Dinsdag 21 juni
We gaan 's morgens op de fiets naar Meiringen om een paar boodschappen te doen. In de middag zitten we binnen vanwege hevige regen en onweer. Het wordt niet meer droog en we lezen wat, zitten op de computer en kijken tv.
Woensdag 22 juni
Ook vandaag staat in het teken van regen. Het lukt zelfs niet om droog naar de wc te komen of de afwas te doen. Jammer dat we niet buiten kunnen zijn, maar we vermaken ons wel.
Donderdag 23 juni
We reizen naar camping Grund in Innertkirchen. We worden heel hartelijk door Andreas welkom geheten. We krijgen direct een sleutel voor het luxe sanitair. Hij wijst ons op de kersenboom, neem zoveel je wilt. Nu zijn ze goed. Ook laat hij ons een drankenkast en een vriezer met ijs zien. Als je hier iets uitneemt, leg je het geld in een bakje. Een kwestie van vertrouwen dus. Wij mogen pakken wat we willen en hoeven niet te betalen. Er zijn geen regels op deze camping, alleen je snelheid mag niet boven 10 km uitkomen. We zoeken ons een plekje uit en na de lunch beginnen we met de eerste opnames te maken. Het waait wel flink, daarvoor gebruiken we de deadkitten op de microfoontjes. Aan het eind van de middag rijdt Andreas met ons "zijn berg" op. Hij laat ons zien waar door een rotslawine een stuk van de weg is vernield. We worden voor het avondeten uitgenodigd. Grete, een vriendin van de familie heeft 2 heerlijke salades gemaakt. Samen met brood en gerookte zalmforel smullen we ervan. Om 19.00 uur begint het opnieuw te regenen en gaan we naar onze camper.
Vrijdag 24 juni
We hebben gisteren een auto tot onze beschikking gekregen en hiermee gaan we naar de Rosenlauislucht. Deze kloof is veel wilder dan de Aareslucht en en zijn ook veel minder toeristen. Het is natuurlijk ook een werkdag en het is stukken minder warm. Het is een behoorlijke slingerweg en flink omhoog, maar Erik rijdt ons goed naar het begin. Je kunt hier ook met het openbaar vervoer komen, maar dit is natuurlijk helemaal top. De gletsjerkloof Rosenlaui is een natuurmonument van nationale betekenis, waar het smeltwater van de Rosenlauigletsjer wild doorheen raast. Door de smalle, deels door tot wel 80 meter hoge wanden omzoomde kloof loopt een beveiligd voetpad. Het smeltwater stroomt hierna verder het dal in en komt daar uit in de Reichenbach. We wandelen 600 meter door de kloof, door 12 tunnels en over ettelijke trappen 150 meter omhoog. Via het bergbos weer naar beneden. Het is heel overweldigd wat je hier ziet en hoort.
Door de vele regen van de laatste dagen is er ook veel water. Als we bijna terug zijn begint het alweer te regenen. We trekken onze regenjasjes aan en bij het beginpunt willen we een koffie drinken. De serveerster heeft een slechte dag. Als we op het overdekte terras onze regenjasjes uitdoen komt ze er al aan met een doekje, we hebben gespetterd op de tafel en de stoelen. We bestellen maar snel de koffie. We willen de attentie die we kregen van de Rosenlauislucht filmen, maar de serveerster bemoeit zich ermee. We mogen geen mensen filmen, de souvenirs die ze verkoopt niet, haar niet. Erik probeert haar te vertellen wat we doen en dat privacy bij ons voorop staat, maar ze blijft maar (wel 5x) zeggen dat haar winkeltje en andere mensen niet op de foto mogen komen en laat Erik niet aan het woord. We zeggen tegen elkaar, laat ze het heen en weer krijgen, we gaan. En zo hadden we geen koffie. Gelukkig zijn er plekjes genoeg waar we kunnen filmen.
Zaterdag 25 juni
Het is droog! We gaan na het ontbijt direct de shotjes maken, die we over moesten doen en het interview met Andreas. Hij nodigt ons alweer uit voor het avondeten, we gaan racletten. Maar op een andere manier dan we kennen. We plukken een kilo kersen en lunchen. Erik filmt nog wat tips, Simon komt nog even langs. We konden geen afscheid van hem nemen, omdat hij plotseling weg moest. Maar hij vond het wel zo netjes om dan hier even ons gedag te komen zeggen. De rest van de dag zitten we buiten. In de avond begint het te waaien en te regenen.
Zondag 26 juni
Het regent en waait nog steeds bij het opstaan. Pas in de loop van de middag klaart het wat op en rijden we nog even naar de Gelmerbahn. Deze heeft een hellingspercentage van 106. We kijken het ons even aan, maar beiden vinden we het verschrikkelijk. Wilma loopt over de hangbrug heen en terug. Het blijft maar waaien.
Maandag 27 juni
We willen opnieuw met een bahn, nu de Tällibahn. We zijn vroeg, de voorspelling is dat het vanmiddag weer gaat regenen en de wandeling naar beneden is ruim een uur. Als het even kan willen we voor de buit losbarst terug zijn. Als we aankomen werken onze tickets niet. Dat is balen. Het is een zogenoemde zelfbedieningsbahn, dus niemand aanwezig die kan helpen. We hebben een telefoonnummer dat we bellen, maar al snel wordt de verbinding verbroken. We rijden wat teleurgesteld terug naar de camping. Als we daar zijn, worden we teruggebeld. Men wist dat wij zouden komen, dus is het goed als we onder de afzetting door kruipen. Dat gaan we dus echt niet meer doen. En gezien de verwachte regen rijden we ook niet meer terug. We gaan vanavond Alpenmacaroni eten bij hotel Alpenrose, het is een Zwitserse specialiteit. Waarom weten we niet, maar we krijgen de vegetarische versie. Macaroni en stukjes aardappel in kaasroomsaus met wat gesmoorde uien erop. Erbij appelmoes en parmezaanse kaas. Als toetje een kopje koffie. Als we vertrekken krijgen we nog een kaasje van de eigenaar. Het waaide de hele dag al, maar het wordt steeds erger. De Fohnwind kan hier flink tekeer gaan. Om 3.00 uur vannacht ging de wind liggen en viel Wilma eindelijk in slaap.
Woensdag 29 juni
Om 6.15 uur waren we ons bed al uit. Snel ontbijten en dan samen met Andreas naar de Engstleralp waar we van zeer dichtbij de kaasbereiding boven op de berg mogen bekijken en waarschijnlijk ook zelf iets doen. Als we aankomen zijn de koeien net gemolken en worden naar een hoog gelegen weide gestuurd. De melk zit al in de koperen ketels en eigenlijk kunnen we nu een uur niets doen. We rijden nog een stuk hoger, helemaal tot waar de weg ophoudt en je alleen verder kunt als je gaat wandelen. Het is hier schitterend mooi, we vinden het zelfs mooier dan het Urbachtal. We drinken hier een koffie en gaan dan weer terug naar de kaasboer. Erik filmt, Wilma luistert naar de uitleg en mag zelf een paar kaasjes draaien. Er zijn 2 meisjes die met de bereiding bezig zijn en dit zijn potige, schaars geklede dames. Het is ook best zwaar werk en het is heel warm. Andreas heeft allerlei cadeautjes meegenomen voor de boer en de meisjes. Hij zegt dat dit zo hoort. Een dorp van 800 inwoners, iedereen kent elkaar maar het is wel voor wat hoort wat. Hij dacht een kaasje terug te krijgen, maar dat zat er niet in. Als we genoeg gezien en gefilmd hebben rijdt hij via een andere route nog hoger de berg op. Officieel mag je hier niet komen met een auto, maar als inwoner blijkbaar wel. Hij laat de hut van een vriend boven op de Alp zien. Wat heeft hij een mooi plekje en wat een uitzicht. We zijn om 11.30 uur weer terug op de camping. We zitten wat buiten, het is broeierig warm, we doen niet meer zoveel.
Donderdag 30 juni
Omdat we de auto nog hebben, gaan we naar Meiringen om Monika nog even gedag te zeggen en om boodschappen te doen. Het is nog waarmee dan gisteren, maar niet fijn en met de dreiging van regen en onweer. Het waait ook weer flink, dus Erik draait de luifel in. We ruimen vast zoveel mogelijk op. Alles kan droog opgeruimd worden.
Pas tegen 22.30 uur begint het heel hard te regenen en te onweren.
Vrijdag 1 juli
Het project Zwitserland zit er nu echt op. We gaan nog een paar nachten naar Aline, in Unterseen. Het regent nog steeds. Tussen de buiten door verzorgen we de camper, leveren de auto in en de sleutels van het luxe sanitairgebouw en rijden dan eerst naar de Lidl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten