Zuidoost Friesland 21 augustus t/m 6 september

Maandag 31 augustus 

We ontvingen een uitnodiging van Zuidoost Friesland om 4 dagen te komen vloggen, de eerste dagen van september. Maar vandaag was om 12.00 uur het huis aan kant, de camper voor de helft ingepakt en keken we elkaar eens aan. Zullen we een hapje warm eten en dan alvast op weg gaan? Zo gezegd zo gedaan en om 13.30 uur reden we naar Meppel. We reden wel al een uur, toen we erachter kwamen dat thuis de schuurdeur wagenwijd openstond en de elektrische fiets van Wilma nog aan de lader stond. Gelukkig is onze zoon altijd bereid om ons te helpen en hij heeft dit probleem opgelost. In Meppel aangekomen stuurde de navigatie ons alle kanten op behalve de goede.  Zo komen we natuurlijk nooit bij de jachthaven. Straatjes waar we niet eens door konden werden geadviseerd. Dus midden in het drukke centrum gekeerd, Wilma was verkeersregelaar en hield auto's en fietsen tegen. Dat gaat hem dus niet worden. We rijden Meppel weer uit en zetten koets naar Steenwijkerkamp, naar een SVR camping met 7 plaatsen. Deze staat vol, maar hij heeft 2 reserveplaatsjes en daar mogen wij staan. We betalen € 10,00 zonder stroom. Overal waar je kijkt, liggen of staan zonnepanelen. We fietsen Steenwijk in, wandelen wat door het centrum en gaan dan terug voor een boterham. Daarna gaan we een rondje van 20 km fietsen, o.a. naar Giethoorn. Er is geen toerist te bekennen. We zijn eigenlijk iets te laat weggegaan, want het is behoorlijk aan het afkoelen om 20.00 uur.

Dinsdag 1 september

We hadden het vliegengordijn niet meer hangen en dat hebben we geweten. Toch nog weer 3 van die vervelende zoemers geëlimineerd. En toen ik vanmorgen met mijn gezicht naar de muur lag, zat daar er 1 op nog geen 20 cm afstand van me. Helaas heeft die het niet overleefd. Vooral Wilma heeft niet heel goed geslapen, vaak de weg gehoord en er kwam om 7.30 uur een busje met schuifdeur van de schilder die hier bezig is. Na het verzorgen van mens en camper rijden we naar camping de Veenhoop, grenzend aan het natuurgebied De Alde Feanen. 

Je kunt zien dat de grasmat intensief gebruikt is, sommige plekken zijn ware knollenvelden. We melden ons een uur te vroeg, de receptioniste weet dat we komen en zegt dat we een plekje kunnen zoeken. De beheerder zal dan om 12.30 uur bij ons komen. Om 13.30 uur is hij er nog niet en we besluiten dan zelf maar een boterham te maken (in plaats van de beloofde lunch te eten). Om 14.00 uur komt hij dan eindelijk bij ons. Volgens hem een misverstand. We gaan een stukje varen met een sloep en aan boord worden 2 bordjes met 2 broodjes en beleg en wat druiven en 2 aardbeitjes  neergezet. Een fles bedorven jus d'orange wordt voor de foto erbij gezet. We kunnen een flesje water erbij krijgen. De beheerder vertelt dat hij vroeger bakker was, dat is echter niet te zien aan de broodjes, die zijn behoorlijk hard gebakken. De beloofde tapas hapjes zijn er niet en ook de beloofde foodtruck wordt 's avonds niet geopend voor maar 2 mensen. Dus veel afspraken worden niet nagekomen. Hij belooft dit goed te maken met een ontbijt morgenvroeg. Erik vaart ook nog een stukje, maar na een uurtje houden we het wel voor gezien. De schipper krijgt regelmatig telefoon tussendoor of hij zit te appen. 'S Avonds komt er opnieuw een sloep voor ons, we gaan nachtvaren. Dit is heel bijzonder. Het is volle maan, dus helemaal donker is het niet. De schipper Ulbe vertelt ons verhalen over de omgeving, wijst ons sterren aan en legt regelmatig de boot stil. Je hoort dan alleen maar de nachtdieren.

Woensdag 2 september 

Om 7.00 uur rijdt er al een grote shovel voorbij die aan de overkant van de plek aan het werk gaat. Helaas moeten we tot 8.30 uur wachten op ons ontbijt. Dit moet opgehaald worden bij de receptie, elk een broodje en een croissant en een ei. Als beleg karig kaas en rauwe ham, en een paar druiven. Jam voor de croissant is er niet. Hij pakt al het eten met zijn blote handen. Koffie is lastig, maar na enig aandringen krijg ik 2 kopjes mee, voor meer heeft hij geen tijd. Deze meneer is een praatjesmaker. We fietsen via de knooppunten naar Nij Beets, waar we op 12.00 uur worden verwacht bij openlucht museum Damshûs. We zien hier hoe de turfstekers vroeger werkten en woonden. Hier worden we heel hartelijk welkom geheten met zelf gemaakte soep en heerlijk brood en broodjes. We krijgen een rondleiding door het museum, daarna varen we met de turfbok naar het Sudergemaal. Ook hier krijgen we een rondleiding. Wat zijn deze mensen enthousiast over hun museum en hun dorp. Voordat we weer terug gaan naar de camping, drinken we nog een koffie. We halen in de supermarkt een paar boodschapjes en fietsen dan via de korte route weer terug naar de camping. Het was een prachtige zonnige dag en ook na het eten zitten we nog even buiten in de zon.

Donderdag 3 september 

We verlaten deze camping, waar we veel verbeterpunten zien. Vies sanitair, ook niet schoongemaakt tijdens onze 2 dagen. Geen wc papier in het toilet, maar buiten het hokje een voorziening waar papier in kan (nu was deze leeg). Geen mogelijkheid om af te wassen, de plaatsen zijn compleet kapot gereden, nergens kun je goed staan en er is geen gras. Geen mogelijkheid om water te pakken of toilet te legen bij het genderneutrale sanitair gebouw. De receptie is een groot rommelhok, fiets- en wandelroutes hebben wij niet gezien. Er is een tafel met boeken en tijdschriften. Dit leesvoer is kapot, gescheurd en te vies om aan te pakken. We rijden in de stromende regen naar Gorredijk, waar we museum Opsterlan bezoeken. We zetten de camper achter het museum. Ook hier worden we allerhartelijkst ontvangen met koffie en een turfcake. Na de rondleiding lunchen we hier ook. De expositie stof tot nadenken is verweven in de geschiedenis van de streek. In de loop van de middag rijden we naar camperplaats de Kalkovens. 

Een plek waar nu 12 campers mogen staan. Douche en toilet tegen betaling. Stroom zit er nu nog bij in. Om 18.00 uur worden we verwacht in de vrolijke keyser voor een 2 gangen diner. Dit is een goedmakertje voor dinsdag. Ook deze ondernemer heeft zijn eigen regeltjes. De kaart die wij krijgen is een hele andere dan die Margreet ons stuurde. Erik geeft aan gek te zijn op biefstuk, maar krijgt Bavette, niet te eten. Wilma koos voor vis en krijgt een stukje zalm. We lopen in de regen terug naar de camper, waar Erik nog een tijdje met de beheerder praat. We krijgen zelfs muntjes om douche en toilet uit te proberen. We hebben de hele dag veel regen gehad.

Vrijdag 4 september

Alweer om 7.00 uur wakker, dit keer door de fabriek die achter de camperplek zit. Gelukkig is het droog en wandelen we Gorredijk nog even in. We kijken even bij modehuis Rinsma. Deze is zeer exclusief, we mogen er niet filmen. B.N.-ers kopen hier hun kleding. We rijden naar onze volgende bestemming, camping Wilhelminahoeve aan het Canadameer, ook hier weer een hartelijke ontvangst door Jan en zijn zoon Edwin. We worden direct uitgenodigd voor koffie en lunch. Hier mag je kiezen wat je wilt. Na de lunch stappen we op de fiets om de omgeving te verkennen en 3 landen aan te doen, Canada, Frankrijk en Egypte. Als we terugkomen staat de camping vol. Na het eten lopen we nog even naar het meer. 

Naast ons staan 3 campers, allen ouder dan 30 jaar en is er een partytent opgezet, waar een vliegengordijn omheen zit. Zo kunnen ze lang buiten zitten. Ze zijn nadrukkelijk aanwezig, maar om 23.00 uur gaan ze allen naar hun eigen camper en is het rustig.

Zaterdag 5 september 

Vannacht weer veel regen en heel veel eikels die op ons dak en de schotel vielen. Beetje onrustige nacht. Het was een beetje griezelig om van het heel erg natte veld weg te rijden, de plassen schitterden ons tegemoet. Erik reed voorzichtig, maar gestaag naar de weg en dat ging prima, een heel verschil met onze vorige camper. We rijden naar afslag Nagele waar Tineke van vrouwrijdtcamper ons opwacht voor de rijles in de camper die Wilma krijgt. 

In ongeveer 2 uur leert ze te manoeuvreren met de camper, smalle straatjes te rijden, spiegels afstellen, het nieuwe rijden en nog veel meer.

Zondag 6 september

We zijn alweer vroeg wakker. Dit keer worden we gewekt door de kippen die achter de camper in een hok zitten. We zijn daardoor mooi vroeg om een fietsroute door Schokland te rijden. Raar hoor om te fietsen over iets wat vroeger water was. We lunchen nog op de camperplek, verzorgen en gaan dan weer naar huis. Wilma moet natuurlijk het geleerde in praktijk brengen en rijdt ongeveer de helft van de afstand terug naar huis. Al met al een hele drukke, maar wel een erg leuke week.