Fez 18 maart

dinsdag 18 maart 

Om 9.00 uur rijdt de bus ons naar een uitzichtpunt om Fez in de verte te zien liggen. 

Fez is de op één na grootste stad van Marokko, na Casablanca. Youssef, geboren in de oude medina is vandaag mee om ons veel te vertellen. In 789 stichtte Idris I, de stamvader van de Idrisiden een vestiging op de rechteroever van de Jawhar-rivier. Zijn zoon, Idris II, bouwde in 808 een nieuwe vestiging op de linkeroever, tegenover de bestaande plaats. De vestigingen zouden zich snel ontwikkelen tot twee afzonderlijke, ommuurde en autonome steden: Madinat Fez al-Bali en Adat al Andalus. In 808 werd Walili door Fez vervangen als hoofdstad van de Idrisiden. Op dit uitzichtspunt mogen verkopers hun spullen niet aan de man brengen binnen de hekken, maar dat lossen ze op om op de richels langs de buitenkant te lopen en platte dozen onder het hekwerk door te schuiven. 

   

We vervolgen onze weg naar de grootste leerlooierij van Fez, Chouara. We krijgen bij binnenkomst allemaal een takje munt vanwege de onaangename lucht. 

We zien de mensen aan het werk, krijgen uitleg over wat ze doen en dan mogen we rondkijken en iets kopen. 

  

De leren korte jassen in de meest mooie kleuren beginnen bij € 230,— en de lange boven de € 300,— Tassen zijn er ook in alle soorten en maten en prachtige poefs. Erik slaagt eindelijk voor een mooie en praktische crossover tas. Dan is het tijd voor de medina. Er zijn 9500 straatjes vol met winkeltjes, straatverkopers, woningen, ateliers, moskeeën en eetgelegenheden. 

  

Er is grote kans om te verdwalen zodat we met 2 gidsen lopen. We kijken onze ogen uit in deze stad van handwerkers. Maar ook hier zien we veel armoede en rommel, vuilnis. 

Het valt mee met de opdringerige verkopers. In de gele straat, die van het koper, gaan we een onooglijk pand binnen 2 trappen op en dan is er een balkon met terras. We hebben zicht op de handwerkmannen tijdens het koffiedrinken. Er is ook een straat waar levende have verkocht wordt, maar ook geslacht. We zien bijvoorbeeld dat een levende kip de hals wordt doorgesneden. 

  

De gidsen loodsen ons door de straatjes, leiden ons een masoleum in, en een voormalige universiteit waar zowel mannen als vrouwen de Koran bestuderen. 

 

De mannen mogen Iman worden, de vrouwen niet vanwege hun maandelijkse ongemak. Zij mogen wel onderwijzer worden. In de straatjes waar veel zoetigheden verkocht worden zien we de vrouwen het filodeeg maken en proeven we een heel zoet koekje. De Marokkanen eten deze lekkernijen graag, maar nu tijdens de ramadan als ze ontbijten nog veel meer, vooral voor de extra energie. We lunchen in een voormalig hotel 

en bezoeken daarna een weverij. 

Hier krijgen we uitleg over de soorten dragen waarmee de stoffen gemaakt worden. Er wordt bijvoorbeeld uit de plant Agave een kunstzijde gemaakt. Er liggen heel veel sjaals, dekens en tassen. Tot grote hilariteit van iedereen krijgen we allemaal een sjaal om ons hoofd gevouwen, op verschillende manieren. We gaan verder, onderweg zet de gids de mannen een ‘Tommie Cooper’ muts op. 

Na de foto vraagt de eigenaar € 5,— p.p. Nou mooi niet, het was niet op initiatief van de mannen. Het wordt tijd om een keramiek fabriek te bezoeken. 

  

Wederom krijgen we uitleg. Er zitten mannen op de grond steentjes te hakken voor mozaïek. Met recht monnikenwerk. 

  

We verbazen ons over alles wat we onderweg zien, de vele tegenstellingen tussen arm en rijk, mannen die gewoon in een park liggen te slapen.

 

Als laatste bezoeken we het koninklijk paleis. We krijgen uitleg over de symboliek van de kleuren en van de 7 toegangsdeuren. 

Helaas mag het paleis niet van binnen bekeken worden. Met een hoofd vol indrukken gaan we terug naar het hotel. We relaxen een uurtje, wandelen dan naar de boulevard waar we wat wilden drinken, maar vanwege ramadan kan dit pas na het ontbijt (en hiermee bedoelen ze dan na zonsondergang) we wandelen terug en willen in de zon bij het zwembad zitten, helaas is deze ook gesloten, maar dat is omdat er veel rommel in gewaaid is en eerst moet worden schoongemaakt. Na het eten vroeg naar bed. 

 

 

Volubilis, Meknes 17 maart

Maandag 17 maart 

Om 5 uur is de oproep tot het gebed, gelukkig vallen we wel weer in slaap tot 7.15 uur. Douchen zit er niet in, het water loopt niet weg. We gaan ontbijten, pakken de koffer weer in en stappen om 9.45 uur in de bus. Deze brengt ons naar Volubilis. Een Romeinse nederzetting. 

  

Onderweg zien we ibissen, ooievaars, het Rifgebergte en zeer vruchtbare grond met veel olijfbomen, maar ook sloppenwijken. 

    

We krijgen een rondleiding en de gids laat ons veel zien en vertelt leuk. 

  

  

Na wat te hebben gedronken (vers sinaasappelsap) 

rijden we naar de naastgelegen stad. Van een afstand zie je mooie witte huisjes. Wij maken een wandeling en dan stellen we onze mening bij. Wat een armoe, wat een rommel overal en je struikelt over de zielige honden, katten en ezels. 

 

De bus pikt ons weer op om naar Meknes stad te gaan. We lunchen hier tajine met couscous en rundvlees. 

Het was heerlijk. Dan worden we door een gids meegenomen, eerst naar een mausoleum 

  

en dan de medina in. Je weet niet wat je ziet, hoort en ruikt. En alles krioelt door elkaar. Mensen op fietsen, met karren en op de brommer. En in de enkele vrije hoekjes zitten moeders hun kind de borst te geven of er staan bedelaars. Als we alleen waren geweest waren we vast verdwaald. 

 

Als we op het grote plein aangekomen is het daar minder druk dan normaal vanwege de ramadan. We zien echter wel een slangenbezweerder, aangeklede aapjes en een struisvogel. 

Je mag tegen betaling met ze op de foto. Om 16.45 uur zijn we terug bij de bus die ons via de tolweg naar Fez brengt. We hebben een joekel van een kamer. 

  

We relaxen, slapen een uurtje en nemen we om 20.00 uur een klein hapje als diner. We gaan vroeg slapen, het was een intensieve dag. 

Rabat, Meknes 16 maart

Zondag 16 maart 

Het was maar goed dat we vroeg zijn gaan slapen want om 5.45 uur begon op de kamer naast ons een grote verbouwing. We soezen nog even maar staan dan toch ook maar op. De douche is afwisselend koud en warm, niet zo’n fijne als gisteren. Het ontbijt bestaat uit waterige koffie, stokbrood en cake. Of smakeloze roerei. Dat was gisteren ook beter. We stappen de bus in richting Rabat. Ook nu zien we weer veel tegenstellingen tussen arm en rijk. 

Rabat  wordt ook wel het Singapore van Afrika genoemd. Rabat is één van de vier koningssteden van Marokko. Mohammed V en zijn zonen koning Hassan II en prins Moulay Abdellah liggen in Rabat begraven, hun mausoleum is één van de belangrijkste monumenten van de stad. 

Mohammed V was de geliefde koning die Marokko naar de onafhankelijkheid leidde. Naast zijn rol als laatste rustplaats voor het Marokkaanse koningshuis, staat het mausoleum ook symbool voor de eerbied van het land voor zijn leiders en zijn inzet voor het behoud van hun nalatenschap. 

 

  
Voor het mausoleum staat een kraampje met sinaasappels die geperst worden waar je bij staat. We kopen een beker sap voor 20 dirham. Het smaakt heerlijk. We krijgen nog wat sightseeing door Rabat. 

Het is een prachtige, schone stad. 

We lunchen aan de haven en voor het eerst zitten we met de hele groep aan een lange tafel. 

We rijden naar Meknes en komen langs een koninklijk paleis, waar voor de muren om de 100 meter bewaking staat. 

We komen aan in het hotel we om 16.30 uur. In de verte zie je de kasbah, waar we morgen naar toe gaan. 

Het hotel is vergane glorie, maar je kunt zien hoe mooi het oorspronkelijk was. Het heeft 2 zwembaden, een tennisbaan, meerdere barretjes en een luxe lounge. Onze kamer is heel groot met een balkon met deuren die niet op slot kunnen. 

 

We vertrouwen erop dat het goed gaat. We lopen een rondje in en om het hotel en liggen een uurtje bij het zwembad in de zon. 

Terug op de kamer gaat Wilma een uurtje naar bed, terwijl Erik met de foto’s en filmpjes aan het werk gaat. Om 20.00 uur gaan we pas aan tafel. We krijgen allemaal hetzelfde: een smakeloze aardappelsoep, een tajine kip, met een paar wortelen en brood. Als toetje een stukje flan. Het duurt allemaal vrij lang en we gaan pas om 21.45 uur van tafel.