Overwinteren 2021/2022 La Manga de Manor, Torreviega, La Marina-Salada, El Fondo

Maandag 7 februari

Heerlijk geslapen, heel stil, geen honden gehoord, alleen maar het ruisen van de zee. La Manga del Mar Manor wordt ook wel 'het paradijs tussen twee zeeën' genoemd. Het natuurgebied is in de afgelopen decennia uitgegroeid tot een ware toeristische attractie. Hieraan dreigt het nu echter ten onder te gaan. De bebouwing met hotels en appartementencomplexen belast de landtong zodanig dat deze steeds verder verzakt. Daar komt de vervuiling van Mar Menor nog bij als gevolg van de grootschalige landbouwactiviteiten in de omgeving. Nu in de winter is er alleen in de eerste paar kilometers sprake van toeristen. Hoe verder je de landtong opgaat hoe stiller het wordt. Her en der zie je in de zijstraten wat campers, maar winkels en horeca zijn gesloten. We lopen in de middag tot het uiterste puntje en zien de meest protserige villa's staan. Soms waan je je in Disneyland. Het is heerlijk in de zon, maar af en toe waait er een straffe wind, die maakt het wel wat koud.

Dinsdag 8 februari 

Wilma rijdt de weg over de landtong terug, naar de Aldi waar we een paar vergeten boodschappen doen. Dan neemt Erik het stuur weer over naar parking CamperPark Torrevieja. Om er te komen rijd je een woonwijk in en dan een doodlopende straat, waarvan je niet kunt zien of je goed zit en er eventueel kunt keren. Maar inderdaad je komt uit op de c.p. Sinds 14 dagen is deze plek weer open. Je staat tussen 2 flats en de bewoners hiervan hebben bezwaar gemaakt tegen deze c.p. Je mag nog steeds niet buiten zitten met stoelen en tafel, er mag geen kledingstuk buiten hangen. De vergunning hiervoor loopt nog. De buren klagen veel en maken foto's van elke overtreding, maken bewust veel herrie en zullen er alles aan doen om de d.p. te laten sluiten. Erg jammer, want je staat 50 meter van de zee en op fietsenstalling van Torrevieja. Er is een goede douche, toilet, wasmachines en droger. Water op de plaats en afvoer grijswater. En dat alles voor € 6,00 per nacht. Wil je stroom komt er € 4,00 bij. Erik gooit de toiletten leeg, terwijl Wilma met de lunch begint. Na het eten gaat Erik filmen en vloggen, Wilma wast af en ontkalkt de toilet cassettes. We wandelen even naar het strand, helaas geen zand, maar steentjes en rotsen. Erik gaat even met zijn voeten in het heldere water. Het is niet eens heel koud. Naast de c.p. is een restaurant waar je ook alleen koffie kunt drinken en het heeft een terras in de zon. Daar gaan we een uurtje zitten, drinken beiden 2 koffie en betalen € 6,00. Dan gaat Erik vliegen met de drone en komt de eigenaresse bij Wilma met een cadeautje een fles witte en een fles rode wijn. Waarom wordt niet duidelijk, maar waarschijnlijk als dank dat we de c.p. onder de aandacht van onze kijkers gaan brengen. Erik mailt hen later een drone foto. 

Woensdag 9 februari

We fietsen vandaag naar de Salinas van Torreviega. Jammer dat de fietsnavigatie ons eerst over een afgesloten weg stuurt en dan over een stenen pad. De stenen en keien zijn zo groot dat je er niet over kunt fietsen. We rijden een stukje terug en rijden de bewoning in. Van daar uit gaan we richting de meren en op die manier komen we er wel. We hebben wel wat meer kilometers gefietst dan werd aangegeven. Als we er bijna zijn kopen we bij een benzinestation wat te drinken en eten en dan stallen we onze fiets. We lopen een stuk van een uitgezette route. We zouden hier ook veel vogels moeten kunnen zien. Er zijn observatiehutten genoeg. Echter wij zien bijna geen vogels. Wat we wel zien is een begraafplaats waar campers bij geparkeerd staan. En inderdaad staat deze vermeld in de app park for Night, met het vriendelijke verzoek geen gebruik te maken van de faciliteiten. We fietsen bijna de hele weg terug langs het strand. Dat is toch mooier fietsen. 

Donderdag 10 februari 

We beginnen de dag met hardlopen, wandelen, ontbijten, onszelf en de camper verzorgen en rijden dan via de Aldi, naar de begraafplaats. We vinden een mooi plekje en Erik gaat filmen terwijl Wilma met de lunch begint. Erik heeft de camera nog niet aan of hij wordt al aangesproken door een Duitse mevrouw, hij mag niet filmen. Gelukkig heeft hij direct een weerwoord. Filmen mag, daar moet ze niet over zeuren en waarom denkt zij dat ze interessant is voor onze vlog? Verbouwereerd gaat ze in de camper zitten. Ook op deze parkeerplaats, die niets kost, is er weer iemand die met fietsen en stoelen en oprij blokken een stuk van de parkeerplaats heeft gereserveerd. De hele middag staat er niemand. Pas tegen 16.00 uur komt er een camper te staan. Van een Duitser. Het is net kuilen graven aan het strand, of handdoek terrorisme. En vaak Duitsers, heel vaak. Tegen de avond vraagt de mevrouw die niet gefilmd wilde worden of wij onze camper kunnen verplaatsen omdat zij in de schaduw zitten van onze camper. Tja dat gebeurt als je in een rij naast elkaar staat. En toch is Erik zo gek om dit te doen. Wilma vindt het te gek voor woorden. Laten ze zelf de camper verplaatsen! Wij hebben toch ook schaduw van onze buurman! 

Vrijdag 11 februari 

Heerlijk geslapen vannacht. We zijn uitgenodigd door Yvonne en Harry Niezink van de Facebook site Camperpret. Zij wonen in de urbanisatie La Marina-Salada, vlak boven de stad San Fulgencio. Ze bewonen een prachtige bungalow met 3 slaapkamers en een groot zwembad. En niet onbelangrijk, ze hebben de camper op hun eigen perceel achter een hek staan. We hebben een gezellige dag samen. Yvonne heeft heerlijk gekookt, een zuurkoolstamppot, met worst en spekjes. Dat is voor het eerst weer in een half jaar dat we stamppot eten. En heel lief, we krijgen boerenkool in een pot en rookworst mee om zelf een stamppot te maken. Yvonne en Harry geven een interview over hun Facebook site. We spelen een spelletje 30 seconden. We kenden het niet, maar vinden het erg leuk. We gaan rond 20.30 uur terug naar de camper, zodat Erik het interview kan verwerken in de vlog. We slapen bij hen voor de deur, we hangen aan het stroom zodat al onze apparaten mooi weer 100% geladen zijn.

Zaterdag 12 februari 

We hebben goed geslapen en gaan samen ontbijten in een tentje vlak bij. Wilma neemt een geroosterd broodje jam en Erik een geroosterd broodje met geraspte tomaat en ham. 2 koppen koffie elk erbij en dat voor nog geen € 12,00. We wandelen weer terug, Erik zorgt ervoor dat de video geüpload wordt, drinkt nog een kop koffie en we nemen dan afscheid van elkaar. Onze volgende stop is het vogelpark El Fondo. De toegangsweg is nu geasfalteerd en dat is een hele vooruitgang. Er staan een aantal campers op een rij en wij passen er nog tussen. De zon schijnt, we zetten onze stoeltjes neer en genieten. Tegen de avond komt er een camper aan met een Belgisch kenteken en een dame aan het stuur. Ze rijdt de camper op een meter naast ons, terwijl er heel veel vrije ruimte is. Als Wilma haar hierop aanspreekt, zegt zij dat ze sociaal is, dan kunnen er meer op de rij staan. Maar zoals zij parkeert is juist asociaal. Als er geen ruimte zou zijn oké, maar er kunnen nog wel 50 bij! Uiteindelijk zet ze de camper toch een stukje van ons af. Vervolgens heeft ze tot na 23.00 uur veel lawaai in de vorm van muziek en het openen en sluiten van de deuren. Hoe sociaal ben je dan?

Zondag 13 februari

Al vroeg komen de eerste auto's met Spanjaarden en de diverse koelboxen. Wij denken dat we weinig vogels zullen zien, we hebben een ander uitstapje in gedachten, namelijk de palmentuin in Elx/Elche. Een fietstocht van 19 kilometer. Over rustige straten met weinig autoverkeer. Als we aankomen eten we eerst onze meegebrachte boterhammen en wandelen dan langs diverse bijzondere palmbomen. Als de wandeling erop zit, zijn alle musea gesloten en zelfs de fontein is gestopt voor de middagpauze. We drinken onze thermosflessen koffie leeg en fietsen dan terug. We zitten nog even bij de camper, maar er staat een koude wind, we gaan nog wel een keer naar binnen.

Overwinteren 2021/2022 Mazarrón, La Azohia, Cuesta Blanca, La Manga del Mar Menor

Maandag 31 januari

Het zit erop. We gaan deze c.p. verlaten. De plek die we nu hadden, 125, is geen fijne plek. Ook vannacht klapperden de deuren van de loods en vanochtend om 8.00 uur waren de werklui er alweer aan het werk. Dan hoor je de deur vaak open en dicht gaan. Voor de winter is deze plek ook te schaduwrijk. In de zomer zal deze plek zeker meer in trek zijn. We bedanken Javier en hij drukt ons op het hart om als we volgend jaar terug komen, zeker weer bij hem te komen. We zullen zien, maar dan willen we een plek met echt veel zon. We rijden al voor 10.00 uur. Eerst naar de Lidll en de Mercadona voor boodschappen en dan gaan we bij de haven staan in La Azohia. Je staat in de Rambla. Dit mag alleen bij droog weer, want hier komt inde natte periode veel water door. Dan mag je er echt niet gaan staan. We staan ongeveer 30 meter van het strandje en na de lunch gaan we daar met onze stoeltjes zitten. Het is een beetje heiig, en dat is maar goed ook want de zon is al erg warm. Tot 3 x toe komt er een stel bij ons kletsen, wat leuk dat we jullie nu in het echt ontmoeten. 

Dinsdag 1 februari 

Het heeft ontzettend hard gewaaid vannacht. Echt niet leuk. Vooral ook omdat de arm van de schotel piept. Dat is een heel vervelend geluid. De zon schijnt al weer volop, de wind is iets minder geworden. We zitten tot 14.30 uur naast de camper. We vinden het eigenlijk jammer dat we verder moeten naar een plaats die we gereserveerd hebben. Maar ja dit deden we omdat we opnieuw een pakje verwachten. Als we komen aanrijden bij SenS komt John ons al tegemoet met ons pakje. Wanneer Erik de camper op de plek zet, en ik als gewoonlijk kijk of het goed gebeurd, wordt ik al aangesproken. Een beetje ergerlijk is het wel als mensen zich zo opdringen en niet even wachten totdat we ook lekker zitten. We zitten tot 17.15 uur buiten. Dan begint het af te koelen en gaan we naar binnen. 

Woensdag 2 februari

Erik is al vroeg wakker en staat al voor 8.00 uur onder de douche. Veel hondengeblaf vannacht, dus niet zo goed geslapen. We zitten daardoor vroeg aan het ontbijt. Daarna bezig mailtjes te beantwoorden, wat uitzoekwerk en bezig met de vlog. We eten tussen de middag warm en pakken dan de fiets om een uitgezette tocht van 19 kilometer de fietsen. Volgens onze buren een schitterende route. Dat is het inderdaad, de amandelbomen staan in bloei en er staan er heel veel van. We hebben de wegen waar deze route over gaat ook al eens met de auto en met de camper gereden maar dat mag de pret niet drukken. Natuurlijk komen we langs het dorpshuis in Perin en we stoppen daar voor een koffie. En Erik kan het niet laten en bestelt er een aantal tapas hapjes. Hoeven we vanavond ook geen brood meer te eten. Als we terug zijn kletsen we even met wat mensen op de c.p. en gaan dan nog een uurtje in de zon zitten. Als we om 21.30 uur aan het stroom gehangen worden springt de koelkast direct op het gas. Volgens ons wordt er dan door de 4 camperaars die nu aan het stroom hangen teveel afgenomen. Volgens John komt dit doordat de centrale niet genoeg ampère  geeft. Dat zou je kunnen zien aan de lantarenpalen verderop in het dorp. 

Donderdag 3 februari 

Opnieuw niet zo goed geslapen door het geblaf van de honden en om een uur of 5 vanochtend het irritante geluid van een tractor. Later hoorden we van John dat die de overbuurman, een varkensboer is. Er worden dan blijkbaar varkens opgehaald. Wilma zit bijna de hele dag te lezen in de zon en Erik is bezig met administratie van verlotingsacties, oude en nieuwe en komt af en toe ook even buiten. Het lijkt wel zomer, zo warm is het. De hele dag hoor je herrie. Van het racen van motoren, tot het vliegen van een modelvliegtuigje en blaffende honden. Dat waren we niet gewend zoveel storende geluiden hier, behalve dan de honden.

Vrijdag 4 februari 

Alweer prachtig weer. We fietsen naar de Rambla en gaan daar een wandeling door maken. Er liggen een aantal caches die we doen en genieten van de bloeiende amandelbomen en de rest van de ontluikende bloemen. We doen kalm aan, genieten van de omgeving. Het is prachtig. We eten onderweg onze boterhammen. Als je zo door het landschap rijdt met de auto, zie je niet hoe mooi het land is. Je hoeft maar een klein stukje het land in te gaan en je ziet prachtige rotsformaties, bergen echt ongerepte natuurschoon. 

Zaterdag 5 februari 

Vandaag wordt weer een klungeldag. Af en toe regent het een beetje. Het lukt Erik toch om buiten een product video op te nemen. Hij kortwiekt zijn hoofd weer. Wilma doet niet zoveel. Die heeft weer eens hoofdpijn. De vorige keer dat ze dat had, was nadat ze de fietshelm een tijd op heeft gehad. En gisteren hebben we ook gefietst. Even in de gaten houden. Als dit nog eens zo is, doet ze de helm niet meer op.

Tegen 19.00 uur begint het serieuzer te regenen. We krijgen een berichtje van een volger. Hij was vanmiddag even de camperplek op gelopen en zag onze camper staan. Hij kreeg echter van John de indruk dat deze en het spontaan aanlopen en het ons gedag zeggen niet zo'n goed idee vond. Trouwens, alle andere gasten die hier staan hebben ons al aangesproken en gezegd dat ze door onze video's hier ook terecht zijn gekomen.

Zondag 6 februari

We kijken naar de olympische spelen, naar het schaatsen als er op nog geen meter afstand van ons een camper geparkeerd wordt. Het blijkt dat John zich vergist heeft en er vandaag maar liefst 10 campers komen te staan in plaats van de gebruikelijke 8. We kijken elkaar aan en hoeven elkaar niets te zeggen, dan vertrekken we vandaag wel. Anders waren we morgen vertrokken. Wel moeten we nog even afwassen en verzorgen maar dan rijden we ook weg naar La Manga del Mar Menor. Ondanks alle reclame die we voor deze camperplek hebben gemaakt, laat John ons het volle pond betalen. We hoeven ook geen korting, maar het had hem gesierd als hij wel iets had gedaan. We weten niet of we hier nog terug komen. We hebben dit jaar veel plekken gezien die mooier en goedkoper zijn. Als we aankomen in La Manga del Mar Manor is er nog 1 plek aan de waterkant, die is voor ons. We wandelen een stukje, onder anderen door een verboden recreatiepark, maar deze is nu praktisch onbewoond. We zitten nog een tijdje in de zon. Als Wilma staat te koken, gaat een busje, die schuin geparkeerd stond, weg en daardoor kunnen wij de camper nog mooier neerzetten. We hebben een geweldig uitzicht op de zee. 

Overwinteren 2021/2022 Totana, Mazarrón

Maandag 24 januari 

We hebben een prima nacht gehad. In de reviews van deze plaats werd er geklaagd over de kerkklokken, die zouden veel geluid veroorzaken. Wij vonden het heel erg meevallen, eigenlijk vonden we het wel gezellig, elk kwartier werd de tijd met klokgelui aangegeven tot middernacht en dan pas weer om 8 uur 's morgens. We stonden met 2 campers en als we hier weer in de vuurt zijn gaan we hier zeker nog eens staan. Je kunt zo mooi wandelen hier. We rijden naar de Lidl, daar is het zo druk met campers op de parkeerplaats dat we achter de winkel gaan staan. Dan maar een eindje lopen met de kar. We slaan in voor een week. Zolang gaan we op Área camper Mazarrón staan. Na onze slechte ervaring op 7 januari, waar we na 1 nacht op een schaduwplaats hier vertrokken, nodigde Javier, de eigenaar ons uit om terug te komen en dan zou hij ervoor zorgen dat we een zonnige plaats krijgen. Haha, de zon laat ons echter in de steek. Het is koud en bewolkt. We staan nu op een plaats voor de opslagloods en als er al zon is, is deze om 16.00 uur weg. Nog wel vroeg, maar beter dan de vorige plaats.

Dinsdag 25 januari 

Het waaide erg hard vannacht, slecht geslapen. De loodsdeuren klapperden, de camper schudde, en tot 3 x toe waaide er een stuk palm op de camper. Dat is elke keer schrikken. Het is wisselend bewolkt, echt in de zon zitten is daardoor te koud. Erik gaat wat vloggen en Wilma borstelt de schapenvachten eens goed. Die zien er weer als nieuw uit. We kletsen wat met Annet, zij en Koos staan hier omdat ze morgen de boosterprik gaan halen. Erik en ik gaan later op de dag samen nog wat vloggen, maar we gaan al vroeg naar binnen, vanwege geen zon. De c.p. staat propvol. Elk hoekje wordt benut om maar een camper of caravan neer te zetten. Als Wilma na het eten om 18.30 uur wil afwassen, zit het hok op slot. De wasmachines zitten ook in die ruimte en deze mogen na 18.00 uur niet meer gebruikt worden. Jammer dat je dan ook niet meer kunt afwassen. Er is buiten ook een afwasplaats, maar daar is het water niet warm. Waarschijnlijk omdat dit via een zonnepaneel verwarmd wordt, en aangezien er geen zon is, kan het water ook niet warm worden. De hele dag was er geen papier op de w.c. Wij denken dat er te weinig aandacht voor de randzaken is en er teveel aan het zo vol mogelijk zetten van deze plaats.

Woensdag 26 januari 

Opnieuw veel wind vannacht, met het bijbehorende geklapper van de loodsdeuren. We wandelen naar de nabijgelegen winkels, te weten een garage, een keukenvloer, een sanitairwinkel, een gereedschapszaak, een lampenwinkel en warempel een soort van supermarkt. Het lijkt op de Makro, maar er staat een bord dat particulieren er ook mogen kopen. Oja en er is een bazar, uiteraard gerund door chinezen. Het is koud, we lopen snel weer terug. Zo is er niet veel aan hoor, je moet echt bezig zijn, want buiten zitten is te koud.

Donderdag 27 januari

We pakken de fiets en gaan Mazarrón maar eens verkennen. Het stadje stelt niet zoveel voor. Wat we wel leuk vinden is het oude gemeentehuis. Deze is niet meer in gebruik en is open voor publiek. Het pleintje voor het gemeentehuis heeft een mooie muurschildering. Het oude en nieuwe gemeentehuis liggen, onderbroken door een kerk, naast elkaar. Als we om 12.00 uur het oude willen bezichtigen is de deur op slot. Jammer want ik had gelezen dat deze de hele dag open zou zijn. Nou ja, dan lopen we maar naar de uitkijktoren. Van hieruit heb je een mooi overzicht van de stad en in de verte zie je zelfs de zee. Als we weer terug zijn bij de fietsen staat de deur van het gemeentehuis wel open en kunnen we naar binnen. Het is niet zo groot maar wel mooi om te zien. We fietsen weer terug, lunchen bij de camper en klungelen de rest van de dag binnen.

Vrijdag 28 januari

Het waait nog wel, maar niet meer zo hard en de zon schijnt geregeld. Het voelt dan direct een stuk beter. We willen  een serie van 5 geocaches in de mijnen van Mazarrón opzoeken. We nemen koffie en brood mee. We zetten onze fiets in het tegenover gelegen parkje, waar ook een cache moet liggen, die we echter niet kunnen vinden. We volgen de aanwijzigingen die gemaakt zijn voor deze serie en het lukt ons om ze allemaal te vinden. Op elke cache zat een cijfers en als je op het eind een puzzeltje oplost met deze cijfers kun je een bonuscache vinden. Ook die lukt ons. Leuk om zo eens een hele serie te zoeken en vinden. En daarbij zijn we op plekken gekomen waar we de vorige keer dat we hier waren helemaal niet geweest zijn. Al met al zijn we, met lunch en koffiepauze 4 uur bezig geweest en hebben we 8 km gelopen. Als we terug zijn bij de camper, zitten we nog een uurtje buiten.

Zaterdag 29 januari 

Vanmorgen staat in het teken van wasjes draaien. Ik heb geluk, als ik om 9.30 uur kom aanlopen met een tas was zijn er 2 machines vrij. Ik hoef er maar 1, dus hup erin en draaien maar. Ook de droger is daarna vrij. Ik besluit om toch maar ook de bedden af te halen en ook die heb ik direct in de machine. Een laar spullen hang ik op te drogen op de waslijn achter de camper. Om 13.00 uur ligt alles weer schoon in de laden en op de bedden. We kunnen weer even vooruit. We fietsen 's middags nog even naar de Chinese bazar en kopen daar 2 nieuwe braadpannen. 

Zondag 30 januari 

Wilma staat met knallende hoofdpijn op. Er gaat een pijnstiller in en we gaan op de fiets, over een fietspad naar Bolnuevo. Wat de Spanjaarden fietspad noemen is ook nu weer een zandweg met grove stenen. We rijden tussen de kassen en gewassen door. We eten een maaltijd, een ham en kaas schotel en tomaat op stokbrood. En een tonijn/avocado torentje. Heel bijzonder, maar wel heel lekker. Daarbij hebben we een schaaltje amandelen en 2 broodjes met knoflookboter. We fietsen na het eten nog een stukje en gaan dan terug naar de c.p. We hebben nieuwe buren in een Morelo Palace. Deze is zo hoog dat wij al geen zon meer hebben naast ons. En het is nog geen eens 15.00 uur. We gaan met onze stoeltjes op straat voor de camper zitten. 's Morgens had Erik al even met een Nederlandse dame gesproken waarvan bleek dat ze ACSI inspecteur is en 's middags kwam haar echtgenoot ook nog even buurten. Inspecteurs Urlings, 933, zij inspecteren al 15 jaar. We hadden gespreksstof genoeg.

Daarna zitten we nog even in de zon bij een stel Amsterdammers die al tegen de 80 lopen.