Maandag 1 november
We hebben hier prima geslapen, lekker gedoucht en rijden dan naar Sagres, het uiterste puntje van zuid Portugal en van zuid-west Europa. We parkeren op een megagrote parkeerplaats. Voor 1-1-2021 werd hier ook overmacht, maar sinds de nieuwe regelgeving is het vrij parkeren en slapen bijna overal verboden. Toch zien we enkele campers staan op hun steunpoten en met de schotels uit. We kopen een entreekaartje en wandelen de punt rond. We hebben erg veel was en ook de bedden mogen wel eens weer verschoond worden. We zagen bij de supermarkt wasmachines, maar helaas als wij aankomen zijn ze bezet. Onderweg komen we een vrije wasmachine tegen en we besluiten hier te gaan wassen. We rijden door naar het plaatsje Bensafrim e Barão de São João, een camperplaats die nog niet zo lang bestaat, van jonge Duitse mensen, quinta de Paule. De laatste 2 kilometer moeten we over een zandweg. Erik zag dit niet zo zitten, maar uiteindelijk valt het mee met de kuilen. Het is al bijna donker als we aankomen. De hond van de eigenaresse is heel enthousiast, deze springt tegen ons op, niet normaal. Wij houden daar niet zo van. De plaats is wel heel bijzonder, lozen kan je er niet. Er is een composttoilet en douchen gaat met een tuinslang. In plaats van de €6,00 die op de app staat moeten we €15,00 betalen.
Dinsdag 2 november
We hebben niet zo heel goed geslapen, heel veel geblaf van honden van de terreinen die om de camperplaats heen liggen en van de haan die al om 3.15 uur begon te kraaien. We zijn al vroeg op. Erik pakt de spullen uit de garage, die zijn nat geworden door het natte kleed en de natte hoes die erin gelegd zijn. Daar is alweer de hond van de eigenaar. Hij springt tegen Wilma op en krast met zijn nagels over haar arm en hand, tot bloedens toe. Ook doet het beest bij Erik heel vervelend en Erik spreekt hem boos toe dat hij moet verdwijnen. Er lopen meer honden los en sommige grommen zelfs als je ze voorbij loopt. Vervelend hoor. Dan komt de eigenaresse naar Erik toe met de mededeling dat we moeten weggaan, aangezien we geen honden liefhebber zijn en het een honden camperplaats is die alles mogen. We horen daar niet. We worden dus weggestuurd, ondanks dat we voor 3 nachten gereserveerd hadden. We pakken de spullen dus maar in. We willen betalen, maar de eigenaar wil geen geld. Aangezien wij niet tevreden zijn, hoeven we niet te betalen. Tja, niet tevreden zijn klinkt raar, we zijn als een klein kind gewoon weggestuurd door zijn vriendin, die zich trouwens helemaal niet meer laat zien. We verkassen naar een camperplaats 25 kilometer verderop. In Figueira, een c.p. waar er 30 kunnen staan. Als we aankomen is de poort gesloten, maar we hadden al gehoord dat je dan moet bellen, dan krijg je de code. We zoeken een plekje en een uurtje later komt Alexandre uitleg geven. We willen een dag of 4 blijven. Hij komt elke avond geld voor de overnachting halen, dan kun je gewoon per dag beslissen of je blijft of wilt gaan.
Woensdag 3 november
We hebben hier beter geslapen, ondanks dat hier ook een haan best kan kraaien. We wandelen naar Mexilhoeira grande. We moeten contant geld hebben en hier zit een geldautomaat. Het is een flinke wandeling. Als we ons geld hebben, gaan we natuurlijk bij het tegenoverliggende cafeetje een koffie drinken. Dan wandelen we weer terug en blijven de rest van de dag lekker klungelen bij de camper.
Donderdag 4 november
We gaan op de fiets naar Portimão, over de drukke N125 en door de nog drukkere staand om bij het strand praia da Rocha te komen. We wandelen er wat rond, eten een broodje en fietsen dan door naar Alvor, praia de Alvor. We wandelen door het natuurreservaat, er is een kilometerslange promenade aangelegd waar je kunt wandelen en fietsen. Elke lente en herfst komen hier duizenden trekvogels. Die zijn er nu niet, maar het is zo mooi aangelegd dat het ook nu mooi is om daar te verblijven. Op de parkeerplaats naast het strand staan meerdere campers die eruit zien of ze er ook overnachten. Wij zijn jaloers, maar durven het toch niet aan om dit ook te doen. We zouden het heel vervelend vinden om 's nachts weggestuurd te worden. We fietsen terug, deels langs het strand en weer een stukje over de drukke weg. Het wordt flink druk op de camperplaats, veel motor liefhebbers. Dit weekend is er een G.P. in Portimão.
Vrijdag 5 november
We fietsen vandaag naar het dorp iets verderop, we halen een paar boodschappen en drinken uiteraard weer koffie op een terrasje. De rest van de dag wordt er geluierd en gekeken naar het steeds voller worden van de camperplaats. De campers worden wel eeg dicht op elkaar gezet. En veel hebben ook nog eens een aanhanger met daarop de nodige motoren en fietsen mee. En in de avond gaan bekenden bij elkaar zitten met de nodige herrie. We besluiten om morgen verder te gaan.
Zaterdag 6 november
We zijn al vroeg klaar en vertrekken naar camperplaats parque da Gale, een cp waar er 38 kunnen staan. We zijn er al om 10.30 uur, maar helaas, deze staat vol. En dan vooral met overwinteraars. De eigenaar geeft aan de komende 14 dagen ook geen vrije plek te hebben. Hij belt voor ons naar een andere plaats waar we zouden kunnen staan, maar dan moeten we weer terug. Dat doen we niet. Eerst maar even boodschappen halen en dan verder naar de volgende c.p. die we uitzochten. Parque da Palmeira, hier kunnen er 90 staan. Maar ook deze staat vol. En ook Weel met hele kampementen. De plaatsen zijn volgebouwd met tenten, voor fietsen, voor toilet, met auto's en aanhangers. Het ziet er niet uit. Eigenlijk zijn we wel blij dat deze vol is. We hebben meer plekken uitgezocht dus gaan we gewoon naar de volgende, Sul park, Albufeira Caravans. En hier is plaats. Het lijkt een beetje op een camping,mer staan ook caravans en camperaars die hier overwinteren. Maar de goedkoopste van alle die we uitzochten en ook nog eens met de meeste ruimte. We installeren ons in de zon en houden het zo de rest van de dag wel vol.
Zondag 7 november
We hebben heerlijk geslapen. We pakken de fiets en gaan naar de strip en het strand van Albufeira. De strip is echt voor jonge mensen, allemaal discotheken en kroegjes. Het strand is prachtig, omgeven door heel veel hotels. We maken een wandeling, eten een hapje en fietsen dan de 5 km weer terug naar de camper. We zitten lekker buiten tot ongeveer 16.30 uur. Dan is de zon echt verdwenen en gaan we naar binnen, voordat we het koud krijgen. Het koelt 's nachts best wel af, dus de deur gaat ook al vroeg dicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten