Faro 23 t/m 28 december

 

Vrijdag 23 december

Erik staat geregeld even op de speciaal aangelegde spottersplek en Wilma zit buiten te lezen. In de middag lopen we de brug over naar het strand. We lopen langs de camping die dicht is tot 3 januari, en zien ondanks dat het hier in de straten verboden is voor campers toch diverse staan. Het zijn allemaal surfers en we zien ook meerdere mensen in de golven hun capriolen uithalen. We drinken koffie bij het pontje naar Faro en kijken een tijdje bij een oesterverkoper.

Zaterdag 24 december

Toen we het bootje dat naar Faro gaat zagen gisteren, besloten we hiermee vandaag naar Faro te gaan. We bezoeken een kerkje met een lugubere kapel. Deze is gedecoreerd met botten en schedels. We wandelen naar de supergrote overdekte markt en in het historische centrum. We eten een döner, kijken naar de ooievaars en de winkelstraat en gaan dan met het bootje terug.

Zondag 25 december

Vandaag een dag van luieren in de zon en vliegtuigen kijken.

Maandag 26 december

Een herhaling van gisteren.

Dinsdag 27 december

We moeten nu toch echt een keer verzorgen, beide toiletten zijn vol en het water en boodschappen zijn bijna op. Op een km of 3 richting Faro is een betaalde camperplek, waar je tegen betaling van € 4,00 mag verzorgen. En er zit een Aldi vlak bij. We rijden hier naar toe, doen wat we moeten doen en gaan weer terug naar het vliegveld. Helaas staat er nu een ander op ‘ons’ plekje, maar ruimte genoeg we gaan nu helemaal aan de andere kant staan. We komen mensen tegen die we al eens eerder gesproken hebben. Tja en het is onvoorstelbaar, maar we hebben nog steeds zon en daar genieten we van.

Woensdag 28 december

Erik gaat een stukje hardlopen en dan pakken we de fiets en gaan via de vlonders dwars door het natuurgebied, helemaal tot het eind van de vlonders. Daar een hapje gegeten, een paar schelpen gezocht en natte voeten gehaald en toen weer terug.

Sao Bras de Alportel, Loulé, 16 t/m 22 december

 

vrijdag 16 december

Vannacht alweer regen. En heel veel hondengeblaf, echt de hele nacht door. We hadden een koude nacht, de extra deken is weer overgegaan. We blijven de hele dag rond en in de camper. Als de zon schijnt is het lekker, maar heel vaak zit die ook achter de wolken en regent het af en toe. Het zonnepaneel staat dan wel weer te laden en dan gaat die weer naar binnen omdat deze niet nat moet worden. Erik filmt wat, we kletsen met deze of gene. Poetsen de camper en kijken een serie van Netflix.

Zaterdag 17 december

Opnieuw heel veel geblaf van de buurhonden, het weer is nog steeds niet goed. Gelukkig is het wel droog,  we pakken de fiets en gaan naar de overdekte markt. Er zijn weinig kramen met vis, maar groente en fruit is er genoeg. Er speelt een fanfare orkest kerstliedjes.  We blijven ’s middags  bij de camper, meer erin dan buiten.

Zondag 18 december

Weer een nacht weinig geslapen vanwege de honden. We besluiten om weg te gaan naar de andere camperplek bij de Lidl. We geven de reden aan en Paula vertelt dat het wel meer gebeurd dat gasten vertrekken vanwege de honden. Ze hebben overal al aangekaart dat dit een probleem is, bij de eigenaren van de honden, de burgemeester, de politie enz. Er is zelfs een petitie verzonden maar tot nu toe helpt niets. We beloven haar er ook een mail aan te wagen. We krijgen zonder vragen om geld terug en vertrekken van deze mooie plaats. Vanaf de nieuw plek doen we een paar boodschappen en lopen ’s avonds nog even het stadje in. De kerstverlichting is minimaal. 

Maandag 19 december

Ook hier was vannacht een hond, maar gelukkig was deze nog wel een keer stil. Hennie en Marian die bij Paula staan komen aanrijden met hun Smart. Ze zijn nieuwsgierig waar we nu staan en samen met de buren die ze ook kennen, staan we een uurtje te kletsen. We  lunchen en gaan dan een adventurelab lopen. De informatiepagina geeft aan dat het ¾ uur tot 1 uur lopen is, maar uiteindelijk doen wij er meer dan 3 uur over en lopen bijna 10 kilometer. Het is al bijna donker als we terug zijn.

Dinsdag 20 december

Wat weer een regen vannacht en vanmorgen. We pakken onze laptops er maar eens bij en doen wat administratie en maken recensies en video’s. Om een uur of 2 is het even droog en we wandelen naar een andere Chinese bazaar. En we kopen niets. Bij terugkomst kletsen we nog wat met de buren en andere Nederlanders en dan gaan we weer naar binnen vanwege regen.

Woensdag 21 december

Wilma wil graag naar Loulé, omdat ze gezien heeft dat daar mooie kerstverlichting is. We parkeren de camper bij de Lidl. Hier zijn 3 normale en 2 kleine plaatsen om de camper neer te zetten en overnachten is er ook mogelijk. Er is nog 1 klein plekje waar wij parkeren, maar na een uurtje komt er een grotere plek vrij en we verplaatsen. Erik  poets wat in de garage en Wilma de binnenkant. Rond een uur of 3 lopen we naar het centrum, hier zijn 2 wandelroutes uitgezet. Het stadje bestaat al van 400 jaar voor Christus en heeft enkele zeer oude gebouwen. We lopen een stuk van een route en komen op enig moment uit op een op kinderen georiënteerde kerstmarkt. Heel erg leuk. Het is nog niet donker, de verlichting is ook nog niet aan. We eten ergens een hapje en wandelen dan nog een stukje van de route. En dan gaat de verlichting aan, het is heel erg mooi. 

We wandelen weer terug en zien dan dat er nog maar 2 campers staan. Wij en mensen met een camper gekocht in Engeland, maar wonend in Australië. Ze reizen 9 maanden door Europa en gaan dan met camper en al terug.

Donderdag 22 december

We lagen al in bed toen er een auto met een daktent naast ons kwam. En nog eens een uur later 3 hele grote campers, Fransen, die eerst een half uur overlegden wie in de vakken zou gaan staan en wie op de parkeerplaats voor de auto’s. En eindelijk om middernacht was het stil. We hebben tot een uur of 8 goed geslapen. We rijden naar Faro, naar het vliegveld. Daar is een grote parkeerplaats die in de zomer gebruikt wordt voor lang parkerende auto’s, maar nu is ingenomen door campers. We parkeren vrij vooraan, met uitzicht op de Rio Formosa. Een heel mooi plekje. Je kijkt je de ogen uit, als je de verscheidenheid aan voertuigen ziet. Klein, groot, supergroot, met aanhanger en auto, caravans, oud, nieuw, met generator en veel zonnepanelen, al dan niet zelf in elkaar gezet. En honden, loslopende en veel. De zon schijnt uitbundig, we zitten de rest van de dag buiten en kijken vliegtuigen.

Alvor, Quarteira, Sao Brás de Alportel 9 t/m 15 december

 

Vrijdag 9 december

We hebben prima geslapen in Alvor,  de plaats is niet geruimd door de politie. Na  het ontbijt gaan we naar de volgende plaats Quarteira, een rit van 91 kilometer. We gaan langs de Chinese bazaar, Erik koopt een witte schilders canvas die hij gaat gebruiken als tv scherm voor de beamer. De plaat die we hadden is iets te klein. We kopen een kaartje voor 2 dagen en zoeken een plekje vrij vooraan op deze mega grote camperplaats. Het kost € 6,-- inclusief stroom en verzorging. Schoon water koop je voor € 2,-- voor 100 liter. We kletsen wat met de Nederlandse buren en ’s avonds komen Jan en Annemie Nederland Argentinië kijken. Nederland verliest na penalty’s.

Zaterdag 10 december

We pakken de fiets en gaan naar het centrum. Er wordt hard gewerkt aan een kerstdorp voor kinderen. We treffen er Saskia Eikenaar met haar man en vrienden. Vorig jaar stonden we samen in Costa de Lavos. We kletsen een tijdje, Wilma koopt nog een korte broek en dan fietsen we terug. Het weer is niet bijzonder, maar het is droog. Daar zijn we al blij om. We drinken koffie bij Jan en Annemie en kijken met een schuin oog voetbal.

Zondag 11 december

We pakken opnieuw de fiets en gaan naar het zogenoemde tomatenstrand. Dit is een camperplek bij een restaurant, Dos Tomates. Het heeft afgelopen nacht heel veel geregend en dat is hier te zien. De plek staat voor de helft onder water en de toegangsweg van zand zit vo gaten, gevuld met water. Toch staan er een paar campers, die zijn dus door de kuilen gereden zonder te weten hoe diep die zijn. We eten een hapje in Villamoura, het St. Tropez van deze kust.

Maandag 12 december

We drinken een koffie met Koos en Annet en lopen later nog even naar de Lidl. Die zit op 500 meter van de camperplaats. We zitten nog even buiten, maar al snel gaan we weer naar binnen vanwege het weer. We bereiken met onze films op Y.T. een mijpaal. 20.000 abonnees. 

Dinsdag 13 december

We zitten een tijdje buiten bij elkaar, Jan en Annemie, Koos en Annet, Mieke en Michel en wij. Het wachten is op de evacuatie van de camperplek. We moeten allemaal plaats maken voor de zigeunermarkt die hier op dit terrein morgen plaats vindt. Naast dit terrein is een heel groot veld waar we allemaal naar toe gaan. Als we verkassen moeten we nog 2 dagen afrekenen, maar ondanks de hulp van de Portugese parkeerwacht lukt dit niet. Uiteindelijk mogen we zo door. Onze buren moesten ook bijbetalen, sommige zelfs 4 dagen, maar zij waren slim en kochten met een foefje gisteren een kaartje voor één nacht en konden zo uitrijden.

Woensdag 14 december

Het opbouwen van de kramen begon al vroeg en we namen natuurlijk een kijkje op de markt. Het was een warenmarkt, alleen maar kleding, schoenen en tassen, speelgoed en prullaria. Wilma kocht nog 2 kerstkleedjes voor op tafel en Erik een prachtig vest. Deze koste in eerste instantie € 45,-- maar Erik mocht hem voor een speciale prijs van € 35,-- kopen. Uiteindelijk na wat onderhandelen kreeg hij hem voor € 25,--. We drinken op de markt met zijn allen een koffie en Mieke trakteert op een donut. Om een uur of 12 beginnen sommige campers al weer te rijden en zetten zich in een rij voor de ingang, zij willen verzekerd zijn van het beste plekje. Komisch is het wel, want we mogen pas vanaf 16.00 uur weer op het terrein. Langzamerhand gaan steeds meer mensen in de rij staan, zelfs op deze parkeerplaats vormt zich een rij. Wij sluiten uiteindelijk achteraan, en kunnen zo doorrijden.

Donderdag 15 december

Wat hebben we vannacht weer een wind en regen gehad. Voor we verder gaan drinken we nog even koffie bij Jan en Annemie, maar vanwege de regen is dit buiten zijn heel kort. Eerst gas tanken, dan door naar Sao Brás de Alportel. Bij de Intermarche zijn wasmachines en die willen we eerst gebruiken.

 Het wassen lukt wel, maar helaas is er een droger kapot, en zijn er 2 voor ons die de droger ook willen gebruiken. We eten op de parkeerplaats, doen wat boodschappen en uiteindelijk zijn we om 14.30 uur klaar. Dan rijden we door naar de camperplaats. Paula vindt het een grote eer dat we haar camperplaats weer aandoen. We moeten in het voren betalen. Erik en ik hebben een miscommunicatie over het aantal dagen dat we hier verblijven en uiteindelijk betalen we voor 11 nachten. We zien wel of we het hier zolang volhouden. Onzer plaats is in ieder geval lekker ruim. Als de zon schijnt, kunnen we rondom zitten.

Comporta, Sao Teotonio, Sagres, Alvor 3 t/m 8 december

 zaterdag 3 december

Het is een stralende dag, we zitten heerlijk buiten en lopen nog eens naar het strand. We drinken opnieuw een kopje koffie. Er komen  heerlijke geuren uit het restaurant en we beloven elkaar hier morgen te gaan eten. Aan het eind van de middag wil Erik het vuilnis weggooien als hij in zijn ooghoek wat ziet bewegen. Een insluiper die we liever kwijt dan rijk zijn.

Zondag 4 december

Van de belofte komt niets terecht, niet omdat we niet willen, maar het regent alweer en om ons nu 2 x een kwartier nat te laten regenen vinden we niet nodig. We twijfelen nog een tijdje en besluiten dan om naar de volgende plek te gaan. We verzorgen de camper en rijden naar Sao Teotonio. We waren hier vorig jaar ook en weten dat je daar op verharde grond staat. Onderweg komen we langs een supermarkt en we slaan flink in. Op de cp aangekomen worden we voordat we überhaupt de camper op de plek hebben staan al benaderd door de Nederlandse buren die ons zien aankomen en herkennen. We gaan eerst door met de camper goed zetten en gaan dan pas  het praatje aan. We hoeven ons niet te melden want in de avond wordt het geld opgehaald. Er staan ook mensen die we vorig jaar in La Azohia leerden kennen, wat is de wereld klein. We gaan heerlijk onder de douche en moeten dan noodgedwongen binnen zitten, het regent alweer behoorlijk.

Maandag 5 december

Er is niemand geweest gisteravond om  het stageld op te halen. Erik belt maar even met het tel. nummer dat bij de toiletten staat. Mevrouw komt er zo aan krijgt hij te horen. Gisteravond en vannacht regende het behoorlijk, nu motregent het. We gaan ontbijten, maken ons verder klaar, kletsen nog wat met de buren en zo zijn we een uur verder, maar geen mevrouw die geld komt ophalen. We wachten nog een tijdje, maar dan besluiten we toch om 10.00 uur om te gaan rijden. In de stromende regen gaan we naar Cabo de Sao Vicente. Vroeger dacht men dat de wereld hier ophield en dat je van de horizon af viel als je de zee opging. Men zou op de toegangsweg naar de Kaap handgemaakte truien, eigen gemaakte honing en verschillende noten kunnen kopen. Met als klapstuk de laatste braadworst voor Amerika, met zelfs een certificaat dat je hier geweest bent. Nou niks van dat alles. De vuurtoren staat in de steigers, het hek is gesloten en nergens een kraampje waar je iets kunt kopen. En ook nog eens geen golven die op de kust beuken. Jammer van het ritje. We rijden een stukje terug om dan maar zelf wat broodjes te kopen die we op de parkeerplaats bij het fort gaan opeten. Er staan wel 30 campers en wat we vorig jaar nog niet durfden, doen we nu. We gaan hier overnachten. Overal staan borden dat je tussen 22.00 en 8.00 uur hier niet mag staan. Tegen de avond staan er wel 50 busjes en campers. Er is zelfs een groepje surfers die een vierkant hebben gemaakt en met kerstverlichting zitten ze gezellig samen buiten. We hebben in de middag een tijdje geen regen en we wandelen nog even naar het strand.

Dinsdag 6 december

Ondanks dat er zoveel campers staan is het stil geweest vannacht en geen politie die ons weg heeft gestuurd. We worden wakker met zon en het zonnepaneel gaat direct naar buiten. Er komen een stel Nederlanders bij ons kletsen en om een uur of 11 lopen we Sagres in. Eerst kijken we nog even bij een strandje waar heel veel surfers zijn. Erik maakt een foto van de surfers en krijgt van een meisje te horen dat hij daar niet moet gaan staan. Hij vraagt of het strand haar eigendom is, hij mag toch staan waar hij wil. En dan krijgt hij een grote bek, ze gaat zo de golven in, dat moet hij maar fotograferen, en ook als ze zich omkleedt en als ze verzuipt. Bijna had ik gezegd, hou je grote mond en verzuip je dan red ik je in ieder geval niet. We zijn de oudsten, dus de wijzere zeggen niets, en gaan verder het stadje in. We komen DW tegen, een freelance vlogger in dienst van ANWB, Campingtrend enz. 

We kletsen een tijdje en gaan dan ergens een hapje eten. Het smaakte heerlijk. We lopen weer terug Wilma gaat nog even buiten zitten, maar het begint te betrekken dus om 16.00 uur ook naar binnen.

Woensdag 7 december

Helaas vandaag alweer een regendag. Tussen de buien door zijn we heel even buiten. We rijden naar het tankstation bij de intermarche om te verzorgen. Er staat een pylon voor de plek waar je de camper moet inrijden om je vuil water te laten lopen. Erik parkeert ervoor en gooit het toilet leeg. Als hij bijna klaar is komt de pompbediende vragen wat we doen. Erik kan ineens geen Engels meer. De man laat het maar zo, maar hij was not amused. Om een uur of 4 wordt er op de deur geklopt. Volgers zijn een weekje in een  hotel in de buurt en waren aan het rondrijden toen ze plotseling onze camper zagen. En ze wilden ons zo graag in het echt zien dat ze gestopt zijn. We kletsen even buiten, hebben een fotomomentje, ze krijgen een pen en een sticker en dan begint het alweer te regenen. Zij gaan verder en wij gaan naar binnen. Naast ons staat al een aantal dagen een hele oude, verroeste camper met een hippie er in. En vanavond hadden we voor de eerste keer heel veel lawaai van hem. Om 22.00 uur besluiten we om de camper te verzetten. Gelukkig is er plaats genoeg.

Donderdag 8 december

Tjonge wat een wind vannacht en ontzettend veel regen. Het leek wel een tropische storm, zo schudde de camper heen en weer en roffelde de regen op  het dak. We hebben hier een aantal nachten illegaal gestaan en gaan nu weer verder. Onderweg komen we langs een Chinese winkel. We stoppen hier en kopen nieuwe sokken voor Erik, 2 matten en nog wat klein spul. Dan rijden we door naar Alvor. We hadden met Annemie en Jan gebeld om naar de camperplaats te gaan waar zij staan, maar stellen dat nog een dagje uit. In Alvor sta je dicht aan zee, met een parkeerplaats voor auto’s. We zagen hier vorig jaar tijdens het fietsen, ook campers staan en nu willen we het zelf uitproberen. Het mag wel niet, we zullen zien  hoe het afloopt vannacht. Het wordt warempel droog om 13.00 uur en we wandelen een rondje eerst een stukje over het aangelegde wandelpad en dan via het stadje weer terug. Erik gooit het toilet nog even leeg, en pakt alweer de eerste druppels van een regenbui mee. De plaats staat nu vol auto’s, geparkeerd tussen de campers. Er is een voetbalwedstrijd gaande en er is veel publiek. Tot een uur of 8 is er nog veel geklets en dan is bijna iedereen wel vertrokken.

 

Obidos, Alcácer do Sal, Comporta 28 november t/m 2 december

 Maandag 28 november

We zijn gisteravond na het voetballen, dat we redelijk konden zich tussen de buien door, naar het centrum gelopen. De kathedraal is verlicht en daar wilden we nog wat foto’s van maken. Op het moment dat wij komen aanlopen, gaat de verlichting uit. Jammer dan, dan maar van de kerstverlichting wat beelden maken. We zijn vanochtend wat vroeger wakker dan de vorige dagen. Het verkeer komt op gang, dat zijn natuurlijk auto’s van de mensen die naar hun werk gaan. We doen rustig aan, de zon schijnt, maar na een uurtje wordt het toch bewolkt. We kijken elkaar aan en hoeven eigenlijk niets te zeggen, we ruimen de boel op en gaan naar onze volgende bestemming. Eerst nog naar een bouwmarkt we missen een nippeltje voor op een waterkraan. Als Erik deze zoekt, gaat Wilma nog even een supermarkt is, broodjes en melk moeten altijd wel aangevuld worden. We rijden naar Obidos, een middeleeuws stadje dat we willen bezoeken. Vanaf ca. 713 is de stad in handen van de moslims van Al-Andalus, die op de heuvel een versterking bouwden. In maart 1147 valt de stad aan Alfons I van Portugal, die het op de moslims veroverde. De legende verhaalt over de ridder Gonçalo Mendes da Maia die in zijn eentje verantwoordelijk zou zijn voor de overwinning op het kasteel. De inname van Óbidos betekende het einde van de Reconquista in Estremadura. Het oudste gedeelte van Óbidos, dat nog volledig ommuurd is, is in zijn geheel een belangrijke trekpleister. Het Kasteel (Castelo de Óbidos) uit de 12de eeuw bevindt zich in dit ommuurde stadsgedeelte. Heel typisch zijn de witgekalkte huizen, die bijna allemaal omlijnd zijn met blauwe, rode of gele strepen. In de straatjes is het zeer gezellig (en relatief fris in warme periodes). 

  

Op de omwalling heb je niet alleen een spectaculair zicht op de oude stad, maar ook op de omgeving. We parkeren op de parkeerplaats bij het klooster, maar deze ligt dicht aan straat en is vrij modderig. We rijden door naar de camperplaats die dichter bij de stad ligt en zetten daar de camper neer. We eten warm en gaan daarna het stadje in. Wilma drinkt een ginja.  Ginja de Obidos, is de bekende kersen likeur uit het stadje Obidos. De Ginja is een wilde wat zurige, zeer smaakvolle, kers. De likeur wordt geschonken in een cupje chocolade met daarin een kers. Het wordt een soort van kersenbonbon. We wandelen door de pittoreske straatjes, drinken ergens nog een kop koffie en zijn om 17.00 uur terug bij de camper. Naast ons staan Fransen, die vanmiddag al erg luidruchtig waren en nu bij onze terugkomst nog steeds. We verplaatsen de camper naar de overkant in de hoek. De hele plek is verder leeg en toch vindt een andere Fransman het nodig om tegen 19.00 uur aan te komen en pal naast ons te parkeren. Soms snappen we het niet meer. Er komt een mannetje langs on € 6,00 te incasseren.

Dinsdag 29 november

Gisteravond was er een hond zeer dichtbij langdurig aan het blaffen. Gelukkig was hij stil toen we naar bed gingen. Echter om een uur of 3 begon hij weer, het leek wel of hij onder de camper zat te blaffen. Erg irritant, Erik sliep overal doorheen. We zijn al redelijk vroeg wakker en na de verzorging, waar we op onze beurt moesten wachten – hoe is het mogelijk dat van de 4 campers die er staan er 3 op hetzelfde moment klaar zijn en moeten verzorgen – rijden we via de tolweg naar Alcácer do Sal. We waren hier vorig jaar ook, toen stonden we samen met een caravan op deze gedoogplek. Nu staan er 6 campers en bij het restaurant op de parkeerplaats ook nog eens 2. De zon schijnt en Erik zet het zonnepaneel neer, Wilma zit in de zon en Erik is aan het monteren, terwijl hij tegelijkertijd naar het Nederlands elftal kijkt. Ze winnen en zijn groepswinnaar. Op naar de volgende ronde. Na het eten lopen we het stadje in. We wilden de kerstversiering filmen, dat doen we ook, alleen deze is nog niet aan. We lopen een adventurelab, maar ook deze kunnen we niet afmaken, omdat we een antwoord niet kunnen vinden. In de kerk waar het antwoord zou staan, is een condoleance en we gaan maar niet naar binnen.

Woensdag 30 november

Een klein stukje vandaag, naar Comporta. We komen langs een bijzonder vissersdorpje, Porto Palafita da Carrasqueira, waar we naar toe willen wandelen. 

Maar 6 km heen, daar rondwandelen en 6 km terug is iets te veel. Daarom rijden we met de camper er naar toe en zetten deze op een parkeerplaats. Het haventje is heel bijzonder want de steigers zijn gemaakt van sloophout. We hebben geluk, want net als we uitgekeken zijn begint het te regenen. We rijden naar de camperplaats en zitten de rest van de dag binnen.

donderdag 1 december

Het heeft de hele nacht geregend, maar nu is het droog en de zon schijnt. We verplaatsen de camper, want we hebben een zwembad aan de voorkant en droog uitstappen lukt ook niet.

We zitten heerlijk in de zon, het zonnepaneel staat te laden. Zo hadden we ons overwinteren voorgesteld. Tegen 15.30 uur lopen we naar het strand, Wilma wordt verrast door een golf en heeft de korte broek nat. We drinken aan het strand in een strandtentje een koffie, we krijgen er een mini pastel de nata bij. 

Als we terug zijn gaan we wel naar binnen, want dan is de zon achter de huizen gezakt. We krijgen om 21.00 uur een busje met schuifdeur naast ons, die ongeveer 20 x getest wordt. En als wij al bijna een uur in bed liggen, om 23.00 uur nog eens, en aangezien hier overal kleine steentjes liggen, worden de schoenen ook nog even schoon geschraapt op hun opstapje. Dan laten ze een kwartier later nog iets vallen. Heerlijk, busjes en schuifdeuren!!

Vrijdag 2 december

Om 6.00 uur vanochtend werd de vuilnis gehaald, onze buren met schuifdeur werden er ook wakker van en testten opnieuw hun deur. Als ze om 10.00 uur eindelijk zich laten zien kan er nog geen goedemorgen af. Ach ja, Duitse jonge mensen hoeven dat blijkbaar niet. We zitten opnieuw lekker buiten. Na de lunch gaan we nog een keer naar het strand. De golven zijn prachtig. Erik gaat dit keer het water in, hij past beter op en wordt niet nat. We drinken opnieuw in het tentje van gisteren een koffie. Dit keer zijn we om 16.00 uur terug bij de camper. De Duitsers zijn weg! We gaan naar binnen, want als de zon weg is, wordt het behoorlijk fris.