Maandag 28 februari
Het is tijd om de camper te verzorgen, de toiletten zijn vol, het water is op. We gaan over op flessen water voor de koffie. Het water bij de verzorging smaakt niet echt lekker. Ook naar de supermarkt, want de koelkast vertoont ook grote gaten. We rijden na een paar keer verkeerd gereden te zijn, binnendoor naar Lliria. Een mooie route langs hier pas bloeiende amandelbomen, olijven en sinaasappelen. We lunchen onderweg. We hebben deze plek via park for Night, een gedoogplaats bij een kerkhof. Er loopt een via verde langs van bijna 6 km. Deze fietsen we, opnieuw langs veel sinaasappel boomgaarden, er wordt druk geoogst.
Dinsdag 1 maart
Vannacht om 0.30 uur werd er geklopt. Politie! Volgens hen mochten we hier niet overnachten. Heel nederig heeft Erik gevraagd of we mochten blijven, we overnachten alleen maar en gezegd dat we morgen verder rijden. De agenten vonden het maar vreemd dat we daar parkeerden, maar wij hebben nergens een verbodsbord gezien en dat betekent dat je overal mag parkeren en overnachten. Gelukkig werden we niet weggestuurd. Vanochtend om 8.00 uur stond er alweer een agent. We gaven aan dat we bijna klaar zijn om te vertrekken en toen ging hij weer weg. We rijden via de supermarkt voor broodjes en vertrekken dan naar La Vall d'Uixó.
Hier waren 2 jaar geleden ook, maar toen waren de grotten gesloten. We stonden toen met 2 campers. Nu staan er een stuk of 20. Er is officieel plaats voor 8. We hebben voor 12.00 uit kaartjes om de grotten in te zitten met 14 mensen in een bootje en een gids. Met een houten staak stuurt deze door de grotten, afwisselend in het water en tegen de rotsen. We moeten af en toe flink bukken, anders zouden we onze hoofden stoten. De gids vertelt af en toe in het Engels iets. Zit er teveel water in de grotten, dan kunnen ze het waterpeil laten zakken. De temperatuur is er altijd 20 graden en het water tussen de 17 en 19 graden en het water is drinkbaar. Halverwege moeten we uitstappen en wandelen we een stuk door de grotten terwijl de gids omvaart om ons weer op te pikken. We krijgen op een bepaald punt een licht en geluidsshow en op een punt mogen wat foto's gemaakt worden. In totaal zijn we 3/4 uur binnen.
Woensdag 2 maart
Na het ontbijt wandelen en hardlopen. Kletsen met de buren en overburen en genieten van de zon. Het is warm. Geregeld rijdt er politie langs. We doen de rest van de dag verder niets. Om 17.00 uur is de zon achter de berg en gaan we naar binnen. Net als de stoelen weer binnen gezet zijn, begint het te regenen. Maar om 20.00 uur is het weer droog.
Donderdag 3 maart
Na het ontbijt wandelen we naar de supermarkt. We lunchen en gaan dan een uitgezette wandeling maken. Deze is nog geen 4 kilometer, maar we horen van onze buren dat zij er ruim 2 uur over hebben gedaan. Maar zij weken af en toe van de route af om een bezienswaardigheid te bekijken. We moeten al even zoeken naar het begin van de route. Volgens het routebord is de wandeling makkelijk, maar daar zijn we het niet mee eens. Het is echt klauteren en klimmen. En natuurlijk raken we de weg kwijt. Op enig moment zien wij geen routebordjes meer. We hebben veel omhoog geklommen en besluiten op enig moment naar beneden te lopen. Ook dit is oppassen waar je je voeten neerzet. En dan plotseling zien we weer een routebord. We vervolgen onze weg. De laatste 800 meter lopen we langs de rivierbedding, waar een soort van arboretum is aangelegd. Dit is het enige stuk waar je fatsoenlijk kunt lopen. Als met al een uitdagende wandeling. We zitten de rest van de middag in de zon. Om 18.00 uur begint het te regenen.
Vrijdag 4 maart
De hele nacht heeft het geregend maar bij het opstaan kwam de zon al weer te voorschijn. Het is tijd om te verzorgen, wat boodschappen te halen en weer een stukje noordelijker te rijden. We gaan naar L'Aldea. Dit ligt aan de Ebrodelta en schijnt een bijzonder gebied te zijn. Als we aankomen lunchen we, vloggen en zitten nog een tijdje buiten.
We zijn moe en hebben geen puf om wat te ondernemen.
Zaterdag 5 maart
We blijven noordelijker rijden en zelfs wat verder het land in. We gaat naar een historisch stadje Besalú. De borden op de weg geven aan dat we richting Andorra rijden. We lezen dat dit landje bekent staat om zijn skigebieden. We turen naar de toppen van de bergen maar zien geen sneeuw. De parkeerplaatsen naast de verzorgingsplaats staat vol met auto's maar aan de andere kant van de weg is ook een hele grote parkeerplaats waar we de camper neerzetten. We wandelen het middeleeuwse stadje in en drinken op een terrasje in de zon een koffie. Ondertussen kan de vlog worden geüpload. Het is nog niet druk, hoewel de vele auto's het anders doen lijken. Als je het stadje binnenkomt, is het straatje zo smal dat je de vergelijk met de Sant Mont Michel zomaar maakt.
Zondag 6 maart
Dit was de rustigste en donkerste nacht die we sinds lang hebben gehad. We hebben heerlijk geslapen. Na de verzorging ( waar het behoorlijk stinkt) rijden we naar Aire municipale Stade d'Alès Boscaud in Peyriac-de-Mer. We rijden ons hopeloos vast in het stadje. De weg wordt steeds smaller en uiteindelijk belanden we in een doodlopende straat. Achterwaarts moet Erik eerst een stuk en dan omkeren. Het is verschrikkelijk smal, er staan bomen met laaghangende takken, auto's staan geparkeerd en er ligt een dikke kei op de hoek van een straatje. Maar met veel beleid en cm werk lukt het Erik om te keren en uit deze lastige situatie te komen. Complimenten hoor. Weer hebben we de navigatie gevolgd, die nota bene ingesteld staat op vrachtwagen! De c.p. ligt naast een rugbyveld. We moeten €8,00 betalen via een automaat, dan gaat de slagboom open. Het is een terreintje met behoorlijke kuilen, dat is oppassen met het neerzetten. Er zijn hele vieze toiletten, zonder bril of papier en er is een verzorgingszuil. We lunchen en gaan dan een wandeling maken om een van de meren die hier liggen. We beginnen over een vlonder,maat wordt een grindweg en uiteindelijk wordt het weer flink klimmen over rotsen en keien. Maar wel heel mooi. Aan het begin van de wandeling zien we een paar flamingo's. We denken dat het water van het meer te diep is, want onderweg zien we geen enkele vogel. Pas als we weer terug zijn zien we een paar groepjes flamingo's. We zitten nog heel even buiten, maar het waait en die wind is koud, dus we gaan snel binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten