Maandag 7 februari
Heerlijk geslapen, heel stil, geen honden gehoord, alleen maar het ruisen van de zee. La Manga del Mar Manor wordt ook wel 'het paradijs tussen twee zeeën' genoemd. Het natuurgebied is in de afgelopen decennia uitgegroeid tot een ware toeristische attractie. Hieraan dreigt het nu echter ten onder te gaan. De bebouwing met hotels en appartementencomplexen belast de landtong zodanig dat deze steeds verder verzakt. Daar komt de vervuiling van Mar Menor nog bij als gevolg van de grootschalige landbouwactiviteiten in de omgeving. Nu in de winter is er alleen in de eerste paar kilometers sprake van toeristen. Hoe verder je de landtong opgaat hoe stiller het wordt. Her en der zie je in de zijstraten wat campers, maar winkels en horeca zijn gesloten. We lopen in de middag tot het uiterste puntje en zien de meest protserige villa's staan. Soms waan je je in Disneyland. Het is heerlijk in de zon, maar af en toe waait er een straffe wind, die maakt het wel wat koud.
Dinsdag 8 februari
Wilma rijdt de weg over de landtong terug, naar de Aldi waar we een paar vergeten boodschappen doen. Dan neemt Erik het stuur weer over naar parking CamperPark Torrevieja. Om er te komen rijd je een woonwijk in en dan een doodlopende straat, waarvan je niet kunt zien of je goed zit en er eventueel kunt keren. Maar inderdaad je komt uit op de c.p. Sinds 14 dagen is deze plek weer open. Je staat tussen 2 flats en de bewoners hiervan hebben bezwaar gemaakt tegen deze c.p. Je mag nog steeds niet buiten zitten met stoelen en tafel, er mag geen kledingstuk buiten hangen. De vergunning hiervoor loopt nog. De buren klagen veel en maken foto's van elke overtreding, maken bewust veel herrie en zullen er alles aan doen om de d.p. te laten sluiten. Erg jammer, want je staat 50 meter van de zee en op fietsenstalling van Torrevieja. Er is een goede douche, toilet, wasmachines en droger. Water op de plaats en afvoer grijswater. En dat alles voor € 6,00 per nacht. Wil je stroom komt er € 4,00 bij. Erik gooit de toiletten leeg, terwijl Wilma met de lunch begint. Na het eten gaat Erik filmen en vloggen, Wilma wast af en ontkalkt de toilet cassettes. We wandelen even naar het strand, helaas geen zand, maar steentjes en rotsen. Erik gaat even met zijn voeten in het heldere water. Het is niet eens heel koud. Naast de c.p. is een restaurant waar je ook alleen koffie kunt drinken en het heeft een terras in de zon. Daar gaan we een uurtje zitten, drinken beiden 2 koffie en betalen € 6,00. Dan gaat Erik vliegen met de drone en komt de eigenaresse bij Wilma met een cadeautje een fles witte en een fles rode wijn. Waarom wordt niet duidelijk, maar waarschijnlijk als dank dat we de c.p. onder de aandacht van onze kijkers gaan brengen. Erik mailt hen later een drone foto.
Woensdag 9 februari
We fietsen vandaag naar de Salinas van Torreviega. Jammer dat de fietsnavigatie ons eerst over een afgesloten weg stuurt en dan over een stenen pad. De stenen en keien zijn zo groot dat je er niet over kunt fietsen. We rijden een stukje terug en rijden de bewoning in. Van daar uit gaan we richting de meren en op die manier komen we er wel. We hebben wel wat meer kilometers gefietst dan werd aangegeven. Als we er bijna zijn kopen we bij een benzinestation wat te drinken en eten en dan stallen we onze fiets. We lopen een stuk van een uitgezette route. We zouden hier ook veel vogels moeten kunnen zien. Er zijn observatiehutten genoeg. Echter wij zien bijna geen vogels. Wat we wel zien is een begraafplaats waar campers bij geparkeerd staan. En inderdaad staat deze vermeld in de app park for Night, met het vriendelijke verzoek geen gebruik te maken van de faciliteiten. We fietsen bijna de hele weg terug langs het strand. Dat is toch mooier fietsen.
Donderdag 10 februari
We beginnen de dag met hardlopen, wandelen, ontbijten, onszelf en de camper verzorgen en rijden dan via de Aldi, naar de begraafplaats. We vinden een mooi plekje en Erik gaat filmen terwijl Wilma met de lunch begint. Erik heeft de camera nog niet aan of hij wordt al aangesproken door een Duitse mevrouw, hij mag niet filmen. Gelukkig heeft hij direct een weerwoord. Filmen mag, daar moet ze niet over zeuren en waarom denkt zij dat ze interessant is voor onze vlog? Verbouwereerd gaat ze in de camper zitten. Ook op deze parkeerplaats, die niets kost, is er weer iemand die met fietsen en stoelen en oprij blokken een stuk van de parkeerplaats heeft gereserveerd. De hele middag staat er niemand. Pas tegen 16.00 uur komt er een camper te staan. Van een Duitser. Het is net kuilen graven aan het strand, of handdoek terrorisme. En vaak Duitsers, heel vaak. Tegen de avond vraagt de mevrouw die niet gefilmd wilde worden of wij onze camper kunnen verplaatsen omdat zij in de schaduw zitten van onze camper. Tja dat gebeurt als je in een rij naast elkaar staat. En toch is Erik zo gek om dit te doen. Wilma vindt het te gek voor woorden. Laten ze zelf de camper verplaatsen! Wij hebben toch ook schaduw van onze buurman!
Vrijdag 11 februari
Heerlijk geslapen vannacht. We zijn uitgenodigd door Yvonne en Harry Niezink van de Facebook site Camperpret. Zij wonen in de urbanisatie La Marina-Salada, vlak boven de stad San Fulgencio. Ze bewonen een prachtige bungalow met 3 slaapkamers en een groot zwembad. En niet onbelangrijk, ze hebben de camper op hun eigen perceel achter een hek staan. We hebben een gezellige dag samen. Yvonne heeft heerlijk gekookt, een zuurkoolstamppot, met worst en spekjes. Dat is voor het eerst weer in een half jaar dat we stamppot eten. En heel lief, we krijgen boerenkool in een pot en rookworst mee om zelf een stamppot te maken. Yvonne en Harry geven een interview over hun Facebook site. We spelen een spelletje 30 seconden. We kenden het niet, maar vinden het erg leuk. We gaan rond 20.30 uur terug naar de camper, zodat Erik het interview kan verwerken in de vlog. We slapen bij hen voor de deur, we hangen aan het stroom zodat al onze apparaten mooi weer 100% geladen zijn.
Zaterdag 12 februari
We hebben goed geslapen en gaan samen ontbijten in een tentje vlak bij. Wilma neemt een geroosterd broodje jam en Erik een geroosterd broodje met geraspte tomaat en ham. 2 koppen koffie elk erbij en dat voor nog geen € 12,00. We wandelen weer terug, Erik zorgt ervoor dat de video geüpload wordt, drinkt nog een kop koffie en we nemen dan afscheid van elkaar. Onze volgende stop is het vogelpark El Fondo. De toegangsweg is nu geasfalteerd en dat is een hele vooruitgang. Er staan een aantal campers op een rij en wij passen er nog tussen. De zon schijnt, we zetten onze stoeltjes neer en genieten. Tegen de avond komt er een camper aan met een Belgisch kenteken en een dame aan het stuur. Ze rijdt de camper op een meter naast ons, terwijl er heel veel vrije ruimte is. Als Wilma haar hierop aanspreekt, zegt zij dat ze sociaal is, dan kunnen er meer op de rij staan. Maar zoals zij parkeert is juist asociaal. Als er geen ruimte zou zijn oké, maar er kunnen nog wel 50 bij! Uiteindelijk zet ze de camper toch een stukje van ons af. Vervolgens heeft ze tot na 23.00 uur veel lawaai in de vorm van muziek en het openen en sluiten van de deuren. Hoe sociaal ben je dan?
Zondag 13 februari
Al vroeg komen de eerste auto's met Spanjaarden en de diverse koelboxen. Wij denken dat we weinig vogels zullen zien, we hebben een ander uitstapje in gedachten, namelijk de palmentuin in Elx/Elche. Een fietstocht van 19 kilometer. Over rustige straten met weinig autoverkeer. Als we aankomen eten we eerst onze meegebrachte boterhammen en wandelen dan langs diverse bijzondere palmbomen. Als de wandeling erop zit, zijn alle musea gesloten en zelfs de fontein is gestopt voor de middagpauze. We drinken onze thermosflessen koffie leeg en fietsen dan terug. We zitten nog even bij de camper, maar er staat een koude wind, we gaan nog wel een keer naar binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten