zondag 14 november 2021

Overwinteren 2021/2022 São Brás de Alportel

Maandag 8 november 
We gaan weer een stukje verder. We verzorgen de camper nog even en nemen afscheid van Pedro, die in zijn kantoortje onze filmpjes ziet te kijken ;-) En zoals altijd eerst even naar de supermarkt. We komen door Poco de Boliqueime en zien daar een Lidl en er tegenover een winkel met levensgrote letters "Hollandse supermarkt". Erik gaat er even binnen kijken en koopt 2 pakken Brinta, voor bijna €4,00 per pak. Dat is meer dan de dubbele prijs dan in Nederland. We rijden verder naar camperplaats  Ecopark São Brás de Alportel. We worden allervriendelijkst ontvangen, er wordt uitleg gegeven. Je hebt een basisplaats, betaalt extra voor toilet, stroom en douche. Er is een wasmachine, een droger en zelfs waslijnen die je mag gebruiken. Voor ons ideaal. Dat wat je afneemt betaal je. Er wordt ons zelfs gevraagd of we een schaduwplaats onder de kurkeiken willen of een plekje in de zon. We kiezen voor de zon. Tegenover ons staan 2 stellen die we in Viseu ook al ontmoet hebben. Ze herkenden ons direct en vertelden dat ze al filmpjes van ons gezien hebben. We kletsen een tijdje. Er komt een Smart voorbijrijden en ook de chauffeur ervan spreekt ons aan. En later op de middag komt er zelfs iemand naar ons toe lopen om te kletsen. We zijn hier dus al een aantal keren herkend. Ook hier is tegen 17.00 uur de zon weg en gaan we naar binnen. Na het warme eten, douchen. Je doucht 5 minuten voor €1,00 en kunt zelf de temperatuur regelen. De ruimte is groot, je kunt je spullen goed kwijt. Na de koffie gaat Erik monteren en Wilma schrijft aan haar boekenblog en de reisblog.

Dinsdag 9 november
We staan pas om 9.00 uur op. Doen lekker rustig aan, bellen nog even met onze zoon en gaan dan op de fiets naar het stadje. We lopen even door de markthal, die echter maar voor de helft gevuld is. En dan voornamelijk met vis. We drinken koffie op een terrasje met Hennie en Marjan, ze staan op dezelfde camperplek en kennen ons van de vlogs. We zitten een tijdje gezellig bij elkaar. Dan wandelen wij langs de bezienswaardigheden, filmen er enkele en eten dan een pizza. Lekker buiten, Erik in de schaduw en Wilma in de zon. We fietsen weer terug, nog even langs de bazar van de Chinees. We willen er een fleecedeken kopen, echter ze hebben de juiste maat niet. En Erik zoekt wat schroeven om het losgeraakte spatbord van zijn fiets te kunnen repareren. De juiste maat kan hij niet vinden, dus neemt hij wat  tierips mee, daarmee kan het ook wel vastgezet worden. Als we terug zijn wil Erik nog even met behulp van een geleende ladder het dak bekijken, maar het schiet hem in zijn rug, dus dat gaat even niet door. Bij het in elkaar laten glijden van de treden, waar Wilma bij moet helpen,  schiet de vergrendeling los en valt op haar hand. Dat deed even best zeer. We kletsen nog even met Hennie en Marjan en dan is het alweer tijd om naar binnen te gaan. De zon is verdwenen. We eten een boterham en zoals elke avond knutselt Erik met de vlog en leest Wilma. 

Woensdag 10 november
Het is 's nachts best koud, dus tijd om pyjama's aan te trekken en een dekentje extra over te doen. Als we zo lang stil staan, is ondanks het zonnige weer het niet meer mogelijk om via het zonnepaneel de accu vol te krijgen. Daar staat de zon dus echt te laag voor nu. We boeken 2 nachten bij, waarvan 1 met stroom. Dat is nogal aan de prijs vinden we met €4,00 per dag. We kunnen in ieder geval nu al onze apparaten weer even vol laden. Vooral Erik's computer vreet veel stroom. We fietsen naar Fonte Férrea. Een natuurgebied vol kurkeiken en eucalyptusbomen. Er ontspringt een stroompje, de Férrea, dat ijzerhoudend water bevat. Dit beekje zou helemaal vol horen te staan om uit te monden in de belangrijkere rivier de Alportel. Nu echter staat er geen water in. We wandelen een stuk door het bos en bij terugkomst pakken we weer een terrasje en nemen koffie met wat lekkers. Dan fietsen we naar een uitzichtpunt, Miradouro do Castanhas op 330 meter hoogte. Je hebt een prachtig zicht op de dorpen, bergen en zelfs op de zee. Er staan diverse aardbeibomen vol vruchten, we plukken er een aantal en smullen deze lekker op. Dan fietsen we weer terug naar de camper. We zitten nog even in de zon, maar als deze weg is, koelt het af en gaan we snel naar binnen.

Donderdag 11 november
We gaan voor het eerst deze trip proberen een aantal geochaches te vinden. We fietsen naar het dorpje Farrabo waar een van de vele openbare wasserijen is. Hier is een cache verstopt die we ook vinden. Daarna fietsen we naar het uitzichtpunt alto da Arroteia op 368 meter hoogte. Er zitten zeer steile weggetjes bij. Een afdaling is zo steil, dat Wilma hem lopend doet. Ook deze cache vinden we. We genieten nog even van het uitzicht. Ook hier zien we tussen de bergtoppen de zee. Langs de weg loopt een wandelpad, daar heb je wel je wandelstokken voor nodig. Dit wandelpad loopt helemaal naar beneden naar Alportel. We fietsen nog even naar São Brás de Alportel en eten een heerlijke salade bij een banketbakker. We nemen een paar pastéis de nata mee voor bij de koffie. Erik geeft aan dat ik morgen jarig ben en we krijgen 4 kleine pastéis  als traktatie. Erg leuk. Dan nog even naar het Chinese warenhuis, waar we nog wat kleinigheidjes kopen. Terug bij de camper zitten we daarna nog tot de zon verdwijnt, buiten.

Vrijdag 12 november
Mijn verjaardag. We doen rustig aan en pas na de lunch stappen we op de fiets. We hoorden van onze overburen dat er op de weg aan de overkant van de camperplaats, op zo'n 4 kilometer geiten en zwarte varkens zomaar loslopen. En inderdaad zien we de geiten en een enkele schaap op de weg liggen. En een stukje verderop lopen varkens eten te zoeken. Het is een prachtige route die we fietsen, mensen komen we niet tegen. De asfaltweg gaat over in een zandweg, met soms wel erge grote kiezels, maar uiteindelijk wordt het wel weer asfalt. We rijden naar een bron, Fonte Felipe. Wilma draait aan het wiel en Erik drinkt een paar slokken van het verfrissende water. Dan ziet hij pas een bordje hangen waarop staat dat dit water niet gecontroleerd wordt. We hopen er maar het goede van. Iets verderop is een cafeetje, daar drinken we koffie en proberen wat te kletsen met oudere Portugezen, die geen woord Engels kunnen, en wij geen woord Portugees. Maar met handen en voeten komen we een heel eind. Na de koffie gaan we richting de supermarkt, het is niet zo'n fijne weg om te fietsen. We zien op enig moment 2 loslopende honden, dat vind Wilma wel een beetje eng. Maar gelukkig zijn die honden banger voor ons, dan wij voor hen. Als we terug zijn bij de camper kunnen we al naar binnen, de zon is weg en het is tijd voor het avondeten.

Zaterdag 13 november
Vandaag is het erg warm en we zitten eerst lekker in de zon. Erik gaat later wat filmen en Wilma zit lekker in het zonnetje te lezen. We waren vanmorgen al vroeg wakker. Naast ons staat een busje met een schuifdeur en een tentdoek op het dak en de mevrouw daarvan zette de verwarming aan om 6.30 uur. Dit maakte veel herrie. Maar erger nog, ze begon te bellen en hield dit zeker een uur vol. Weg lekker slapen. In de middag kwam Annemie aan. Ze zijn toevallig hier terecht gekomen, maar omdat ze weten dat wij hier staan wilde ze me toch nog even persoonlijk feliciteren. Erg leuk. Jan komt er ook bij en we zitten de rest van de middag gezellig bij elkaar.

Zondag 14 november
Vanmorgen nog eerder wakker dan gisteren, namelijk om 6.00 uur. Eerst de verwarming weer en om 6.15 uur weer bellen. Wilma baalde zo erg, dat ze er naar toe is gegaan en er wat van gezegd heeft. Het bellen stopte, maar helaas lukte slapen niet meer. Dus waren we vroeg uit bed. Om 9.30 uur zaten we al op de fiets. Eerst even bij een andere bron, Fonte de Silva gekeken. Hier komt echter geen water uit. We fietsen door naar de replica van het watervliegtuig dat in 1922 in bijna 63 uur van Lissabon naar Rio de Janeiro vloog. De reden dat de replica hier staat is, omdat men denkt dat de navigator uit São Brás de Alportel komt. We fietsen het centrum nog even in, door het amandelpark en drinken een koffie. Bij de fontein is kerstversiering neergezet en er er zijn mannen druk bezig om kerstverlichting op te hangen. En dat gewoon op zondag. We fietsen via Alportel terug. We lunchen en dan gaat Erik alvast monteren en Wilma geniet van de zon en haar boek. Er komen een paar volgers een tijdje kletsen. Daarna komt de eigenaresse een tijdje kletsen, ze heeft de vlog gezien en is erg enthousiast. Het lampje van onze vuilwatertank brandt, deze is vol. Erik rijdt naar de verzorging om deze te ledigen. Er komt geen eind aan. Jan vraagt of we nog even wat drinken. Tuurlijk doen we dat en zo hebben we de hele middag verkletst. Gezellig. Tegen 17.30 uur gaan we terug, het wordt koud. We ruimen buiten alles op, dat scheelt morgen, want dan willen we een stukje verder rijden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten