Volubilis, Meknes 17 maart

Maandag 17 maart 

Om 5 uur is de oproep tot het gebed, gelukkig vallen we wel weer in slaap tot 7.15 uur. Douchen zit er niet in, het water loopt niet weg. We gaan ontbijten, pakken de koffer weer in en stappen om 9.45 uur in de bus. Deze brengt ons naar Volubilis. Een Romeinse nederzetting. 

  

Onderweg zien we ibissen, ooievaars, het Rifgebergte en zeer vruchtbare grond met veel olijfbomen, maar ook sloppenwijken. 

    

We krijgen een rondleiding en de gids laat ons veel zien en vertelt leuk. 

  

  

Na wat te hebben gedronken (vers sinaasappelsap) 

rijden we naar de naastgelegen stad. Van een afstand zie je mooie witte huisjes. Wij maken een wandeling en dan stellen we onze mening bij. Wat een armoe, wat een rommel overal en je struikelt over de zielige honden, katten en ezels. 

 

De bus pikt ons weer op om naar Meknes stad te gaan. We lunchen hier tajine met couscous en rundvlees. 

Het was heerlijk. Dan worden we door een gids meegenomen, eerst naar een mausoleum 

  

en dan de medina in. Je weet niet wat je ziet, hoort en ruikt. En alles krioelt door elkaar. Mensen op fietsen, met karren en op de brommer. En in de enkele vrije hoekjes zitten moeders hun kind de borst te geven of er staan bedelaars. Als we alleen waren geweest waren we vast verdwaald. 

 

Als we op het grote plein aangekomen is het daar minder druk dan normaal vanwege de ramadan. We zien echter wel een slangenbezweerder, aangeklede aapjes en een struisvogel. 

Je mag tegen betaling met ze op de foto. Om 16.45 uur zijn we terug bij de bus die ons via de tolweg naar Fez brengt. We hebben een joekel van een kamer. 

  

We relaxen, slapen een uurtje en nemen we om 20.00 uur een klein hapje als diner. We gaan vroeg slapen, het was een intensieve dag. 

Rabat, Meknes 16 maart

Zondag 16 maart 

Het was maar goed dat we vroeg zijn gaan slapen want om 5.45 uur begon op de kamer naast ons een grote verbouwing. We soezen nog even maar staan dan toch ook maar op. De douche is afwisselend koud en warm, niet zo’n fijne als gisteren. Het ontbijt bestaat uit waterige koffie, stokbrood en cake. Of smakeloze roerei. Dat was gisteren ook beter. We stappen de bus in richting Rabat. Ook nu zien we weer veel tegenstellingen tussen arm en rijk. 

Rabat  wordt ook wel het Singapore van Afrika genoemd. Rabat is één van de vier koningssteden van Marokko. Mohammed V en zijn zonen koning Hassan II en prins Moulay Abdellah liggen in Rabat begraven, hun mausoleum is één van de belangrijkste monumenten van de stad. 

Mohammed V was de geliefde koning die Marokko naar de onafhankelijkheid leidde. Naast zijn rol als laatste rustplaats voor het Marokkaanse koningshuis, staat het mausoleum ook symbool voor de eerbied van het land voor zijn leiders en zijn inzet voor het behoud van hun nalatenschap. 

 

  
Voor het mausoleum staat een kraampje met sinaasappels die geperst worden waar je bij staat. We kopen een beker sap voor 20 dirham. Het smaakt heerlijk. We krijgen nog wat sightseeing door Rabat. 

Het is een prachtige, schone stad. 

We lunchen aan de haven en voor het eerst zitten we met de hele groep aan een lange tafel. 

We rijden naar Meknes en komen langs een koninklijk paleis, waar voor de muren om de 100 meter bewaking staat. 

We komen aan in het hotel we om 16.30 uur. In de verte zie je de kasbah, waar we morgen naar toe gaan. 

Het hotel is vergane glorie, maar je kunt zien hoe mooi het oorspronkelijk was. Het heeft 2 zwembaden, een tennisbaan, meerdere barretjes en een luxe lounge. Onze kamer is heel groot met een balkon met deuren die niet op slot kunnen. 

 

We vertrouwen erop dat het goed gaat. We lopen een rondje in en om het hotel en liggen een uurtje bij het zwembad in de zon. 

Terug op de kamer gaat Wilma een uurtje naar bed, terwijl Erik met de foto’s en filmpjes aan het werk gaat. Om 20.00 uur gaan we pas aan tafel. We krijgen allemaal hetzelfde: een smakeloze aardappelsoep, een tajine kip, met een paar wortelen en brood. Als toetje een stukje flan. Het duurt allemaal vrij lang en we gaan pas om 21.45 uur van tafel.

Casablanca 15 maart

Zaterdag 15 maart

Om 5 uur begint een hond hysterisch te blaffen, om 5.30 gaat de wekker bij de buren, hun douchen en slaan met de deuren is goed hoorbaar. Om 6.30 uur staan wij ook op. Het ontbijt is heel uitgebreid. De serveerster brengt ons een soort van pannenkoek, volgens haar de specialiteit van Marokko. Lekker met honing. Stipt om 8.30 uur rijdt de bus weg naar Casablanca. We rijden langs een wisselkantoor, waar bijna iedereen geld haalt. De rit is 240 km en onze reisleider vertelt heel veel bijvoorbeeld over wat we zien, maar ook over de geschiedenis van het land. We rijden over de tolweg, het is een beetje glooiend. Het heeft 10 dagen geregend en nu is het zonnig. Daardoor zien sommige stukken van de kale vlakte er nu groen uit.

Geregeld zie je een herder lopen met geiten of schapen. De kuddes zijn klein, zo’n 10 tot 20 beesten. We zien jonge aanplant van olijven, het duurt nog wel een jaar of 5 voordat deze vruchten dragen. Her en der zie je een bouwwerk, het zijn boerderijen, velen met zonnepanelen en een waterbassin. We drinken koffie na ongeveer 2 uur en kopen direct 2 grote flessen water. Er wordt geadviseerd zelfs je tanden niet te poetsen met het kraanwater om buikproblemen te voorkomen. Langs de route wisselen armoedige hutjes zich af met hoogbouw en wat luxere huizen. Er volgt een sightseeing met de bus in Casablanca. We zien bij de ingang van de grootste stad van Marokko gigantische villa’s staan. Zelfs een klein paleis van een sjeik. We lunchen en bezoeken daarna de op 2 na grootste moskee ter wereld, de Hassan II moskee. 

We krijgen van de Engels sprekende gids uitleg. We stappen de bus weer in tot de boulevard. Hier lopen we een half uurtje en dan rijden we naar een park. Dit is echt een familie park waar men zich kan ontspannen. 

  

De bus rijdt verder terwijl wij via het park en bezienswaardigheden naar ons hotel lopen. 

Na installatie lopen we naar de supermarkt voor water en wat te knabbelen, want het duurt nog bijna 2 uur voor het diner. We rusten wat op bed en om 20.00 uur schuiven we aan bij het buffet. Het is zeer goed verzorgd. Na het eten nog even social media lezen en bijwerken en om 22.00 uur gaan we slapen. 

Video: https://youtu.be/hBYqnl2cN-0?si=dBHWa85pmCIMCSX0

Borne -->> Schiphol -->> Marrakech 14 maart

Vrijdag 14 maart

We staan tegen 7 uur op, ontbijten, wassen af, sluiten de koffer en vertrekken naar Schiphol. We kopen een koffie onderweg en kunnen bij dit tankstation zelfs voor niks naar het toilet.  We zetten de auto op P3 en gaan met de shuttlebus naar de vertrekhal.

We leveren onze koffer af en omdat we op een bankje willen zitten besluiten we al in te checken om daarna onze boterham te eten. Dom, want nu worden onze blikjes cola die we mee hadden weggegooid. Helemaal niet meer aan gedacht. We gaan door een bodyscan en bij Erik worden de lampjes rood. Hij wordt gevisiteerd, maar natuurlijk vinden ze niets. De boosdoener is de bretels die hij draagt. Als we door de douane zijn, kopen we dan maar  iets te drinken en eten onze boterhammen. Het wordt drukker en drukker bij de gate. 

Uiteindelijk vertrekken we een half uur later dan de bedoeling. Het vliegtuig zit zo goed als vol. Voor ons zit verspreid een voetbal elftal, die een weekend gaat trainen in Marrakesh. 

Ze nuttigen flink wat alcohol en zijn zeer luidruchtig.  Bij de landing is er één die steeds gaat staan en door de stewardess een aantal keren gemaand wordt te gaan zitten. Wij zitten helemaal achterin, en één stoel is vrij. 

Daardoor hebben we ook wat meer bewegingsruimte. En nog een voordeel, daardoor zijn we vrij snel het vliegtuig uit. 

In verband met de ramadan is het een uur vroeger. We landden om 18.30 uur Marokkaanse tijd. Helaas is er best wel oponthoud bij de douane. Ze willen veel van je weten. Hoe lang je blijft, wat je er komt doen, in welk hotel zit je, wat is je beroep. Dan wordt je pas gescand en jijzelf ook, er wordt een nummer in je pas gekrabbeld en een stempel gezet en dan mag je doorlopen. De koffer kwam snel en door naar de reisleider. In de aankomsthal en buiten stonden wel 30 mensen met een bordje. Gelukkig die van ons ook. We worden naar de parkeerplaats gestuurd naar een wit busje. Er passen 14 mensen in, blijkbaar is de groep niet groter. In een kwartier tijd zijn we in het hotel. We vullen een lijst in met onze gegevens en het nummer dat door de douane in onze pas is gezet, krijgen het sleutelkaartje van onze kamer en zetten onze koffers weg. 

 

We frissen ons op en om 19.45 uur gaan we eten. We worden verspreid neergezet, we zitten bij 2 Franse stellen, zodat we niet echt kennis kunnen maken met de andere mensen van de groep. We kiezen wat van het buffet, eten en gaan naar onze kamer waar we al vroeg naar bed gaan. 

 Video: https://youtu.be/lLvq_bKbeJc?si=SqVkeCNXEMZ0a1Yg