woensdag 8 december 2021

Overwinteren 2021/2022 Los Lobos, Puerto de Mazarron

Maandag 29 november
We hebben niet zo heel goed geslapen. We staan in een woonwijk en hebben een aantal bewoners thuis horen komen. Dan hoor je vaak een autoportier dicht slaan. En vanochtend om 5.30 uur ging de eerste bewoner al weer met de auto naar zijn werk. Net op het moment dat je weer in slaap sukkelt, komt er een vuilniswagen de container leeggooien. Maar goed, waren we mooi op tijd aan de koffie bij Yvonne en Leo. Dan stappen we met zijn allen in de auto (een New Beetle) en rijdt Leo ons door de omgeving. Er is vlak bij een stuwmeer. Daar is een stuk van afgescheiden waar watersport in beoefend kan worden. Er hangt een kabel voor waterskiën, er liggen allerlei obstakels in het water en de brandweer komt hier vaak oefenen. Ook horen we dat het Nederlands team hier ook oefent met hun wakeboards. Nu is het heel rustig. Er staan 3 campers, maar er is niemand in het water. Het water van de stuw komt uit in de rivier de Almanzora, maar omdat het hier zo weinig regent ligt de Rambla droog. We rijden verder naar de Cuevas de Almanzora. De grotten, met hun grotwoningen. De straatjes langs deze grotten zijn heel eeg smal. Als we even staan te kijken, loopt er een oudere man op ons af en nodigt ons uit om een woning van binnen te bekijken. We staan verbaasd van de ruimte die er in zo'n woning zit en de temperatuur is erg aangenaam. De meeste grotwoningen zijn alleen maar in de zomermaanden bewoond. De eigenaren wonen in Barcelona en ze komen hier enkel om de hitte van de stad te ontlopen. We lunchen in het stadje en rijden dan weer terug. De namiddag ligt Wilma in bed met nog steeds hoofdpijn en Erik werkt aan de vlog. We drinken 's Avonds nog een koffie bij Yvonne en Leo en nemen dan afscheid van elkaar. We gaan weer een stukje verder morgen.

Dinsdag 30 november
Wat hebben we slecht geslapen, opnieuw. Toen we om 22.00 uur naar bed gingen stond er een klein hondje op straat voor de camper te blaffen. Na een kwartier ging Erik zijn bed uit en probeerde hem weg te jagen. Dat leek te lukken, maar na een 10 minuten kwam dat beest weer terug. Toen probeerde een van de wijkbewoners hem weg te jagen. Uiteindelijk werd het tegen 23.00 uur rustig. Maar weer een uurtje later kwamen enkele wijkbewoners met auto's terug met zeer luide muziek. Weer wakker. En net zoals gistermorgen om 5.30 uur wegrijdende auto's en om 6.15 uur de vuilniswagen. Zulke nachten moet je niet teveel hebben. Er komt warempel een bakker langs, Wilma haalt nog snel wat broodjes. Na het ontbijt rijden we naar Àguilas. We rijden naar een parkeerterrein aan de noordkant van de stad. Je mag daar overnachten maar er ligt veel glas. Het lijkt ons niet een heel veilige plek. We sluiten de camper goed af en gaan een stukje wandelen. We zien veel bekende dingen, zien campers bij de haven staan en bij de strandjes. In deze tijd van het jaar wordt dat gedoogd, echter je mag nergens campinggedrag vertonen. Voordat we naar de c.p. rijden gaan we nog even langs de Aldi en halen voor een week boodschappen. Het is  zo lekker weer, de wind is afgenomen en je kunt heerlijk buiten zitten. Wij gaan dan ook naar de camperplaats Anibal. We hebben tot 16.00 uur zon, dan wandelen we nog even naar het strand en Erik vliegt er wat met de drone. De zeer is echter ook heel rustig, daarom zijn de beelden niet zo spectaculair als vorige keer. 

Woensdag 1 december 
We doen heel rustig aan vandaag. Eerst nog even naar de Aldi en dan rijden we via de RM 332 een prachtige route naar Puerto de Mazarron. Onderweg stoppen we voor een kop koffie. We zetten de stoeltjes buiten en zitten zeker een uur te genieten van de zon en het uitzicht. Erik laat de drone een tijd vliegen. Dan tanken we gas. Dit lukte bij Anibal niet, het gas was op. We lunchen op de parkeerplaats bij Bolnuevo. Hier konden we vorige keer nog overnachten. Nu is dat verboden. En er staan hekken om de rotsen, niemand kan ze meer beklimmen. Als we bij de camping aankomen gaan we eerst de plek bekijken die ons is toegewezen. We vinden hem niks, compleet in de schaduw. We vragen om een andere plek, er staan er zoveel leeg. Maar volgens de receptioniste staan ze vol! We moeten ons maar op de plek zetten en dan mogen we morgenvroeg komen praten over een andere plek. We staan tussen 2 volgebouwde plekken met groene doeken over de plaats. Deze doeken houden de Zonnegem. Om 15.00 uur zitten we al in de schaduw. 

Donderdag 2 december
Deze plek is het zeker niet. Tussen de Spanjaarden! De ene kant had de tv om 1.00 uur nog aan en de andere kant was vanmorgen om 7.00 uur al volop met elkaar aan het praten. En dat gaat niet fluisterend. We gaan naar de receptie, waar Carolina ons helpt. Ze begint met: camping is vol. Terwijl wij zeker 1/3 lege plekken zien. Na veel overleg krijgen we dan toch plek 416. Dit is in een rij waar je aan beide kanten je plekje op kunt, dus ook minder directe buren. En veel meer zon. We mogen niet tot 30 december blijven staan. Daarna zou de vaste bewoner van deze plek komen. We horen echter dat de man ziek is en waarschijnlijk helemaal niet komt. Dan kunnen we januari hier ook nog staan. We zien wel of we het zo lang volhouden. De rest van de dag zijn we bezig met ons in te richten, luifel, zonnescherm en windscherm opzetten.

Vrijdag 3 december
Wilma gaat naar de aquajogging en Erik blijft bij de camper beetje computeren. We klungelen de rest van de dag wat aan. We kletsen wat met de overwinteraars in ons laantje die hier 5 of 6 maanden op een plek staan. Die vertellen dat een auto huren niet gaat lukken. Er zijn mensen die 5 weken op een auto gewacht hebben. Ook vertellen ze dat de boosterprik in het centrum gehaald kan worden. We fietsen er naar toe, maar een groot plakkaat geeft aan dat niet ingezetenen niet geprikt gaan worden. Dit had ik ook al bij de receptie gelezen, maar ja, Erik wilde het toch proberen.

Zaterdag 4 december
Brigitte een collegavlogger komt even buurten en zij vertelt dat ze hier vorig jaar ook gestaan hebben en toen van een Belg een auto gehuurd hebben. Ze geeft ons het telefoonnummer van deze man en Erik belt en vraagt of er misschien nog iets mogelijk is. En dat is het, hij heeft een auto voor ons en komt hem vanmiddag brengen. Hoeveel geluk kun je hebben! Hierdoor is het wel beter vol te houden, nu kunnen we uitstapjes maken wat verder weg.

Zondag 5 december
We gaan met de auto naar de Batería de Castillitos. Deze verdedigingswerken hebben we 2 jaar geleden met de fiets bezocht. Het is druk, de Spanjaarden hebben een lang weekend vrij en trekken er ook massaal op uit. De weg is smal en er rijden veel auto's die je moet passeren. We besluiten om de rit af te breken en en andere keer terug te komen. We eten een hapje in La Azohia en verwonderen ons erover dat er zoveel campers wild gekampeerd staan. 2 jaar geleden stonden wij daar ook, maar met een paar campers, nu staan er meer dan 50. Als we dat zo zien vragen we ons af waarom wij op een camping staan op een gereserveerde plek. Maar ja veel  mensen die we spraken het afgelopen jaar zeiden dat er zoveel gereserveerd is dat het vol is op de populaire overwinterlocaties. Maar iedereen had ook gedacht dat Corona over zou zijn en dat er weer flink gereid zou worden. Dat is uiteindelijk niet zo. Corona steekt nog meer de kop op als vorig. We mogen blij zijn dat we hier al zijn, want de inreisbeperkingen gaan al weer gelden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten