Griekenland - Anröchte 14 september 2025

We klungelen lekker na het opstaan en starten rustig aan de volgende etappe. De rit gaat voorspoedig en we zijn om 12.45 uur al op de volgende overnachtingsplaats. We lunchen en een half uurtje later komen Jan en Annemie aan. Onze vrienden, waar we samen het avontuur richting Griekenland gaan maken. We drinken samen koffie en dan gaan wij de plek filmen en lekker in het zonnetje lezen. Later nemen we samen nog eens de plannen door en beslissen we waar de volgende overnachting is en wat we zouden willen zien onderweg.

Griekenland - Schijndel 13 september 2025

Al vroeg zijn we bij Lacros in Schijndel. We gaan vandaag onze nieuwe fietsen ophalen. We zijn er nog niet precies uit wat we willen hebben, dus maken we eerst een proefrit op verschillende fietsen. Als we onze keus hebben gemaakt gaan we nog even naar de Wit. De bekende kampeerwinkel. We kopen een brandblusser. We hebben wel een branddeken in de camper, maar sommige landen hebben een brandblusser verplicht gesteld. We slapen bij Lacros.

Essaouira 25 maart

Dinsdag 25 maart 

Al voor 5 uur wakker. Het lijkt of iemand de airco aanzet en deze in onze slaapkamer staat. Dan de oproep voor het gebed en verbouwing van de kamer boven ons maakt dat we niet meer goed slapen. We gaan ontbijten. Dat was bijna niet doorgegaan, Wilma mocht maar 1 bekertje yoghurt van 70 gram. Toen ze zei dat ze meer wilde omdat ze daarmee de ochtend niet doorkwam, bleef de opzichter volhouden dat ze er maar 1 mocht. Wilma smeet die ene beker terug met de opmerking, eet hem lekker zelf en ging de eetzaal uit. Daarop kwam de manager vragen wat er aan de hand was. Ze vertelde dat ze enkel met yoghurt ontbijt en 1 beker te weinig is. Daarop mocht ze in een keer 3. Het ontbijtbuffet heeft eieren, spek, tomaat, komkommer en zoete broodjes zoals croissantjes, chocolade broodjes of stukken niet te eten stokbrood. Na het ontbijt koffer inpakken en op weg naar het volgende hotel. Onderweg een koffie stop waar wij een vers geperst sapje van gemengd fruit nemen. We rijden over de N8 en onderweg zien we veel dorpen en een afwisselend landschap van kale vlaktes met kuddes geiten, arganbomen, olijfgaarden en cactussen. 

  

De auto's die in Europa afgedankt worden zie je hier rondrijden. 

In de dorpen zie vaak groepjes bij elkaar zitten te niksen. 

Zij wachten echter op de bus. Er is niet een echte dienstregeling, vandaar dat ze er maar gaan zitten dan zien ze het vervoer aankomen. Ook zien we heel veel karren met een ezel ervoor. 

 

De argan- of geitenbomen staan alleen tussen Agadier en Essauouira. We zien inderdaad een kudde geiten een boom plunderen, als we foto’s willen maken komt de geitenhoudster direct naar ons toe en vraagt om geld. 

  

We rijden stukje verder naar een coöperatie van vrouwen die arganolie maken. We krijgen opnieuw uitleg en zien ook de vrouwen die de noten kraken. Ze zitten op  de grond met een grote kei tussen hun benen en spijten met een kleine steen de noot. 

En weer verder. 

 

Onderweg maken we nog verschillende stops voor mooie uitzichten, op één parkeerplaats staan dromedarissen, foto's maken kost geld, en je mag ook tegen betaling van 10 euro op een gaan zitten. Van onze groep is er maar een genegen dit te doen. 

 

We rijden verder, lunchen eerst nog gezamenlijk, geregeld door de reisleider en de chauffeur, in een strandtent in Essaouira, op 500 meter van ons hotel. Ook hier bekruipt me weer het gevoel dat we getild worden. Opnieuw betalen we veel te veel voor het eten. Het hotel is alleen maar gevuld met onze groep, daar hadden we naar toe gebracht kunnen worden en dan zelf iets uitzoeken om te eten. De kamer die we krijgen en waar we 3 nachten zijn is heel erg klein. 50 centimeter aan elke kant van het bed, geen gelegenheid om te zitten. Wilma gaat naar de receptie en vraagt een andere kamer. We mogen op de eerste etage een kamer uitzoeken, dan moeten we wel met de trap, want een lift is er niet. We nemen deze toch, hij is groter, er is een zitje en een balkonnetje. 

  

Marrakesh 24 maart

Maandag 24 maart

We gaan met de reisleider Marrakesh in. Eerst naar de moskee die een scheve toren heeft dan naar het paleis en dan de Melah in. 

 

Het Bahiapaleis was boordevol toeristen als we er na een half uurtje uitgaan. 

 

We gaan verder de medina in, bezoeken een kruidenwinkel waar we uitleg krijgen over de werking van de verschillende kruiden en het maken van arganolie. 

We krijgen een kopje thee waar we een ijskristal in krijgen. Het effect ervan slaat ons op de ogen zo krachtig is het. We kopen een potje, wan het is ook goed tegen een verstopte neus. 

We nemen afscheid van de reisleider, de overige dagen brengen we zonder hem door. 

We snuffelen lekker verder, over het bekende en beruchte plein waar we in de middag als aapjes aan een touw zien, slangen en heel veel zonnebrillen verkopers.

We bekijken dit allemaal aan de rand van het plein op een terrasje met een kop koffie. Er komen veel verkopers langs met hun artikelen, van tekeningen van kinderen, met papieren zakdoekjes tot telefoons. We slenteren verder, zien en kopen leuke bakjes van aardewerk en eten bij een klein restaurantje. 

Een tajine met gehaktballetjes en een gebakken ei en de kosten zijn 50 Dirham. Onvoorstelbaar, voor hetzelfde gerecht betaalden we onderweg met de gezamenlijke lunch 3 x zoveel. Als we willen afrekenen zegt de ober dat we nog niet weg mogen, we krijgen nog thee. En dan ook nog eens 2 glazen. Heerlijke gezoete muntthee. Zo lekker hebben we het nog niet eerder gehad. Er liggen ook nog eens 2 zoete koekjes bij. Opnieuw slenteren we wat rond, kopen ter vervanging van het kapotte horlogebandje een andere en op een bankje genieten we van de reuring om ons heen. Als afsluiting kopen we nog een vers geperst sapje. we gaan met de taxi terug naar het hotel. Onze reisleider had verteld dat overdag vanaf het plein een kleine taxi naar het hotel niet meer dan 3 euro hoeft te kosten en na 20.00 uur 5 euro. Erik schiet een taxi aan, die wil het niet doen voor 3 euro. Er stopt een busje waarvan de bestuurder ons aanbiedt om ons voor 7 euro te brengen. We slaan het aanbod af. De volgende taxi gaat ook niet akkoord maar als we weglopen toetert hij net zolang dat we terug lopen en zegt dat hij ons toch voor het bedrag wil brengen. Hij wringt zich overal tussen, wordt zelfs een keer aangetikt door een auto achter ons. Hij scheldt op de overige weggebruikers maar zet ons gelukkig zonder verdere ongelukken af. De taxi’s rijden op gas dmv een gasfles achterin. Het eten is dit keer iets beter, maar nog steeds niet warm en veel ziet er ook niet appetijtelijk uit. We voelen ons nog steeds beroerd en besluiten om niet naar het plein te gaan. Het is jammer, maar gelukkig hebben we 's middags al een klein beetje ervaren hoe het daar is. 

Marrakech 23 maart

Zondag 23 maart

We rijden langs de Atlasstudios waar we 30 seconden krijgen voor een foto momentje. 

We rijden verder naar Ksar Aït Ben Haddou. 

 

Er zijn hier heel veel bekende films opgenomen. Pas nog Gladiator 2, waarvan de Arena nu wordt afgebroken. 

Ook deze plaats is vergeven van de winkeltjes waar je iets kunt kopen, maar ook een jongen die tekeningen maakt, die je kunt kopen. De tekeningen zijn heel apart, er wordt iets getekend met saffraan, thee, suikerwater en indigo. Als de tekening klaar is wordt het geheel verwarmd aan de onderkant en dan verschijnt een prachtig schilderij. 

Vroeger brandmerkte men op deze manier ook de dieren. Als het opgedroogd was zag je niets meer. We zien amandelen en vijgen en komijn in Iflilt als we verder rijden via de N9. 

Een belangrijk bergdorp met een ziekenhuis en een administratie post van de politie is Ighrem N’Ougdal. Tevens is het een vakantieadres van ambtenaren en onderwijspersoneel. Ze hebben allen hun eigen complex. 

We hebben prachtige vergezichten met S-bochten en rijden over de Tizi N’tichka pas op 2260 meter hoogte. Het waait verschrikkelijk en het is maar 4 graden. 

 

Er is 4 jaar gewerkt om de N9 te vernieuwen. En nog wordt er sommige stukken nog steeds gewerkt. Op weg naar beneden zien we honing verkopers, de honing is gemaakt van tijm en amandelen. Deze streek is ook bekend van arganolie. De laaghangende bewolking geeft aan dat het gaat sneeuwen volgens de reisleider. We worden regelmatig door motoren ingehaald, die kun je huren net als campers. Werkelijk elke inham waar je kunt stoppen om een foto te maken staat ook een kraam met prullaria. 

Het is koud de verkoper zitten onder dekens met muts en handschoenen aan. Na de lunch zakken we steeds verder af richting Marrakesh en wordt de omgeving steeds groener. We zien veel geiten. 

Zij zijn belangrijk voor de arganolie. We rijden Marrakesh binnen en de vele bloemen vallen op de toegangsweg RN 8. Maar ook de hoeveelheid mensen, hele families winkelen of recreëren langs de weg. Er liggen zowel mannen als vrouwen in de berm te slapen. Maar ook de vele brommers met bellende bestuurders met of zonder helm. Voorop gevulde zakken en achter op nog een passagier. En weer overal politie, die soms drukker lijkt met hun mobiel dan met wat anders. We krijgen vrij vlot de sleutel. Dit keer hebben we één bed. 

 

We waren de eerste dag ook in dit hotel en herinneren ons dat het diner toen matig was, het is nu ronduit slecht. Zo ziek als Wilma zich gisteren voelde, nu heeft Erik het te pakken. We mogen om 19.30 uur al aan tafel en we eten nog slechter dan de vorige keer. Om 21.00 uur gaat we slapen. 

Ouarzazate 22 maart

Zaterdag 22 maart

Om 9.00 uur rijden we met een paar landrovers naar de oase Fint. De chauffeur rijdt over onverharde paden in ongeveer een uur er naartoe. 

We worden opgewacht door een gids die met ons langs een riviertje loopt. We hebben zicht op de bergen en het water. 

Het zonlicht is hier heel bijzonder, de Amerikaanse filmindustrie is er verzot op en heeft hier meerdere films geschoten. We zien en horen onderweg veel kikkers en 1 schildpad. 

 

Na een wandeling van een half uur komen we aan op in het Berberdorp, waar we thee drinken en brood proeven. 

Daarna wordt er muziek gemaakt op trommels waarbij gezongen en gedanst wordt. Er wordt gevraagd wie ook even wil spelen op de djembe's en Erik laat zich deze kans niet ontnemen. 

Dan gaan we terug, we zien was te drogen hangen, die door de vrouwen in de rivier is gewassen 

 
en dit keer rijden we over de gewone weg terug. Op verzoek van enkele medereizigers lunchen we niet gezamenlijk, dus lopen we nadat we ons even opgefrist hebben naar een supermarkt en kopen daar iets te eten. De rest van de dag zitten we heerlijk buiten op ons balkonnetje. Het diner is om 20.00 uur en al snel daarna gaan we slapen.