Maandag 22 november
Een dag waarin we heerlijk "niks" doen. We wandelen het stadje in en vinden nu een grotere supermarkt waar we een paar boodschappen doen. In ieder geval genoeg om vandaag mee door te komen. Erik is bezig met zijn video's en Wilma zorgt voor het natje en droogje. Het is niet al te warm, in de loop van de dag verkassen we toch naar binnen. Gewoon een dag waar je de hele dag bezig bent, maar eigenlijk niets doet.
Dinsdag 23 november
We zijn mooi op tijd wakker en dat komt goed uit, want Erik wil eerst hardlopen voor we vertrekken. Wilma gaat nog even douchen, maar het water is behoorlijk koud. En er is ergens een verstopping, want de vloer van het gebouwtje staat blank. We rijden een prachtige route door de bergen van Malaga. Nog een paar tunnels en het lijkt net of je de zee inrijdt. Erik heeft de 2e plek die we uitzochten ingesteld op de navigatie. Daar komen we achter als we de stad inrijden. De weg is erg smal en gaat over in een zandweg en nergens een verwijzing naar de camperplek, El Rincon in Torre de Benagalbón, 8 km voorbij Malaga. Gelukkig stopt een Spanjaard bij de camper en hij rijdt een stukje voor zodat we goed zijn. Wat een gekruip. En dan is de plaats ook nog eens vol. De campers staan hutje, mutje op elkaar. We keren en zoeken ons een weg terug. De straatjes die we inrijden zijn smal en/of doodlopend. Uiteindelijk komen we weer bij de camperplaats uit. De navigatie is helemaal de weg kwijt. Je kunt wel rechtdoor, maar dat wordt ons afgeraden. Dan komt er een politieauto aangereden en Wilma bedenkt zich niet en vraagt de agenten om hulp om weer op de grote weg te komen. Eerst geeft de chauffeur aan dat hij geen Engels kan en als ze dan aangeeft wat is dat toch dat jullie geen toerist kunnen helpen met jullie opmerking geen Engels, zegt hij ineens, rijd maar achter ons aan. Er staan ook 2 Franse campers en zij weten niet hoe snel ze achter ons aan moeten komen. Als we gelukkig met veel kruipdoor - sluipdoor weer op een grotere weg staan gebaart de agent ons te stoppen en komt bij Erik staan om hem een plek te wijzen waar we naar toe kunnen. Een van de Franse mevrouwen komt erbij staan en wil zo het gesprek overnemen. Erik maant haar tot kalmte, op je beurt wachten, de agent is nu met ons aan het praten. We rijden op de N-370 een weg langs de kust, door heel veel stadjes met allemaal volle campings en camperplaatsen. En zien we al een plekje staan er borden met de opmerking geen parkeren tussen 21.00 en 9.00 uur. Uiteindelijk komen we uit in Caleta de Velez, bij een haventje en al wat uit de toeristendrukte. We betalen € 10,00. Alles gaat volautomatisch d.m.v. kentekenregistratie. Wil je lozen, of water tappen, eerst kenteken invoeren, betalen en dan pas afnemen. Ondanks dat dit een betaalde camperplek is mag je hier niet met je stoeltjes buiten zitten. We zagen dit pas toen we de stoeltjes weer opruimden. We wandelen even naar de haven en langs het steentjesstrand. We zien heel veel meeuwen. We hebben zeker al mooiere stranden gezien dan deze.
Woensdag 24 november
Het was niet heel stil vannacht en vanochtend al vroeg begon het verkeer op de naastgelegen parkeerplaats al weer te rijden. We douchen, ontbijten en rijden dan verder naar de volgende plaats. We rijden over de A7, een autovia door de bergen van Malaga, veel tunnels maar nog veel meer plastic kassen. De camperplek in Castel de Ferro heeft plaats en hier stoppen we voor 1 overnachting. Er is een klein strand pal aan de c.p. maar wel een steentjes strand. We wandelen een stukje, maar komen geen barretje o.i.d. tegen, het zijn alleen maar kassen. Er ligt op 200 meter van de c.p. ook een camping, maar deze lijkt uitgestorven. De c.p. ligt om 3 uur al helemaal in de schaduw vanwege de berg waar deze naast ligt. Dit zal in de zomer wel fijn zijn, maar nu wordt het kil en gaan we al vroeg naar binnen.
Donderdag 25 november
We zijn al vroeg wakker, mede door de weg die naast de c.p. ligt. Ook nu zitten we in de schaduw. Deze c.p. gaat zeker niet op onze favorieten lijst. We rijden verder over de A7 en blijven ons verbazen over de bergen en de vele, vele kassen. En de vele rommel die langs de kant van de weg ligt. We rijden naar Vera, dit was ons 2 jaar geleden ons eindpunt. Nu dus gewoon een tussenpunt. De plaats waar we graag wilden staan is bezet door een tentje van een overwinteraar. Dit is een plek met het langst zon. Nou ja. We worden direct al aangesproken door een echtpaar dat hier 2 jaar geleden ook stond. Zij overwinteren hier. Ze kennen John en Rolien van dos geckos en weten dat wij daar binnenkort ook naar toe gaan. Dat kregen ze te horen toen ze vroegen of er nog bekende Nederlanders zouden komen ;-) . We wandelen nog even naar de stierenvechtersareana. Lopen verder nog even rond en gaan dan terug om nog een uurtje voor de camper te zitten.
Vrijdag 26 november
We fietsen over het 8 km lange fietspad naar het strand van Vera. We komen langs een wetland, waar vele vogels zitten. Er wordt flink gewerkt aan het strand en we moeten even zoeken waar we kunnen zitten. We hebben zelf broodjes en koffie meegenomen en dat is maar goed ook, want het is uitgestorven langs de stranden. Af en toe zien we een nudist langs het water liggen. Op het eind van het lange strand staan ongeveer 20 campers. Sommige met luifel en schotel uit, stoeltjes ervoor. Ondanks het verbod om te overnachten is het hier druk. We proberen nog een cache te vinden, maar helaas. We fietsen terug, gaan nog even bij de Bazar wat kopen en dan gaan we binnen zitten. Het waait hard en de wind is koud.
Zaterdag 27 november
We fietsen naar de Rambla en drinken koffie bij het tentje waar we 2 jaar geleden ook een aantal keren waren. We nemen een filmpje op - op verzoek van een dochter voor haar ouders die 35 jaar getrouwd zijn - als cadeau. We doen wat wat boodschappen en gaan dan weer terug. We zitten nog even buiten, maar de temperatuur is gezakt en de wind is heftig. Het is gewoon koud. Wilma leest wat, Erik houdt zich bezig met de vlog en zo komen we de dag wel door.
Zondag 28 november
We rijden naar Los Lobos, een niet zo lange rit naar Yvonne en Leo. Zijn zijn in september 2021 in Spanje komen wonen, en trouwe volgers van ons kanaal. Ze hadden al een paar keer gezegd dat als in de buurt zouden zijn, we zeker moesten aankomen. Aangezien we praktisch langs hun huis komen, nemen we de uitnodiging aan. We worden zeer hartelijk ontvangen, we drinken koffie met wat lekkers, lunchen bij Yvonne (een heerlijk stukje zalm met 2 soorten salade, een tomatenschotel en romasla met ansjovis) het is allemaal even lekker. Dan gaan we een interview afnemen. De avond verblijven we in de camper. Wilma heeft een migraineaanval en ligt al vroeg in bed. Erik houdt zich met de vlog bezig
Geen opmerkingen:
Een reactie posten