Benalmádena, Nerja, playa Rorrenueva Costa 2 t/m 8 februari

 

Donderdag 2 februari, vrijdag 3 februari

We wandelen beide dagen naar de boulevard, drinken koffie op een terrasje en genieten van het mooie weer. En ja, we kopen schoenen bij een Afrikaanse verkoper.

Zaterdag 4 februari

We gaan op de fiets naar Torremolinos. We bekijken Casa de Los Navajas. Dit woonpaleis werd tussen 1926 en 1927 gebouwd door de zakenman Antonio Navajas uit Malaga, die zich toelegde op de teelt van suikerriet. Het gebouw werd na vele jaren van leegstand aangekocht en gerestaureerd door het stadhuis van Torremolinos, in 2014 werd het paleis weer toegankelijk voor publiek. Het paleis is gebouwd in de neo-Mudejar stijl die eind 19e eeuw en begin 20e eeuw bloeide in de provincie Malaga. De inrichting van het gebouw heeft een grote inspiratiebron voor het Alhambra in Granada met een vleugje Mozarabische kunst. Het gebouw bestaat uit twee verdiepingen met aan elk uiteinde twee ronde torens. De begane grond is de gezinswoning, terwijl de bovenverdieping de functie heeft van uitzichtpunt over de zee. We eten op een terras een heerlijke wrap met patat en verbazen ons over de Engelsen die met blote bast op dit terras zitten. Kletsen met een Engels echtpaar dat in zee zwom, bezoeken op de terugweg La Batería Park. Dit park  bevindt zich in het noordelijke deel van Montemar, in een gebied dat eerder een kustverdedigingsbatterij in beslag nam, waaraan het zijn naam ontleent. Het heeft een geschatte oppervlakte van 74.000 m² met een netwerk van onregelmatige paden die de delen van het park scheiden. In het centrum is er een groot kunstmatig meer van ongeveer 9.000 m². Het meer is bevaarbaar voor boten, die in het park zelf gehuurd kunnen worden. Het heeft ook een rijstrook exclusief voor fietsen en schaatsen om voetgangers niet te hinderen. Door het hele park vinden we verschillende secties waar fitnessapparaten staan. De oude defensieve infrastructuur werd gerehabiliteerd, zodat de drie artillerie-emplacementen bezocht kunnen worden. Sommige kanonnen en twee ondergrondse bunkers zijn bewaard gebleven van waaruit projectielen werden geleverd aan de vuurrichting op de klif. Een ander element van het park is de uitkijktoren, die een hoogte heeft van 14,7m en bereikbaar is met lift en trap. We halen ook nog boodschappen bij de Lidl. Een drukke dag.

 

Zondag 5 februari

Voor de laatste keer gaan we wandelen. Dit keer niet naar de boulevard maar richting de oude binnenstad en het pretpark Tivoli. Hier is een kabelbaan die je naar het hoogste punt brengt. Helaas is alles gesloten vanwege vakantie en onderhoud. We wandelen via pittoreske straatjes weer terug. We drinken in een lokaal tentje – er zitten alleen maar Spanjaarden – koffie. We zien zulke appetijtelijke volle borden met eten voorbij komen dat we ook wat lekkers betellen. Erik vraagt aan de dame aan de tafel naast ons hoe het heet dat zij eten, het ziet er lekker uit en wij willen dat ook eten. Het zijn kroketten van ossenstaart, en een tartaar van bacon met tortillachips. Het zag er lekker uit en het smaakte ook heerlijk. Als we terug zijn zitten we nog even in de zon.

Maandag 6 februari

We gaan deze drukke plaats verlaten en rijden ongeveer 80 kilometer verder naar Nerja. We willen  het balkon van Europa bekijken. De cp is een grote mixparking. In verband met een conflict in het gemeentebestuur is de plek nu gratis. Anders zou hij € 16,00 kosten. Dat is het niet waard. Het is een grote betonnen vlakte met en zooitje aan auto’s, caravans en campers. Sommige lijken er al heel lang te staan. We zoeken een plekje en wandelen dan het stadje in. We bezoeken het balkon van Europa.  In het oude centrum van Nerja ligt ‘Balcon de Europa’, een uitzicht punt op een uitstekende klif in de zee op 23 meter boven zeeniveau.  

Op het uitzicht punt staat ook een standbeeld van Koning Alfonso XII. Toen hij na de verwoestende aardbeving van 1884 een bezoek aan de stad bracht, was hij zo onder de indruk van het uitzicht dat hij het officieel de naam ‘Balcon de Europa’ heeft gegeven. Daarbij ging hij aan het feit voorbij dat dit punt al deze naam had. We bezoeken nog een kerkje, maken een wandeling en drinken een koffie op een terras. Dit was tijdens de reis de duurste koffie, 2 kopjes voor € 4,40. Er komen donkere wolken aan en tegen 16.30 uur zijn we terug bij de camper. We kletsen nog even met onze buren, maar gaan vanwege de koude wind na een kwartiertje toch naar binnen.

Dinsdag 7 februari

We hebben erg goed geslapen vannacht. Geen enkele hond gehoord, geen startende auto’s of vuilnis dat gehaald wordt. Heerlijk. Wel wat regen vannacht, maar dat was minimaal. Het is wel bewolkt vanochtend en er is een harde wind. Die maakt het koud, want de thermometer staat op 15 graden. We verlaten Nerja, gaan boodschappen doen bij de Lidl en rijden dan door naar Parking playa Torrenueva Costa. We kunnen aan de rand van het strand parkeren. Er staan ongeveer 20 campers. Als je aan komt rijden staat er een verbodsbord voor caravans en campers. We hoorden echter van mede camperaars dat dit alleen geldt voor de zomermaanden. Nou we merken het wel als we weggestuurd worden. We filmen wat en als Erik gaat monteren, loopt Wilma het stadje in. Het is er maar een dooie boel. Pas na 1 kilometer lopen op de boulevard is er een restaurant dat open is. De flatgebouwen erboven lijken bijna allemaal leeg te staan. Als ze 2,5 kilometer gelopen heeft, zijn er in totaal 3 geopende restaurants geweest. Dan stopt de boulevard ook. Op het eind hiervan zit een betaalde camperplaats, € 12,00 per nacht zonder stroom. Het zit achter groene doeken en ziet er behoorlijk troosteloos uit. 

Als Wilma terug is wil Erik de golven nog even filmen. Helaas voor hem, was een golf sneller dan hij. Tot aan zijn knieën is hij nat. Dan maar vroeg de joggingbroek aan en de spijkerbroek en natte sokken ophangen om te drogen.

Woensdag 8 februari

We lopen samen nog eens via de boulevard naar de brug. We zijn nog geen 800 meter onderweg of we zien een tentje dat open is. Ha, tijd dus voor koffie. Erik vindt het best wel een beetje eng, over het glas van de brug lopen. 

Maar gelukkig beseffen we dat dit maar een idee is, het is heel stevig gebouwd. Wilma probeert nog even buiten te zitten in de middag, maar het is behoorlijk fris. Het begint steeds harder te waaien. We besluiten om morgen een stukje verder te rijden. Hier aan het strand waai je bijna je camper uit.