Maandag 31 januari
Het zit erop. We gaan deze c.p. verlaten. De plek die we nu hadden, 125, is geen fijne plek. Ook vannacht klapperden de deuren van de loods en vanochtend om 8.00 uur waren de werklui er alweer aan het werk. Dan hoor je de deur vaak open en dicht gaan. Voor de winter is deze plek ook te schaduwrijk. In de zomer zal deze plek zeker meer in trek zijn. We bedanken Javier en hij drukt ons op het hart om als we volgend jaar terug komen, zeker weer bij hem te komen. We zullen zien, maar dan willen we een plek met echt veel zon. We rijden al voor 10.00 uur. Eerst naar de Lidll en de Mercadona voor boodschappen en dan gaan we bij de haven staan in La Azohia. Je staat in de Rambla. Dit mag alleen bij droog weer, want hier komt inde natte periode veel water door. Dan mag je er echt niet gaan staan. We staan ongeveer 30 meter van het strandje en na de lunch gaan we daar met onze stoeltjes zitten. Het is een beetje heiig, en dat is maar goed ook want de zon is al erg warm. Tot 3 x toe komt er een stel bij ons kletsen, wat leuk dat we jullie nu in het echt ontmoeten.
Dinsdag 1 februari
Het heeft ontzettend hard gewaaid vannacht. Echt niet leuk. Vooral ook omdat de arm van de schotel piept. Dat is een heel vervelend geluid. De zon schijnt al weer volop, de wind is iets minder geworden. We zitten tot 14.30 uur naast de camper. We vinden het eigenlijk jammer dat we verder moeten naar een plaats die we gereserveerd hebben. Maar ja dit deden we omdat we opnieuw een pakje verwachten. Als we komen aanrijden bij SenS komt John ons al tegemoet met ons pakje. Wanneer Erik de camper op de plek zet, en ik als gewoonlijk kijk of het goed gebeurd, wordt ik al aangesproken. Een beetje ergerlijk is het wel als mensen zich zo opdringen en niet even wachten totdat we ook lekker zitten. We zitten tot 17.15 uur buiten. Dan begint het af te koelen en gaan we naar binnen.
Woensdag 2 februari
Erik is al vroeg wakker en staat al voor 8.00 uur onder de douche. Veel hondengeblaf vannacht, dus niet zo goed geslapen. We zitten daardoor vroeg aan het ontbijt. Daarna bezig mailtjes te beantwoorden, wat uitzoekwerk en bezig met de vlog. We eten tussen de middag warm en pakken dan de fiets om een uitgezette tocht van 19 kilometer de fietsen. Volgens onze buren een schitterende route. Dat is het inderdaad, de amandelbomen staan in bloei en er staan er heel veel van. We hebben de wegen waar deze route over gaat ook al eens met de auto en met de camper gereden maar dat mag de pret niet drukken. Natuurlijk komen we langs het dorpshuis in Perin en we stoppen daar voor een koffie. En Erik kan het niet laten en bestelt er een aantal tapas hapjes. Hoeven we vanavond ook geen brood meer te eten. Als we terug zijn kletsen we even met wat mensen op de c.p. en gaan dan nog een uurtje in de zon zitten. Als we om 21.30 uur aan het stroom gehangen worden springt de koelkast direct op het gas. Volgens ons wordt er dan door de 4 camperaars die nu aan het stroom hangen teveel afgenomen. Volgens John komt dit doordat de centrale niet genoeg ampère geeft. Dat zou je kunnen zien aan de lantarenpalen verderop in het dorp.
Donderdag 3 februari
Opnieuw niet zo goed geslapen door het geblaf van de honden en om een uur of 5 vanochtend het irritante geluid van een tractor. Later hoorden we van John dat die de overbuurman, een varkensboer is. Er worden dan blijkbaar varkens opgehaald. Wilma zit bijna de hele dag te lezen in de zon en Erik is bezig met administratie van verlotingsacties, oude en nieuwe en komt af en toe ook even buiten. Het lijkt wel zomer, zo warm is het. De hele dag hoor je herrie. Van het racen van motoren, tot het vliegen van een modelvliegtuigje en blaffende honden. Dat waren we niet gewend zoveel storende geluiden hier, behalve dan de honden.
Vrijdag 4 februari
Alweer prachtig weer. We fietsen naar de Rambla en gaan daar een wandeling door maken. Er liggen een aantal caches die we doen en genieten van de bloeiende amandelbomen en de rest van de ontluikende bloemen. We doen kalm aan, genieten van de omgeving. Het is prachtig. We eten onderweg onze boterhammen. Als je zo door het landschap rijdt met de auto, zie je niet hoe mooi het land is. Je hoeft maar een klein stukje het land in te gaan en je ziet prachtige rotsformaties, bergen echt ongerepte natuurschoon.
Zaterdag 5 februari
Vandaag wordt weer een klungeldag. Af en toe regent het een beetje. Het lukt Erik toch om buiten een product video op te nemen. Hij kortwiekt zijn hoofd weer. Wilma doet niet zoveel. Die heeft weer eens hoofdpijn. De vorige keer dat ze dat had, was nadat ze de fietshelm een tijd op heeft gehad. En gisteren hebben we ook gefietst. Even in de gaten houden. Als dit nog eens zo is, doet ze de helm niet meer op.
Tegen 19.00 uur begint het serieuzer te regenen. We krijgen een berichtje van een volger. Hij was vanmiddag even de camperplek op gelopen en zag onze camper staan. Hij kreeg echter van John de indruk dat deze en het spontaan aanlopen en het ons gedag zeggen niet zo'n goed idee vond. Trouwens, alle andere gasten die hier staan hebben ons al aangesproken en gezegd dat ze door onze video's hier ook terecht zijn gekomen.
Zondag 6 februari
We kijken naar de olympische spelen, naar het schaatsen als er op nog geen meter afstand van ons een camper geparkeerd wordt. Het blijkt dat John zich vergist heeft en er vandaag maar liefst 10 campers komen te staan in plaats van de gebruikelijke 8. We kijken elkaar aan en hoeven elkaar niets te zeggen, dan vertrekken we vandaag wel. Anders waren we morgen vertrokken. Wel moeten we nog even afwassen en verzorgen maar dan rijden we ook weg naar La Manga del Mar Menor. Ondanks alle reclame die we voor deze camperplek hebben gemaakt, laat John ons het volle pond betalen. We hoeven ook geen korting, maar het had hem gesierd als hij wel iets had gedaan. We weten niet of we hier nog terug komen. We hebben dit jaar veel plekken gezien die mooier en goedkoper zijn. Als we aankomen in La Manga del Mar Manor is er nog 1 plek aan de waterkant, die is voor ons. We wandelen een stukje, onder anderen door een verboden recreatiepark, maar deze is nu praktisch onbewoond. We zitten nog een tijdje in de zon. Als Wilma staat te koken, gaat een busje, die schuin geparkeerd stond, weg en daardoor kunnen wij de camper nog mooier neerzetten. We hebben een geweldig uitzicht op de zee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten