont ook grote gaten. We rijden na een paar keer verkeerd gereden te zijn, binnendoor naar Lliria. Een mooie route langs hier pas bloeiende amandelbomen, olijven en sinaasappelen. We lunchen onderweg. We hebben deze plek via park for Night, een gedoogplaats bij een kerkhof. Er loopt een via verde langs van bijna 6 km. Deze fietsen we, opnieuw langs veel sinaasappel boomgaarden, er wordt druk geoogst. 

Dinsdag 1 maart

Vannacht om 0.30 uur werd er geklopt. Politie! Volgens hen mochten we hier niet overnachten. Heel nederig heeft Erik gevraagd of we mochten blijven, we overnachten alleen maar en gezegd dat we morgen verder rijden. De agenten vonden het maar vreemd dat we daar parkeerden, maar wij hebben nergens een verbodsbord gezien en dat betekent dat je overal mag parkeren en overnachten. Gelukkig werden we niet weggestuurd. Vanochtend om 8.00 uur stond er alweer een agent. We gaven aan dat we bijna klaar zijn om te vertrekken en toen ging hij weer weg. We rijden via de supermarkt voor broodjes en vertrekken dan naar La Vall d'Uixó. 

Hier waren 2 jaar geleden ook, maar toen waren de grotten gesloten. We stonden toen met 2 campers. Nu staan er een stuk of 20. Er is officieel plaats voor 8. We hebben voor 12.00 uit kaartjes om de grotten in te  zitten met 14 mensen in een bootje en een gids. Met een houten staak stuurt deze door de grotten, afwisselend in het water en tegen de rotsen. We moeten af en toe flink bukken, anders zouden we onze hoofden stoten. De gids vertelt af en toe in het Engels iets. Zit er teveel water in de grotten, dan kunnen ze het waterpeil laten zakken. De temperatuur is er altijd 20 graden en het water tussen de 17 en 19 graden en het water is drinkbaar. Halverwege moeten we uitstappen en wandelen we een stuk door de grotten terwijl de gids omvaart om ons weer op te pikken. We krijgen op een bepaald punt een licht en geluidsshow en op een punt mogen wat foto's gemaakt worden. In totaal zijn we 3/4 uur binnen.

Woensdag 2 maart

Na het ontbijt wandelen en hardlopen. Kletsen met de buren en overburen en genieten van de zon. Het is warm. Geregeld rijdt er politie langs. We doen de rest van de dag verder niets. Om 17.00 uur is de zon achter de berg en gaan we naar binnen. Net als de stoelen weer binnen gezet zijn, begint het te regenen. Maar om 20.00 uur is het weer droog.

Donderdag 3 maart

Na het ontbijt wandelen we naar de supermarkt. We lunchen en gaan dan een uitgezette wandeling maken. Deze is nog geen 4 kilometer, maar we horen van onze buren dat zij er ruim 2 uur over hebben gedaan. Maar zij weken af en toe van de route af om een bezienswaardigheid te bekijken. We moeten al even zoeken naar het begin van de route. Volgens het routebord is de wandeling makkelijk, maar daar zijn we het niet mee eens. Het is echt klauteren en klimmen. En natuurlijk raken we de weg kwijt. Op enig moment zien wij geen routebordjes meer. We hebben veel omhoog geklommen en besluiten op enig moment naar beneden te lopen. Ook dit is oppassen waar je je voeten neerzet. En dan plotseling zien we weer een routebord. We vervolgen onze weg. De laatste 800 meter lopen we langs de rivierbedding, waar een soort van arboretum is aangelegd. Dit is het enige stuk waar je fatsoenlijk kunt lopen. Als met al een uitdagende wandeling. We zitten de rest van de middag in de zon. Om 18.00 uur begint het te regenen.

Vrijdag 4 maart

De hele nacht heeft het geregend maar bij het opstaan kwam de zon al weer te voorschijn. Het is tijd om te verzorgen, wat boodschappen te halen en weer een stukje noordelijker te rijden. We gaan naar L'Aldea. Dit ligt aan de Ebrodelta en schijnt een bijzonder gebied te zijn. Als we aankomen lunchen we, vloggen en zitten nog een tijdje buiten. 

We zijn moe en hebben geen puf om wat te ondernemen.

Zaterdag 5 maart

We blijven noordelijker rijden en zelfs wat verder het land in. We gaat naar een historisch stadje Besalú. De borden op de weg geven aan dat we richting Andorra rijden. We lezen dat dit landje bekent staat om zijn skigebieden. We turen naar de toppen van de bergen maar zien geen sneeuw. De parkeerplaatsen naast de verzorgingsplaats staat vol met auto's maar aan de andere kant van de weg is ook een hele grote parkeerplaats waar we de camper neerzetten. We wandelen het middeleeuwse stadje in en drinken op een terrasje in de zon een koffie. Ondertussen kan de vlog worden geüpload. Het is nog niet druk, hoewel de vele auto's het anders doen lijken. Als je het stadje binnenkomt, is het straatje zo smal dat je de vergelijk met  de Sant Mont Michel zomaar maakt.

Zondag 6 maart

Dit was de rustigste en donkerste nacht die we sinds lang hebben gehad. We hebben heerlijk geslapen. Na de verzorging ( waar het behoorlijk stinkt) rijden we naar Aire municipale Stade d'Alès Boscaud in Peyriac-de-Mer. We rijden ons hopeloos vast in het stadje. De weg wordt steeds smaller en uiteindelijk belanden we in een doodlopende straat. Achterwaarts moet Erik eerst een stuk en dan omkeren. Het is verschrikkelijk smal, er staan bomen met laaghangende takken, auto's staan geparkeerd en er ligt een dikke kei op de hoek van een straatje. Maar met veel beleid en cm werk lukt het Erik om te keren en uit deze lastige situatie te komen. Complimenten hoor. Weer hebben we de navigatie gevolgd, die nota bene ingesteld staat op vrachtwagen! De c.p. ligt naast een rugbyveld. We moeten €8,00 betalen via een automaat, dan gaat de slagboom open. Het is een terreintje met behoorlijke kuilen, dat is oppassen met het neerzetten. Er zijn hele vieze toiletten, zonder bril of papier en er is een verzorgingszuil. We lunchen en gaan dan een wandeling maken om een van de meren die hier liggen. We beginnen over een vlonder,maat wordt een grindweg en uiteindelijk wordt het weer flink klimmen over rotsen en keien. Maar wel heel mooi. Aan het begin van de wandeling zien we een paar flamingo's. We denken dat het water van het meer te diep is, want onderweg zien we geen enkele vogel. Pas als we weer terug zijn zien we een paar groepjes flamingo's. We zitten nog heel even buiten, maar het waait en die wind is koud, dus we gaan snel binnen.

Overwinteren 2021/2022 Alcoi, Bellús

Maandag 21 februari

Vandaag is onze zoon 30 geworden. De eerste verjaardag die we niet samen vierden. Maar we appen en bellen en dat is ook goed. We gaan lopen, douchen, camper verzorgen en boodschappen doen. Volgens de navigatie komen we tegen 13.45 uur aan in Alcoi. Daarom lunchen we onderweg, anders wordt het zo laat. Als we er bijna zijn zien we Jan en Annemie achter ons rijden. Toevallig komen we dus tegelijk aan. We hebben afgesproken een paar dagen samen op te trekken. We drinken koffie samen en kletsen 5 kwartier in een uur. Het blijkt dat de schoonouders van hun dochter hier ook staan. Zij wisten dit niet en vinden dit ook niet zo leuk zeggen ze. 

Maar ja het is niet anders.

Dinsdag 22 februari 

We gaan een route van de via verde fietsen. Ongeveer 10 km heen en 10 terug. Met 10 tunnels en 3 viaducten. De langste tunnel is ruim een kilometer lang en het is er flink koud in. Erik filmt en vliegt veel onderweg. We stoppen geregeld en eten ook onderweg onze lunch op. Uiteindelijk fietsen we maar 16 kilometer, en zijn van 10.00 uur tot 15.30 uur onderweg. Het is schitterden weer en we fietsen door een prachtige omgeving. De amandelbomen staan hier nog in bloei. We zitten natuurlijk zeker 50 kilometer uit de kust en een stuk hoger. We zitten tot 18.30 uur buiten. De familie van Jan en Annemie zitten er ook nog een uurtje bij.

Woensdag 23 februari 

We gaan een adventure lab lopen. Een wandeling door een stad of gebied. Je loopt naar de eerste bezienswaardigheid, daar beantwoord je een vraag en dan krijg je het tweede punt te zien, als je daar bent beantwoord je weer een vraag enz. in totaal 5 punten. Je zien dan dingen die je anders niet zo gauw zult zien. De beschrijvingen en vragen zijn in het Spaans en Valenciaans. Dat is jammer, gelukkig kunnen we onderweg veel vertalen. Het is iets nieuws, gelieerd aan geochaching. We lopen het samen met Jan en Annemie, zij doen dit al vaker. We zijn nog geen 500 meter onderweg of het eerste koffietentje komt voorbij en we drinken eerst koffie. En dan gaan we serieus aan de slag. Om 13.00 uur eten we een heerlijke daghap en om 15.00 uur hebben we de laatste vraag beantwoord. We vonden het erg leuk en gaan dit zeker vaker doen. We drinken wat bij de camper als we terugkomen, later komen Han en Marianne er ook nog bij zitten. Als het fris wordt gaan we naar binnen, Erik monteert en Wilma leest. Om 20.15 uur drinken we nog een kop koffie bij Jan en Annemie.

Donderdag 24 januari 

We nemen afscheid van Jan en Annemie. Zij gaan richting het noorden, alweer richting huis. We gaan wandelen/hardlopen. Wilma gooit het afval weg en ziet een pad langs de weg lopen en denkt als ze deze neemt dat ze wel op het fietspad uitkomt. Helaas dus niet. Het was flink klimmen en dalen. We zitten heerlijk in de zon, kletsen wat met onze buren die uit Enschede komen. Het is bijna al te warm in de zon. Om 14.00 uur komen Hermien en Thijs. Wilma kent Hermien van de vrouwenclub thuis. Hermien is 3 jaar geleden geëmigreerd naar Agres. We zitten vlakbij, dus een mooie gelegenheid om elkaar even te zien en te spreken. We hebben een paar gezellige uurtjes. Als ze weer terug gaan, is het tijd om boerenkoolstamppot te maken. Het smaakte heerlijk.

Vrijdag 25 februari 

We gaan een stukje noordelijker, naar Bellús. Maar eerst even tanken, zowel diesel als gas. Het is al flink duurder geworden, we kunnen nu al merken dat donderdag Rusland Oekraïne in binnengevallen. Een plek naast de dam van een stuwmeer. Je moet bij het gemeentehuis op ongeveer 900 meter betalen. € 2,00 per overnachting of gebruik van de verzorging en € 3,00 voor stroom. Net voor ons draait een Nederlander de c.p. op en steekt zijn stekker in het laatst stroompunt. We koppelen even bij hem aan totdat we de accu vol hebben. Betalen lukt niet meer, want het gemeentehuis is open van 11.00 tot 13.00 uur. En het is nu al 13.30 uur. In het weekend komt er iemand geld ophalen. We lunchen en maken een wandeling. We kletsen met onze buren, die we ook in Portugal ontmoet hebben. Het weer is omgeslagen, het is fris en af en toe vallen er een paar druppels regen. De c.p. loopt langzaam vol, met voornamelijk Spanjaarden. Ze komen in groepjes en zetten hun campers in een vierkant, met de luifels naar elkaar.

Zaterdag 26 februari

We hebben goed geslapen en na het ontbijt lopen we naar het dorp, met welgeteld 319 inwoners en 2 kroegen, om de video voor zondag te uploaden. We drinken koffie en eten een broodje. We kunnen alleen maar contant betalen, dus loopt Wilma terug naar de camper om geld te halen. Als we betaald hebben en teruglopen vertelt een Spaanse mevrouw ons dat er om 18.30 uur een processie plaats vindt met de maagd Maria. Aansluitend vuurwerk. We zorgen dat wij erbij zijn. Het is behoorlijk indrukwekkend. Er komt een soort van pausmobiel met daarin een beeld van Maria met een kind op haar arm. De wordt op een vierkante baar gehesen en door 16 mensen rondgereden door het dorp. Het hele dorp is versierd met blauwe plantenbakken met daarom heen een witte strik en overal staan kaarsen. Het is een heel eind lopen, want elke straat wordt aangedaan. Wij drinken tussendoor een koffie en kunnen even naar de w.c. De mensen lopen bijna allemaal voor Maria uit en een muziekkorps loopt erachter. Bij de kerk staat een beeld van Jezus aan het kruis en als Maria daar aankomt worden de beelden opgetild en lijken ze te zwaaien naar elkaar. Dan wordt Maria geparkeerd voor de kerk en Jezus gaat naar de kapel. Dan volgt er nog een prachtig vuurwerk. We zijn om 21.00 uur terug bij de camper. 

Zondag 27 februari 

De Spanjaarden naast ons hadden het heel gezellig gisteravond, maar om 23.00 uur gingen ze naar binnen en was het stil. Dat hebben we ook wel anders meegemaakt. Wilma heeft slecht geslapen. We hebben bij het tanken een interieur geurtje gekregen en Erik heeft deze in het toilet gehangen. Maar 's nachts is de geur te overheersend en slaat op de keel. Erik heeft nergens last van en slaapt lekker. Op enig moment heeft Wilma het flesje in de gootsteen gezet, met de vaatdoek er overheen. Na het ontbijt gaat Erik hardlopen en Wilma wandelt weer naar het dorp om te kijken of de winkel open is, en brood te kopen. Helaas is deze gesloten. Wel ziet ze een aantal dansers oefenen. Voor de kerk worden stoelen gezet voor de kerkdienst in de openlucht. Het is heel bijzonder deze mee te maken. Er wordt gitaar gespeeld en gezongen en de pastoor filmt zichzelf en de mensen die luisteren naar zijn preek. Erik komt ook kijken en filmt de ochtend. Het beeld van Maria staat voor de ingang van de kerk en heel veel mensen raken de mantel aan, sommige met een bidprentje of met hun zakdoek. Er zijn diverse sprekers. Als laatste een hevig geëmotioneerde man van de dansgroep. Maria gaat terug in de pausmobiel en de dansers laten hun kunsten zien onder begeleiding van muziek en castagnetten. We gaan een broodje eten en bravas en gaan dan via het kerkplein terug naar de camper. Alles is alweer opgeruimd. Aan het eind van de middag loopt ook de camperplek leeg. Wilma is verkleumd en kruipt een uurtje in bed om warm te worden.

Overwinteren 2021/2022 Aspe

Maandag 14 februari 

Heel goed geslapen. We wandelen een route door het vogelpark en Erik maakt mooie opnamen, eindelijk zien we een aantal flamingo's. Ook zien we waterhoentjes, eenden, ibissen en aalscholvers. We lunchen en gaan dan op pad. We gaan boodschappen doen bij de Aldi in Aspe en rijden dan naar dos geckos, naar John en Rolien. We drinken samen koffie, kletsen wat met andere gasten en dan is de dag alweer voorbij. Het is zonnig en warm. Alleen de wind maakt het koud. 

Dinsdag 15 februari

Erik wil nog een product video opnemen, tank O-3 schoonmaken en nog wat knutselen aan de vlog. Wilma heeft nog wel een boek en zij gaat deze buiten op de loungebank lezen. We mochten de bank naar de luwte schuiven, heerlijk chillen. 's Middags schuift Erik erbij en vermaakt zich met zijn ukelele. En dan is de dag snel voorbij.

Woensdag 16 februari 

We gaan op de fiets naar Novelda. 2 jaar geleden zijn we alleen maar naar het kerkje geweest, gemaakt door een volgeling van Gaudi. Nu gaan we het centrum in. Novelda heeft ongeveer 90.000 inwoners en is niet zo heel groot. We halen een stadsplattegrond bij de VVV. Het gemeentehuis zit eraan vast en daar is een mooie tentoonstelling van alle kruiden waar de stad in handelde. Jammer dat hier ook weer alle informatie alleen in het Spaans is. Want ook de informatie over de kunst die hier te zien is, is voor ons niet te begrijpen. Het enige Engels dat we zien zijn bordjes met: do not touch. We eten een hapje in de overdekte markthal, zien de warenmarkt afgebroken worden en lopen dan naar het Casino. Thans een  heren sociëteit waar ook dames mogen komen. Na de bezichtiging drinken we een kopje koffie en lopen terug naar de fietsen. Daar treffen we een volger en zijn vrouw, zij staan op dezelfde c.p.  en hebben veel te vragen en vertellen. Wij willen nog een ding doen en nemen afscheid en fietsen dan naar de begraafplaats. Een beetje luguber maar ook bijzonder. We zijn pas aan het einde van de middag terug.

Donderdag 17 februari

John heeft aangeboden om met ons te gaan fietsen naar een natuurreservaat van Aspe. Een tocht van ongeveer 20 kilometer. We zien aquaducten en hele mooie natuur. We starten in de Rambla. Dat is om te testen of we de rest van de tocht aandurven, want zo'n 90% wordt afgelegd over grind. Soms glibberen we weg als er wel heel veel steentjes liggen maar over het algemeen is het goed te doen. We starten tegen 10.00 uur en zijn pas om 15.00 uur terug. Dan gaan we nog heel even naar David en Gine, zij zijn bekend van het tv programma ik vertrek met het kartonnen huis. Sinds kort hebben ze ook een c.p. geopend. Morgen gaan we naar hen verhuizen en maken een filmpje. 

Vrijdag 18 februari 

We drinken koffie bij Rolien, betalen (we krijgen het stroomverbruik à 2 euro cadeau) en gaan dan naar David en Gine.  Het is heerlijk zonnig. We gebruiken de rest van de dag om opnames te maken. Het valt trouwens op dat we heel vaak de opnames stil leggen omdat er een vliegtuig overkomt. Op sommige momenten zit er nog geen 2 minuten tussen. En ook hier veel hondengeblaf.

zaterdag 19 februari 

Na het ontbijt gaat Erik hardlopen en Wilma wandelen. De dag begint zonnig, maar hoe verder de dag vordert hoe bewolkter het wordt. Erik neemt nog een product video op. Op enig moment wordt het ook koud en we gaan al vroeg naar binnen. We kletsen een tijdje met Engelse gasten, die wij al kenden van een ontmoeting 2 jaar geleden. Roger en Sue. Zij mogen nu maar 3 maanden buiten Engeland zijn vanwege de brexit. Ze balen enorm want daardoor zien ze hun zoon die in Duitsland woont ook veel minder.

Zondag 20 februari

Vandaag gelukkig weer zonnig met af en toe een wolk. We drinken koffie met David en Gine en laten de video zien die wij van hun c.p. hebben gemaakt. Ze zijn enthousiast. We kletsen nog een tijdje met Vincent. Hij en zijn vrouw staan hier een week en zijn driftig op zoek naar een huis in Spanje. Ook koopt hij van ons het laatste tank O-3 systeem. Om 18.00 uur is het tijd om naar binnen te gaan.

Overwinteren 2021/2022 La Manga de Manor, Torreviega, La Marina-Salada, El Fondo

Maandag 7 februari

Heerlijk geslapen, heel stil, geen honden gehoord, alleen maar het ruisen van de zee. La Manga del Mar Manor wordt ook wel 'het paradijs tussen twee zeeën' genoemd. Het natuurgebied is in de afgelopen decennia uitgegroeid tot een ware toeristische attractie. Hieraan dreigt het nu echter ten onder te gaan. De bebouwing met hotels en appartementencomplexen belast de landtong zodanig dat deze steeds verder verzakt. Daar komt de vervuiling van Mar Menor nog bij als gevolg van de grootschalige landbouwactiviteiten in de omgeving. Nu in de winter is er alleen in de eerste paar kilometers sprake van toeristen. Hoe verder je de landtong opgaat hoe stiller het wordt. Her en der zie je in de zijstraten wat campers, maar winkels en horeca zijn gesloten. We lopen in de middag tot het uiterste puntje en zien de meest protserige villa's staan. Soms waan je je in Disneyland. Het is heerlijk in de zon, maar af en toe waait er een straffe wind, die maakt het wel wat koud.

Dinsdag 8 februari 

Wilma rijdt de weg over de landtong terug, naar de Aldi waar we een paar vergeten boodschappen doen. Dan neemt Erik het stuur weer over naar parking CamperPark Torrevieja. Om er te komen rijd je een woonwijk in en dan een doodlopende straat, waarvan je niet kunt zien of je goed zit en er eventueel kunt keren. Maar inderdaad je komt uit op de c.p. Sinds 14 dagen is deze plek weer open. Je staat tussen 2 flats en de bewoners hiervan hebben bezwaar gemaakt tegen deze c.p. Je mag nog steeds niet buiten zitten met stoelen en tafel, er mag geen kledingstuk buiten hangen. De vergunning hiervoor loopt nog. De buren klagen veel en maken foto's van elke overtreding, maken bewust veel herrie en zullen er alles aan doen om de d.p. te laten sluiten. Erg jammer, want je staat 50 meter van de zee en op fietsenstalling van Torrevieja. Er is een goede douche, toilet, wasmachines en droger. Water op de plaats en afvoer grijswater. En dat alles voor € 6,00 per nacht. Wil je stroom komt er € 4,00 bij. Erik gooit de toiletten leeg, terwijl Wilma met de lunch begint. Na het eten gaat Erik filmen en vloggen, Wilma wast af en ontkalkt de toilet cassettes. We wandelen even naar het strand, helaas geen zand, maar steentjes en rotsen. Erik gaat even met zijn voeten in het heldere water. Het is niet eens heel koud. Naast de c.p. is een restaurant waar je ook alleen koffie kunt drinken en het heeft een terras in de zon. Daar gaan we een uurtje zitten, drinken beiden 2 koffie en betalen € 6,00. Dan gaat Erik vliegen met de drone en komt de eigenaresse bij Wilma met een cadeautje een fles witte en een fles rode wijn. Waarom wordt niet duidelijk, maar waarschijnlijk als dank dat we de c.p. onder de aandacht van onze kijkers gaan brengen. Erik mailt hen later een drone foto. 

Woensdag 9 februari

We fietsen vandaag naar de Salinas van Torreviega. Jammer dat de fietsnavigatie ons eerst over een afgesloten weg stuurt en dan over een stenen pad. De stenen en keien zijn zo groot dat je er niet over kunt fietsen. We rijden een stukje terug en rijden de bewoning in. Van daar uit gaan we richting de meren en op die manier komen we er wel. We hebben wel wat meer kilometers gefietst dan werd aangegeven. Als we er bijna zijn kopen we bij een benzinestation wat te drinken en eten en dan stallen we onze fiets. We lopen een stuk van een uitgezette route. We zouden hier ook veel vogels moeten kunnen zien. Er zijn observatiehutten genoeg. Echter wij zien bijna geen vogels. Wat we wel zien is een begraafplaats waar campers bij geparkeerd staan. En inderdaad staat deze vermeld in de app park for Night, met het vriendelijke verzoek geen gebruik te maken van de faciliteiten. We fietsen bijna de hele weg terug langs het strand. Dat is toch mooier fietsen. 

Donderdag 10 februari 

We beginnen de dag met hardlopen, wandelen, ontbijten, onszelf en de camper verzorgen en rijden dan via de Aldi, naar de begraafplaats. We vinden een mooi plekje en Erik gaat filmen terwijl Wilma met de lunch begint. Erik heeft de camera nog niet aan of hij wordt al aangesproken door een Duitse mevrouw, hij mag niet filmen. Gelukkig heeft hij direct een weerwoord. Filmen mag, daar moet ze niet over zeuren en waarom denkt zij dat ze interessant is voor onze vlog? Verbouwereerd gaat ze in de camper zitten. Ook op deze parkeerplaats, die niets kost, is er weer iemand die met fietsen en stoelen en oprij blokken een stuk van de parkeerplaats heeft gereserveerd. De hele middag staat er niemand. Pas tegen 16.00 uur komt er een camper te staan. Van een Duitser. Het is net kuilen graven aan het strand, of handdoek terrorisme. En vaak Duitsers, heel vaak. Tegen de avond vraagt de mevrouw die niet gefilmd wilde worden of wij onze camper kunnen verplaatsen omdat zij in de schaduw zitten van onze camper. Tja dat gebeurt als je in een rij naast elkaar staat. En toch is Erik zo gek om dit te doen. Wilma vindt het te gek voor woorden. Laten ze zelf de camper verplaatsen! Wij hebben toch ook schaduw van onze buurman! 

Vrijdag 11 februari 

Heerlijk geslapen vannacht. We zijn uitgenodigd door Yvonne en Harry Niezink van de Facebook site Camperpret. Zij wonen in de urbanisatie La Marina-Salada, vlak boven de stad San Fulgencio. Ze bewonen een prachtige bungalow met 3 slaapkamers en een groot zwembad. En niet onbelangrijk, ze hebben de camper op hun eigen perceel achter een hek staan. We hebben een gezellige dag samen. Yvonne heeft heerlijk gekookt, een zuurkoolstamppot, met worst en spekjes. Dat is voor het eerst weer in een half jaar dat we stamppot eten. En heel lief, we krijgen boerenkool in een pot en rookworst mee om zelf een stamppot te maken. Yvonne en Harry geven een interview over hun Facebook site. We spelen een spelletje 30 seconden. We kenden het niet, maar vinden het erg leuk. We gaan rond 20.30 uur terug naar de camper, zodat Erik het interview kan verwerken in de vlog. We slapen bij hen voor de deur, we hangen aan het stroom zodat al onze apparaten mooi weer 100% geladen zijn.

Zaterdag 12 februari 

We hebben goed geslapen en gaan samen ontbijten in een tentje vlak bij. Wilma neemt een geroosterd broodje jam en Erik een geroosterd broodje met geraspte tomaat en ham. 2 koppen koffie elk erbij en dat voor nog geen € 12,00. We wandelen weer terug, Erik zorgt ervoor dat de video geüpload wordt, drinkt nog een kop koffie en we nemen dan afscheid van elkaar. Onze volgende stop is het vogelpark El Fondo. De toegangsweg is nu geasfalteerd en dat is een hele vooruitgang. Er staan een aantal campers op een rij en wij passen er nog tussen. De zon schijnt, we zetten onze stoeltjes neer en genieten. Tegen de avond komt er een camper aan met een Belgisch kenteken en een dame aan het stuur. Ze rijdt de camper op een meter naast ons, terwijl er heel veel vrije ruimte is. Als Wilma haar hierop aanspreekt, zegt zij dat ze sociaal is, dan kunnen er meer op de rij staan. Maar zoals zij parkeert is juist asociaal. Als er geen ruimte zou zijn oké, maar er kunnen nog wel 50 bij! Uiteindelijk zet ze de camper toch een stukje van ons af. Vervolgens heeft ze tot na 23.00 uur veel lawaai in de vorm van muziek en het openen en sluiten van de deuren. Hoe sociaal ben je dan?

Zondag 13 februari

Al vroeg komen de eerste auto's met Spanjaarden en de diverse koelboxen. Wij denken dat we weinig vogels zullen zien, we hebben een ander uitstapje in gedachten, namelijk de palmentuin in Elx/Elche. Een fietstocht van 19 kilometer. Over rustige straten met weinig autoverkeer. Als we aankomen eten we eerst onze meegebrachte boterhammen en wandelen dan langs diverse bijzondere palmbomen. Als de wandeling erop zit, zijn alle musea gesloten en zelfs de fontein is gestopt voor de middagpauze. We drinken onze thermosflessen koffie leeg en fietsen dan terug. We zitten nog even bij de camper, maar er staat een koude wind, we gaan nog wel een keer naar binnen.