vrijdag 14 september 2007
De weersvoorspellingen voor het weekend zijn goed, dus we besluiten om opnieuw een weekendje weg te gaan. Gelukkig voor ons heeft Duitsland heel veel camperplekken, binnen een straal van 100 km vinden we altijd wel een plekje.
Helaas moet ik nog werken op vrijdag, dus ik begin maar vroeg, dan kan ik ook bijtijds naar huis, de laatste dingen inpakken (bijv. mijn leesbril) even lunchen en dan rijden we om een uur of half vier weg. De lucht wordt steeds dreigender en als we een half uur onderweg zijn begint het te regenen. En te regenen en te regenen. Het houdt niet meer op. Erik wordt er chagerijnig van en wil eigenlijk wel weer naar huis. Ik zeg niets, ik weet dat dit frustratie is omdat we alweer regen hebben en houd de moed erin, morgen wordt het beter let maar eens op. We hebben een plekje in Furstenau bij het kasteel uitgezocht. Dat ligt weer aan een mooi park en het stadje moet een mooie oude binnenstad hebben volgens ons boek. Helaas kunnen we het stadje niet in vanwege een kermis. Na enig rondrijden besluiten we maar om verder te rijden. Uit het boek zoeken we een nieuwe plek. Het wordt de mini camping in Ankum-Tutingen. Erik is nog steeds een beetje mopperig, hij heeft honger, het begint al wat te schemeren en het regent nog steeds!! Tegen half zeven rijden we een boerenerf op, hier zou plek moeten zijn voor 3 campers. Ik loop de boerderij binnen, er is geen mens te zien, wel een brandend haardvuur, dus er moet iemand zijn. Dan komt er een man aan die later de eigenaar blijkt te zijn en hij wijst ons de weg naar de camperplek. Een weiland met 3 verharde plekken. Douche en toilet zijn in de boerderij. Ik begin snel het eten klaar te maken en waarempel het is droog.
zaterdag 15 september 2007
We hebben lang geslapen en eigenlijk is dat jammer, want het is prachtig mooi zonnig weer. We zetten gauw de spullen buiten voor het ontbijt. De bestelde broodjes hingen al aan de camper. De eigenaar komt nog even buurten en hij vertelt ons dat elke walnoot die we rapen als we onder de walnootboom lopen ook mee moeten nemen naar huis. Ze hebben 2 bomen en noten in overvloed.
We verkennen de omgeving op de fiets, wat is het hier prachtig. Het is behoorlijk heuvelachtig, dat komt natuurlijk omdat je hier aan de rand van het Teutoburger wald zit. We halen een paar boodschapjes voor vanavond en voor morgen en genieten de rest van de dag van de zon, van het paard dat in de wei voor ons loopt, samen met de kippen en een haan. Wat kan het leven toch eenvoudig prachtig zijn.
zondag 16 september 2007
Opnieuw vinden we broodjes voor de camper die we weer buiten kunnen opeten. We besluiten om een stukje te gaan hardlopen (tenslotte zijn we in training voor de 10 mijlen van de Dam tot Damloop volgende week). Dat valt nog niet mee met al die heuvels hier. Na het douchen komen we met de eigenaresse in gesprek. De boerderij is verbouwd en opgedeeld in 5 appartementen, die ze regelmatig verhuurt, tevens worden er partijen gehouden en verzorgt ze maaltijden voor gezelschappen. Verspreid in de openbare ruimtes staan kasten vol met zelfgemaakte sterke drank, wijn, advocaat en diverse soorten jam. Ook maakt ze veel appeltaarten en appelmoes van de appels van eigen bomen. Ze zegt ons flink te plukken en te rapen van de bomen, ze kunnen het zelf niet opkrijgen.
Dus lopen we in de middag appels en peren te rapen, zodat ik nu al weet dat ik morgen een drukke dag ga krijgen, hier moet moes van gemaakt worden tenslotte. We lezen en luieren de rest van de dag. Gelukkig kwam de voorspelling voor het weer uit.
