dinsdag 2 november 2021

Overwinteren 2021/2022 Tomar, Alcácer do Sol, Zambujeira do Mar, São Teotónio

Maandag 25 oktober
De dag begint een beetje mistig, maar al snel is het weer zonnig en warm. We wandelen een stukje over het strand en gaan dan een menu van de dag eten. De eigenaresse en haar zoon spreken goed Duits en we kletsen eerst even. We kunnen kiezen uit vis of vlees. We gaan voor vlees en dat is maar goed ook want we horen later dat de vis (lekkerbekjes) al vooruit gebakken worden en dan in de oven warm gehouden worden. Het knapperige korstje verdwijnt daardoor. We beginnen met een goed gevulde groentesoep, dan varkensmedaillon met patat, rijst en sla. Een toetje en koffie toe. We drinken er een flinke fles cola en mineraalwater bij. In totaal betalen we € 22,00. We kletsen wat met de buren en wisselen mooie camperplekken uit. 's Avonds lopen we nog even naar het strand en filmen de zonsondergang.

Dinsdag 26 oktober 
Vandaag rijden we dan eindelijk weer wat verder, naar Tomar. Een bekende plaats uit de tijd van de Tempeliers. De camperplek is verwijderd uit de binnenstad en je staat nu op een niet meer in gebruik zijnde camping. De plekken zijn wel wat verwaarloosd en er is geen stroom aanwezig, maar dat is voor ons niet erg. We staan naast een hele oude camper waar de vrouw heel hard praat en geen moment staat haar mond stil. Na de lunch gaan we toch op een rustiger plek staan. Erik loopt wat rond te filmen en Wilma zit heerlijk buiten te lezen. Wilma heeft wat last van hoofdpijn en buikgriep, we doen de rest van de dag daarom niets meer.

Woensdag 27 oktober
We pakken de fiets en rijden door het park naar het aquaduct dos Pegões. Gebouwd van 1593 tot 1614. Het bevat 58 volledige bogen en 16 spitsbogen ter ondersteuning. Het is ongeveer 6 kilometer lang en leverde water aan de monniken in het klooster Convento do Christo. Als je durft kun je de gehele afstand erover heen lopen. Erik filmt wat en vliegt even met de drone en dan fietsen we verder naar het klooster. 
Bij de ingang staat een kraampje met fruit en in onze naïviteit kopen we 1 banaan, waarvoor we een euro moeten betalen. In de winkel krijg je daar ruim een kilo voor. We willen dit grote gebouw graag bekijken. Erik krijgt al 65+ korting. We vonden dit gebouw zo bijzonder dat we een stukje geschiedenis willen vermelden.

Het Christusklooster en Tempelierskasteel is in 1983 door de UNESCO verklaard tot "Werelderfgoed van de Mensheid"; het is van onschatbare waarde voor de geschiedenis van het Westen. Het geheel is gebouwd op een plaats van Romeinse godsdienstoefening en vertelt over zeven eeuwen Portugese geschiedenis en de grote momenten van de geschiedenis van het Westen. Afonso Henriques, de eerste koning, schonk een grote strook tussen de rivieren de Mondego en de Taag aan de Tempelridders. De legende vertelt dat in 1160 de ridders, die naar deze regio trokken, een heuvel kozen om een kasteel op te bouwen en dat zij deze heuvel de naam zouden geven van Tomar. In 1314 werd de Tempeliersorde ontbonden door de vervolgingen door koning Filips de Schone van Frankrijk. Dankzij de wilskracht van D. Dinis werden de mensen, de goederen en de voorrechten volledig geïntegreerd in een nieuwe orde - de Militie van de Christusridders. Deze zou samen met de Infante D. Henrique het Portugese volk bijstaan tijdens de Ontdekkingsreizen in de 15e en 16e eeuw. Het kasteel van Tomar werd toen gebruikt als klooster en zetel van de Orde, en Hendrik de Zeevaarder (Infante Navegador) werd benoemd tot gouverneur en eeuwige bestuurder.

Op deze wijze heeft het Christusklooster Romaanse kenmerken gekregen ten tijde van de Tempeliers, de Gotiek en de Manuelijnse stijl van de Ontdekkingsreizen, maar ook de Renaissancestijl van het tijdperk van de hervorming van de Orde; daarna kwam het Maniërisme en tenslotte de Barok in de architectuurversieringen.

De kerk heeft een ronde plattegrond en is gebouwd naar gelijkenis van de kerk boven het Heilige Graf in Jeruzalem, door keizer Constantinus. Rond deze Tempelierskerk ontwikkelde zich met de tijd een enorm kloostercomplex, waarbij de vier grote kloostergangen heel bijzonder zijn, alsook de ziekenzaal van de Orde en het 6 km lange aquaduct, dat gebouwd werd in opdracht van de Spaanse koning Filips II.

We lunchen op een terrasje, maar Wilma smaakt het niet. Die heeft nog steeds de buik van slag en ligt de rest van de middag in bed.

Donderdag 28 oktober
We gaan weer een stukje zuidelijker, naar Alcácer do Sal. Een mooie rit er naar toe, echter aangekomen op de plaats is het een gewone parkeerplaats voor auto's. Als we in een vak willen staan, staat de voorkant op straat en de achterkant over het trottoir. We zetten hem dan maar over 4 parkeerplaatsen in de lengte. Er is ruimte genoeg. Naast ons staat een kleine caravan, die past wel in het vak, met hun auto ernaast. De achterklep van de auto staat open voor een hond die er in een bench zit. Dat beest blaft tegen alles wat langs komt. Erik gaat wat filmen en monteren, terwijl Wilma maar weer eens in bed kruipt. Na het eten lopen we nog even het stadje in. Er staat een grote boon waar heel veel getjilp uit komt, deze zit vol musjes die daar hun plekje voor de nacht in zoeken. In deze regio wordt maar liefst 1/3 van de nationale rijstconsumptie verbouwd. Vlak naast de plek waar wij staan is zo'n veld en deze zit vol witte vogels, de zilverreiger. 

Vrijdag 29 oktober
We hebben prima geslapen, maar gaan wel een stukje verder. Dit is niet een plek waar je voor je plezier gaat staan. De weersvoorspelling is voor de komende drie dagen niet zo goed. We besluiten een camping te gaan zoeken. We komen uit bij Zambujeira do Mar. Alweer rijden we een prachtige route. De camping hanteert een korting via de ACSI kaart, maar pas vanaf 2 dagen. Weer een die afwijkt van de regels die ACSI stelt aan het meedoen met deze kaart. De camper is heel erg smerig en voor we ons plekje opzoeken gaan we hem eerst wat schoonspuiten op de speciale plek die voor de ingang daarvoor is ingericht. We worden direct door een 2-tal mensen aangesproken die ons herkennen. Wilma's buikklachten komen ter sprake als er een restaurantje geadviseerd wordt (de klachten zijn er sinds de laatste keer uit eten) en uit het niets krijgt ze te horen dat ze niet zoveel moet snoepen omdat ze te dik wordt. Nou ja zeg, zoiets doe je toch niet! Alle plekken waar we mogen staan zijn op zandgrond en onder de eucalyptusbomen. Dat ruik je wel. En je hoort en ziet het ook. De bomen laten hun zaden vallen, het zijn net hoedjes van eikels. En de meeldraden die erin zitten zijn geel en geven vlekken. Met de regen die we geregeld hebben lopen we behoorlijk vies in. 

Zaterdag 30 oktober
Flink wat regen gehad, maar nu is het even droog en we wandelen het stadje even in. Het waait best en we zien flinke golven. Op de terugweg lopen we langs een Chinese bizar en warempel daar kunnen we crocks kopen waar Erik al lang naar op zoek is. 'S middags blijven we binnen vanwege de regen. We blijven viezigheid inlopen en besluiten om morgen een andere plek te zoeken.

Zondag 31 oktober 
Terwijl Wilma betaalt, gaat Erik opnieuw de camper poetsen. Tjonge wat is die vies geworden onder de eucalyptusbomen. We gaan maar een klein stukje verderop, naar camperplaats Aguas Vivas in São Teotónio. Wat een verademing na de camping met zijn dichte begroeiing. Een open plek met ook alle voorzieningen. En ook nog eens €4,00 goedkoper! In de ochtend zijn we nog even buiten, we kletsen wat met de buren maar in de middag moeten we toch vanwege de regen naar binnen. We zijn de nattigheid zo langzamerhand wel beu. Alles voelt klam en nat aan.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten